Bring It Back In September (UNDER-EDITING)

Chapter Thirteen

'Chapter Thirteen: Dumb'

"Oy! Oy! Oy! tigil na 'yan, mag hunos dili kayo sa harap ng single." Sigaw ni Jark saamin, ngayon ko lang na realize na lahat pala kami ay Pilipino dito tanging si Tauro lang ang may lahi saamin kaya medyo hindi siya sanay saming mag tagalog.

Agad tinanggal nito ang kamay niya sa ulo ko at ang matalim na tingin niya ay nag bago ang ekspresyon kaya nang tuwid kaming parehas na walang kibo sa isa't-isa na nag patuloy ng paglalakad, agad ding lumapit saamin ang mga kasama namin.

"Kaunti nalang ay iisipin ko nang may pasikreto kayong relasyon Sir ah." Pabebeng boses ng secretary niya kaya agad akong napakuno't ang noo at saka napapikit.

Gosh I hate this woman and her voice, annoying...

Nag lakad na kaming lahat sabay-sabay at saka nag try ng iba't-ibang pagkain kagaya ng Yam Nua, Hor Mok Ma Prow Awn, Kao Ka Mon, Pla Kapung Neung Manao at iba. I really enjoyed it at dahil gustong gusto ko iyong kinain naming dalawa ay bumili siya ng gabihan namin sa room which is Khao Soi at Pad Kra Prao.

I also liked the Phuket wherein famous beaches are in there plus ang pinuntahan naming lanterns nuong una ay sa Bangkok iyon sa Chiang Mai and now ay nasa Trang naman kami kung saan kami kumain at pumunta sa iba't-ibang lugar sa Thailand.

"Do we need to add days pa? We cannot wander around all of that in just three days." Sabi ni Ash habang hawak ang kamay ko at nag se-cellphone and I can't help myself really. Para na akong sasabog sa nararamdaman ko dahil kanina niya pang hindi sinubukang bitiwan ito.

Plus I cannot help it really grabe ang tingin saakin ng ibang tao e' paano pa kaya itong may mga mapanuksong mga mata at ngiti ng mga kasama namin? Sinong hindi maiilang?

Marahang hinaplos ni Ash ang kamay ko bago bumaling saakin. "What do you think?" Tanong niya kaya agad akong bumaling ng tingin sakanya.

"A-Ano..." Natigilan ako at saka napaiwas ang tingin dahil sa pag haplos niya pa muli habang nakatingin sa mata ko and I can't take this. "A-Anong iba p-pang li-libutin?" Nauutal na saad ko, binitiwan niya naman ang kamay ko at saka hinawakan ang beywang ko.

Halos makiliti ako at mapahiyaw sa malambot at dahan-dahang pag hawak nito saakin kaya napakagat ako ng labi.

"I have this lists pa especially at Bangkok halos hindi pa natin nalibot ang lahat, tanging lanterns pa lang. The Grand Palace, Damnoen Saduak floating market, Wat Pho, Chinatown (Yaowarat), Chatuchak Weekend Market, Jim Thompson's House and... Wat Arun." Sabi nya kaya napalunok ako, marami rami panga don't tell me in just one trip ay gusto niyang libutin ang lahat.

"M-Marami pa nga, pe-pero kasi hindi pa alam nila Mommy." Sabi ko, nakita ko naman ang pag uusisa niya sa mukha ko kaya naiinis ako. I feel my cheek is burning right now, I never been this close with him kaya hindi ko talaga kung anong mararamdaman ko.

"Puwede ko naman silang I-text mama-are you sick?" Biglang pag babago niya ng topic, mas lalo akong umiwas ng tingin dahil talaga nga namang gusto niyang titigan ang mukha ko. "You're really red now, may allergies ka ba?" Tanong niya kaya mas lalo akong nailang at napatakip ng mukha.

"Boss, super duper close kasi kayo-tamo pati nga si Patricia nagseselos na sainyo lagot ka." Sabi ni Emman sakanya kaya ako naman ay agad na nag bago ng emosyon at reaksiyon.

That girl always makes a way pambihirang pambubwiset niya talaga, oo.

Nanatili akong tahimik nalang habang nasa biyahe. Ngayon kasi ay pauwi na kaming lahat muli sa hotel to rest para bukas na Trip naman marami kasi kaming ginawa ngayon kaya sobrang pagod naman ako but at least wala na itong mga mapanuksong ngiti sa mga makasama namin.

When we got there ay agad naman akong napahiga sa kama ko kahit hindi pa ako nagbibihis, while on the other hand si Ash namang busyng-busy na inaasikaso ang gamit namin at pagkain namin. He even didn't say a word about it or complain.

"You did really focus on me today..." Aniya ko, narinig ko siyang mahinang tumawa. Para saakin kaya ko 'yon narinig ay tahimik na tahimik lang ang kuwarto at hindi kami masiyadong nag iingay.

"You don't like that? Nag blush ka pa nga." Sabi nya kaya napasubsob ako ng mukha sa unan ko at saka bumuntong hininga. "You're such a pain in the ass you know, dummy." Dagdag pa nya kaya nanguno't naman ang noo kong umayos ng upo at saka tinitigan siya.

"What do you mean!?" Iritableng aniya ko, he laughed and walk towards me as he tied up my hair kaya nabigla ako.

"You've been asking me crazy things that lead them to think na may relasyon tayo." Mahinahong aniya nito kaya napalunok ako habang iniipitan niya ako.

"Well... you're the one who act that we are like that anyways." Bulong ko pero hindi siya nag salita.

Well sometimes ash... I wonder why did you came and give me hope? Will you leave and give me pain too? Sometimes at the same point, I don't understand why do I need to adjust for you. Why do I need to get near with you?

Why do I need to write because you gave me hope into something I wish I never knew? Sometimes I really don't understand why do I need to act like this and change myself for a moment I should not do?

"Why..."

Naramdaman ko ang pag baba ng tingin saakin ni Ash na para bang ang mga ngiti niya ay nababasa niya ang mga nasa isip ko. There goes the same smile and same eyes na iniisip ko. Sana talaga naiintindihan niya ako, sana alam niya ang nararamdaman ko. I once stopped hoping someone would get me and understand me but when he came that wanting of someone to understand me came back.

"It's because I'm here until you start taking care off yourself because with that day mapapanatag na akong susubukan mo na, kakayanin mo na at kaya mo na Xianna." Sabi nya kaya natigilan ako.