Bring It Back In September (UNDER-EDITING)

Chapter Forty-Five

'Chapter Forty-Five: Lie.'

Nanginginig akong nakaupo sa couch while looking at the door, ilang beses tumawag saakin si Ash bago siya mag chat na uuwi siya para asikasuhin ako, akala niya may sakit ako o may nangyari saakin. I avoided what happened and sat on the couch.

Bumukas ang pintuan at nanginig akong mahigpit na napakapit sa couch, Ash looked at me kaya agad akong tumingin sakanya kahit ang mga mata kong mugto lamang at hirap na hirap na mag isip ng tuwid at maayos.

Dali-dali siyang lumakad papalapit saakin at niyakap ako, hinawi niya ang buhok ko kaya ang mga luha ko ay agad na tumulo sa sakit na nararamdaman ko.

"Anong nangyari sa'yo? Kailan ka pa umiiyak?" Tanong niya nang makaalis ako sa bisig niya, tinititigan siya. Napahilamukos ako ng mukha bago nanginginig na hinarap siya.

"Ash, sino ka?" Tanong ko, nakita ko siyang natigilan at hinawakan ang kamay ko.

"Were you sick? You forgot about me?" Pabiro niyang aniya kaya agad ko siyang natulak at hinagod ang buhok ko habang ang labi ko ay kinakagat ko sa sobrang nginig din nito habang umiiyak ako.

"Ash, 'wag na tayo mag paka gago parang awa mo na please. Ash sino ka? Bakit andito ka!" Sigaw ko sa kanya, tinitigan niya ako, his lips formed a straight line before smiling at me.

"I get it, you're mad because you knew the truth." Nakita ko siyang nakatayo lang, hindi na handle ng sarili ko ang nararamdaman ko wala akong ibang nagawa kun'di sumigaw ng sumigaw.

"Tangina totoo nga?! Fuck!" My eyes were not having their own limits, umiiyak at umiiyak lang ako na parang hindi ako nauubusang lumuha ng lumuha.

"Xia, mahal kita." Nadinig kong aniya nito kaya napatakip ako ng bibig ko at agad na napahilamukos ng mukha.

"Hindi, hindi! Sinungaling ka!" Sigaw ko at saka tinulak siya, Ash hold my arms when I was about to slap him, nanghihina akong tumingin sa kanya.

"Ash paglalaruan mo na lang ba talaga ako? Paghihintayin niyo ako tapos sasaktan." Bulong ko sa kanya, umiling siya at hinagod ang buhok ko bago ngumiti.

"Hindi Xianna, hindi ganoon 'yon makinig ka muna saakin." Sabi nya pero umiiling akong umiwas ng tingin.

"Gago ka e' para niyo ako hinawakan sa leeg, plinano niyo lahat! Hindi mo naiintindihan Ash." Sigaw ko at tumitig sa mga mata niya at nakita ko ang pag luha niya rin habang tinititigan ako. 

"N-Nag m-mukha akong tanga." Mas lalo akong humagulgol at hindi makapaniwala sa nararamdaman ko, Ash looked at me at pilit na pinapakalma ako pero hindi ko kaya.

"Nag hintay ako ng putanginang pitong taon, asan ka? nilaro niyo ako na parang laruan! Pinaikot niyo ako at pinag saluhan!" Sigaw ko at bumitiw sa kanya, patuloy na umiiling si Ash saakin.

"Xianna please..."

Agad akong nag hubad sa harapan niya at tinitigan siya.

"Ito ba gusto nyo?! Ninyong mag kapatid?" Sigaw ko pa at hinubad ang bra ko, Ash walked towards me at pinigilan ako habang siya ay humihikbi na rin.

"N-No! Mahal kita alam mo 'yan." Ash assured me, tinitigan ko siya at saka mabilis siyang sinampal.

"Tanginang pagmamahal naman 'yan! Lagi niyo akong nilulubog! dinidiin niyo ako sa dulo, pinapaasa niyo ako at nilalaro! Kailangan niyo ako paglaruan at pag pasahan ganon ang pagmamahal mo Ash?! Ganun mo ako mahalin?!" 

"Hindi Xianna! let me explain!" Sigaw niya kaya nasampal ko ulit siya.

"Hindi ko alam kung kaya kong paniwalaan ka, nanginginig ako! nasasaktan ako. I was so fucking miserable in Seven fucking years! You were out there trying to forget me!" Sigaw ko, umiling siya at niyakap ako ng mahigpit. I am so sorry for myself.