'Chapter Forty-Eight: Chasing Him'
"No Xianna, you're pregnant to board alone in USA, hindi mo kabisado duon." Dad told me, napasinghap ako at agad na bumuntong hininga.
"Dad I once got there, there's a lot of people that could help me. Apple is there-you know how much I love Ash." pagmamakaawa ko pa, Dad sighed ngunit hindi siya sumagot saakin at ang hirap ng nararamdaman ko.
Apple explained me everything, how stupid I am at ngayon ay tama sila dahil hindi na ako ang victim dito, Ash did it all because he love me-and after all he's the father of my baby, pero kung alam niya bakit siya umalis? Bakit pinili niyang iwanan kami keysa ipag laban.
Dad knew everything dahil nadinig ko siyang kausap sa telepono si Ash kanina at ngayon naman ay ayaw niya akong pakinggan at hindi sinasabi sa akin kung nasaan si Ash and when will come home.
"No Xianna! I have nothing to do about that. Nothing should make you crazy nevertheless if it's worth all the pain." Dad exclaimed pero agad akong tumayo at saka kinuha ang baso sa lamesa at binasag iyon sa sahig bago muling kumuha ng bubog at itapat iyon sa pulsuhan ko.
"Dad, love made me crazy." Sigaw ko, agad siyang napatayo at si Apple rin na napatulala sa nakita niyang pag tapat ko ng bubog sa pulsuhan ko.
"You're killing two lives Xianna!" Apple looked at me kaya nginitian ko siya.
"It's your choice, tell me where is he or I'll kill our lives." Baliw na nga talaga ako kung iisipin dahil pati ang inosenteng bata ay pagtatangkaan ko ng buhay but Ash made it more crazy, if he cannot be with us then there's no reason I could raise this alone and explain many times why isn't he here.
Nakita kong may kinuha si daddy sa bulsa niya kaya agad kong dinampi ang bubog sa balat ko at tinitigan sila parehas, nakita ko ang gulat na tingin saakin ni mommy habang palapit siya kila daddy kaya agad na hinintay ko si daddy na muling humarap saakin.
Better choose wisely, I am dead serious about killing our lives here...
"Jusko kang impakta! Papakamatay ka?! Jusko, Ricardo pag sabihan mo 'yang anak natin!" Sigaw ni mommy kaya agad akong umatras at tinitigan lang sila.
"Calm down, hayaan mo siya." Sabi ni daddy kaya agad kong mas lalong binaon ang bubog at nakita ko ang natigilan nilang mata habang 'di makapaniwalang nakatingin.
"Hoy tigilan mo 'yan! Ikaw talagang bata ka!" Biglang lumapit si mommy at binatukan ako bago bawiin ang bubog na nasa kamay ko.
"Give it ba-" Agad akong natigilan at nahinto nang sampalin ako ni mommy kaya hindi ako nakapag isip ng tama.
"Ayan, mahinahon na siya Ricardo-kausapin mo na. Minsan maging bayolente din kasi kayo para makinig sa inyo hihina ng isip nyo gosh!" Sabi ni mommy bago umupo sa upuan, nakagat ko ang labi ko at tumingin sa kanila.
Dad walked towards me and hugged me.
"Love is really crazy, Ash makes you crazy. Chasing him won't hurt you just promise me." Daddy told me, tumulo ang luha ko bago suminghot at tumango sa kanya.
Nag labas siya ng ticket bago hawakan ang kamay ko at ilapag ang ticket sa palad ko bago ngumiti at halikan ang noo ko.
"I am glad, you didn't find a boyfriend and soon to be husband because you met a father that will lead you and kiss you in your forehead the way I kiss yours when you were young." Nakita ko ang panginginig niya at pinipigilan ang luhang nagbabadyang kumawala, ngumiti ako at tumango sa kanya bago punasan ang luha niya.
"Thank you dad, thank you." Niyakap ko siya ng mahigpit at siya ring niyakap ako.
"Ano ako rito display?! Yakapin nyo rin ako!" Sabi ni mommy at nag lakad papalapit saamin kaya agad namin siyang nilingon at hinintay na lumapit saamin and I hugged them both.
YOU ARE READING
Bring It Back In September (UNDER-EDITING)
Romance{C O M P L E T E D} We all thought that the guy is the only one who can wait several years for the woman he love, but what if the woman is more than willing to the man who can wait for the man she loved? Is it really possible for a person to wait ov...