Servisten indikten sonra ensemde hissettiğim nefesle vücudumu arkaya dönderdim. Beş erkeği yan yana görünce gülümsedim. Tekrar önüme döndüğümde okula doğru giriş yaptım. Bütün gözler buraya dönerken, neden olduğunu biliyordum.
Okulun ezik kızı, arkasında beş erkekle havalı bir şekilde okula giriyordu. Bu benim gülümsememi sağladı. Onlar sayesinde özgüvenim artmıştı.
İzzy, ağzı açık bir şekilde karşıda durduğunda ona güldüm. Bu hali acayip komik duruyordu. Oraya doğru gittiğimde, şaşkınlıktan donduğunu hissettim.
"Şu an okula acayip bir giriş yaptın. Herkes seni konuşacak." İzzy sonunda ağzını açtığında, bana döndü. Yüzünde hala şaşkınlık vardı.
"Sorun yok."
"Siz ne zamandan beri bu kadar samimisiniz?"
"Ne zaman bu kadar samimi olduk bilmiyorum ama bildiğim tek şey; artık etrafımda olacakları."
İzzy daha da şaşırmıştı. Benim erkeklerle fazla samimi olmadığımı biliyordu. Birden beş erkekle bu kadar samimi olmam ona tuhaf geliyordu.
"Tehdit ediliyorsan söyle." bana doğru eğilip mırıldandı. Yakınıma girmese bunu duymayacaktım bile. Tehdit edilmediğim için sorun yoktu.
"Hadi İzzy, yeni arkadaşlarımızla kaynaş."
Onları bahçede yalnız bırakıp, okula girdim. İzzy çok durmadan hemen koşarak gelmişti. Onun bu haline gülmeden edemedim.
"Kızım beni beş erkekle niye yalnız bırakıyorsun?"
"Fena mı oldu?"
"Tuhaf tuhaf bakıyorlar."
"Onlar hep öyle, özellikle sarışın."
Rick'e alışmıştım ama İzzy'ye tuhaf gelebilirdi. Aradan bir hafta daha geçmişti ve ben yeni yeni şeyler öğrenmiştim. Tam kullanamasam da girdiğim testlerde başarılı olmuştum.
Beraber sınıfa geçtiğimizde sınıfta çok kişinin olmadığını gördüm. Bugün servis erken mi getirmişti beni okula? Beş erkek sınıfa gelmemişti çokta umursamamıştım.
"Beş yakışıklı erkeği nasıl ikna ettin?" telefonla uğraşırken İzzy birden bu soruyu sormuştu. Onları ikna etmemiştim.
"Ben ikna etmedim. Servisten indim ve arkamdalardı. Bir hafta önce bir olay yaşadım ve beni o olayda kurtardılar. Ondan sonra bu şekilde buluyorum onları."
"Olay mı?"
Birden durdum ve İzzy'ye baktım. Olayı ona anlatmamıştım ve şu an kendimi ele vermiştim.
"Gereksiz bir sapık dadandı."
"Bunu ben değil, onlar biliyor."
Sesindeki trip ona yan yan bakmamı sağladı. Bunun için trip atmayacaktı değil mi?
"Hadi ama İzzy büyütülecek bir şey değildi. Alec kurtardı beni zaten hepsi değil ve olayı da bana göre sadece Alec biliyor."
"Alec dediğin kişi bilseydi hepsi peşine takılmazdı."
"Onlarda Alec sayesinde öğrenmiştir."
"Olsun ne olursa olsun benden bir şey saklama. Senin her şekilde yanında olurum."
Ah canım arkadaşım benim özel güçlere sahip olduğumu ve peşimde bir yaratığın olduğunu bilsen acaba yanımda olur muydun? Hadi yanımda oldun, o yaratık sana zarar verdiğinde ben seni kurtarabilir miydim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN EFENDİSİ
Science Fiction"Umutsuzluk nedir?" "Umutsuzluk bir şeye olan inancının kaybolmasıdır." "Peki sen kaybolacak mısın?" "Bana olan inancını kaybedersen, kaybolacağım." Elimi bembeyaz olmuş yüzüne götürdüm ve derin bir nefes aldım. Arkamdaki kaosu tamamen unutmuş, şimd...
