Bring It Back In September (UNDER-EDITING)

Chapter Twenty-Five

'Chapter Twenty-Five: Alone.'

The room and house is silent as it is, nakahiga lang ako sa aking kama at walang magawa, wala rin kasi siya at dalawang araw pa lang ang nakakalipas mula ng umalis siya papuntang England, I looked up to my cellphone nang buksan iyon.

Napabuntong hininga nalamang ako sa nakita ko masiyado pala akong nagkukulong rito sa kwarto pero marami pala akong gagawin, akmang tatayo ako nang biglang tumunog ng malakas ang cellphone ko.

Ashrell Mina Calling...

I sighed, sabi ko kasi hindi ko sasagutin ang tawag niya well trip ko lang para kunwari super busy ako, hinintay ko itong mag call ended pero after non ay muli nanaman siyang tumawag.

I have no choice but to answer it.

"Hello Ash?" Sabi ko sakanya, inasikaso ko muna ang ibang gamit ko at itinabi iyon and I also make sure na naka speaker siya para madinig ako.

"Kamusta ka?" Narinig ko ang boses niya, natigilan ako sa pag aasikaso ng gamit at dinampot ang cellphone ko.

"Okay naman, mamaya aalis ako ah? Magpapasama kasi ako kay Dash sa may centro." I said habang hinihintay ang sagot niya, naramdaman ko ang pag tunog dila niya kaya naupo ako sa higaan.

"Anong oras kayo uuwi?" 

"Mga nine?" Sagot ko pa muli bago titigan ang cellphone ko kung saan nanduon ang all notes ko sa lahat ng gagawin ko habang kausap si Ash.

"Didn't I told you that nine is late?" Medyo tumigas ang boses niya doon, napalunok ako at tumango kahit na wala naman siya rito.

"Pero kasama ko naman kuy-" My sentence was cutted when he got mad already.

"I know him, fucking nine is time to stay home and do something. Kung hindi ka makikinig saakin you should not go out with him." His voice were changed and the mood, vibes were also not like the earlier, para siyang inis o galit sa tono.

"He's my boyfriend and we really might do something." Depensa ko, his tongue clicks and talked again.

"You waited him for seven years alam mo naman siguro na people change. Did you felt the same love that both of you shared before he left you? 'Di ba hindi?" 

Natahimik ako, hindi ko alam kung bakit siya ganiyan dahil sa pagkakaalam ko ay boyfriend ko si Dash and for now I could stay home as long as I want. May oras din akong hinahabol ni hindi ko nga maintindihan kung anong pinuputok ng butsi niya.

"Uuwi naman ako ng safe don't worry ang dapat ngang inaasikaso mo diyan ay ang trabaho mo, hindi mo naman ako obligadong alagaan kahit nasa malayo ka." Aniya ko, narinig ko ang pag buntong hininga niya.

My eyes widened when I heard a girl calling him 'babe' something, napatayo ako mula sa kama. 

So? May girlfriend siya on states? Huh?

Pinakinggan ko pa ng maigi ang sasabihin ni Ash sa babae, halos manikip ang dibdib ko sa nadinig.

"Just wait me there for a minute babe." Hindi ko mapaliwanag ang nasa isip ko, ibig sabihin he really isn't single.

Ibig bang sabihin nito ay gusto niya lang talaga makilala at makita muli iyong babaeng pininta niya? O baka naman hindi niya hinahanap yung babaeng 'yon.

"Ash, Ash!" Inagaw ko ang atensyon niya kahit magkalayo kami, he respond to me that fast.

"Why? Just go home by seven for pete's sake o uuwi ako ng Pilipinas and we're gonna do both that something that you two might do." Pagbabanta niya, I was about to speak when he already ended the call and I was just left there stunned.