'Chapter Thirty-Eight: England.'
"Please stop arguing with me." Sabi ni Ash saakin habang nasa biyahe kami, I scoffed and look at him, hindi ko matanggap na hindi makakauwi iyong babaeng nakausap ko rito sa Pilipinas, malamang tumatakas lang 'yon kaya now ang pag punta ko ng England ang susurpresa sakanya.
"You're still up for this? Hindi ko kabit 'yon, ikaw nga lang." Sabi ni Ash pero hindi ako kumibo. Hindi ako naniniwala, that girl must be that crazy para hindi umuwi ng Pilipinas. Dapat ba ay natatakot siya sa akin? Dapat lang.
Nang makababa na kami ng airplane ay agad akong hinawakan ni Ash.
"Ang ingay mo sa eroplano." Sabi nya pero hindi ako muling kumibo, it wasn't my intention upang mag ingay sa eroplano bago kami bumaba, sinasabi ko lang naman sakanya ay huwag niyang itago saakin iyong babae because I will just go and find her or even hunt her.
Pag pasok namin ng station ay nakita ko ang ibang mga sumalubong sakanya pero isa lang pumukaw ng pansin ko at iyon ay ang babaeng nakakausap ni Ash, I literally closed my fist habang si Ash ay niyayakap ang babae, yayakapin ko na sana din ang babae nang pa plastik nang angat ko siya ng tingin.
"You got daughter Ash?" Tanong ng babae at agad na hinaplos ang ulo ko agad kong tinapik si Ash at siya naman itong lumapit saakin.
"Ah Rebecca, it's her my girlfriend." Sabi nito kaya agad ko siyang hinead to toe.
Shocks! Ang tangkad pala nito, lugi ako hindi ko kayang sapakin mukha nito titingkayad pa'ko sayang oras.
"Oh it's you pala." Omaygad don't dare to tell Oh it's you, it's you hindi ako natutuwa sa'yo.
"Oo it's me, you see anybody else?" Sagot ko, ngumiti naman ito at saka tumango at kinapitan ang ulo ko.
"Hindi ko alam talaga why you're more into this kind of short girl." Sabi ng babae, natawa si Ash at saka agad na hinawakan ang kamay ko.
"Mukha lang siyang maliit nasa England kasi." Aniya ni Ash kaya ang babae naman ay natawa, halos manlumo ako sa sinabi ni Ash.
Kung alam ko lang na matangkad ang babae edi sana ikinancel ko nalang hindi iyong napapahiya pa ako e' mas matangkad pala saakin 'to. I couldn't even expect na si Ash ay magsasabi ng ganoon while I am his girlfriend.
Agad niya akong hinila at nang makarating kami sa isang sagradong room ay bumuntong hininga akong binasa ang labi ko bago humarap sakanya.
"You didn't tell me she was tall." Aniya ko, bumuntong hininga siya bago hawakan ang ulo ko at saka yakapin ako.
"I didn't get a chance to tell you, hindi ba't ikaw naman itong sumama bigla saakin papuntang England even I already explained already na I am here for work?"
"Yeah, I was just having some doubts I am sorry." Sagot ko sakanya.
He sat on his chair and it's really quite big-I mean the room and it turns out it's his office kaya naman pala malamig at malaki, nanahimik lang ako sa isang tabi, it's boring dahil siya iyong tipikal na worker na igugugol lahat ng pansin niya sa trabaho if he have to.
Kahit nanduon lang ako at malapit sakanya ay hindi niya pa rin ako pinapansin at kahit na ang ingay ko ay wala siyang pakialam. He's obviously working seriously kaya bumuntong hininga akong nakapangalumbaba.
"What do you need? Okay ka lang?" He asked, tumango lang ako as a response to him even though hindi naman talaga at boring ang nararamdaman ko.
After niyang hawakan ang kamay ko ay bumalik nanaman siya sa pagtatrabaho habang ako ay panay scroll lang naman sa facebook at minsan sa instagram. Napipikon na talaga ako, pinanood ko siyang busy sa meeting at ako naman ay nasa likod niyang nakaupo lang.
YOU ARE READING
Bring It Back In September (UNDER-EDITING)
Romance{C O M P L E T E D} We all thought that the guy is the only one who can wait several years for the woman he love, but what if the woman is more than willing to the man who can wait for the man she loved? Is it really possible for a person to wait ov...