Bring It Back In September (UNDER-EDITING)

Chapter Eighteen

'Chapter Eighteen: Deal.'

Gumising ako na may naamoy sa salas, it was a glimpse of nice smell kaya agad akong tumayo at sinundan ang amoy while scratching my eyes dahil kagigising ko lang pero saktong tingin ko sa may sala ay nag aayos naman si Ash nang mga plato at pagkain sa lamesa.

"Good morning," Bati nya habang nakatingin saakin, agad naman akong ngumiti at saka humarap sa lababo at agad na nag asikaso ng mukha ko kaya agad kong hinilamusan iyon. Bumaling agad ako sakanya.

"You cooked it all?" Tanong ko bago umupo, he nodded as he poured Iced tea on my glass water, napalunok ako at tinitigan kung gaano kasarap ang mga iyon. Tahimik lang siya umupo sa tabi ko habang nag g-grab siya ng kanin.

Ininom ko lang ang juice at saka ngumiting tinanggap naman ang kanin na mula sakanya, siya na rin nag abalang lagyan ako ng longganisa sa plato.

Hindi parin ako umimik, kailangan ko munang medyo magising sa katotohanan at kumain nalang. Hindi ko panaman kabisado here dahil hindi naman ito ang hometown ko kaya hindi ko lang sure kung talaga bang hindi ako maliligaw.

"May problema ba sa pagkain?" Pag uusisa niya kaya agad naman akong umiling at nakangiting nag simulang kumain, nakakahiya kasi kung chichikahin ko pa ang iniisip ko sakanya hindi ba.

Tahimik lang kaming dalawa habang sabay kumakain, ni isa walang nagsasalita at hindi rin ako tumitingin sakanya, unlike other's hindi awkward pag tahimik kaming dalawa o 'di kaya hindi nag uusap it's comfortable hindi katulad sa boyfriend ko o sa ibang friends.

"Uhm, ngayon pala I will look for available room or condo kapag may nahanap ako I will let you know so I could move out." Binasag ko ang katahimikan saamin para sabihin iyan, nahihiya na kasi ako na siya pa ang nagluluto saakin tapos dito paba ako makikitira?

"Lilipat ka pa? Why won't you stay here for free, I think my brother would do the same if he knew what could be your situation." Alok naman nito, mas lalo akong kinabahan dahil baka kung anong isipin ni Dash kapag nalaman niyang dito ako nakatira.

"A-Ahh hindi na, baka kung ano pa isipin n'on e'."

He laughed as he giggled before looking at me. "Really? He wouldn't, I promise. If you're not comfortable just being with me without paying any expenses then let's make a deal." Agad akong napaawang at saka bumuntong hininga na pinaglaruan ang pagkain ko.

This time I should feel ashamed, hiyang hiya na talaga ako na sakanya ako palagi pumupunta pag may problema ako. Na para bang he's obligated to think about me.

Kapag lumapit kasi ako sakanya he really accept it na hindi na nag aalinlangan pa. He's just too nice and good to me.

"I don't want to ruin your reputation at all, at isa pa you're not obligated to me so you don't have to think about me."

He just smiled while eating but after that he didn't speak and I am really worried about it. He do all the chores and tasks around the house.

"If you want a shared task here to live, all you have to do is clean the house I'm not around always so you don't have to worry about your privacy." Nag punas pa sya ng kamay after mag hugas ng mga plato bago bumaling saakin.

"All you have to do is cook, clean and look after the house." Dagdag niya pa, pakiramdam ko tuloy ay gusto nyang dito nalang ako, I sighed and nodded.

"What do you mean palagi kang wala?"

"It's like an offer from different country, city and so on."

Nanahimik nalang ako at nag isip pa muli, hindi rin pala kami magiging awkward sa isa't-isa dahil palagi naman siyang wala. Ang tanging problema ko nalang ay si Dash.