Σημάδια(Wings #2)

Κεφάλαιο 13

Έχω περάσει ακριβώς οκτώ ημέρες παγιδευμένη σε αυτό το μέρος και τρελαίνομαι. Δεν είμαι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο. Ούτε μου απαγορεύεται να περιφέρομαι στην τεράστια καλύβα που βρίσκομαι, αλλά ο Ντανιάλ έχει κρατήσει όλες τις εξόδους εντελώς σφραγισμένες. Δεν υπάρχει κανένα παράθυρο που να μπορεί να ανοίξει, καμία πόρτα που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο διαφυγής. Είμαι μία κρατούμενη στην οποία φέρονται πολύ καλά και η οποία δεν αξίζει καν ούτε μια ματιά από τον απαγωγέα της.

Ο δαίμονας που με κρατά αιχμάλωτη δεν μου μιλάει καθόλου. Δεν μπαίνει καν στον κόπο να με κοιτάξει κατάματα όταν μπαίνει στο δωμάτιο - πράγμα που δεν συμβαίνει συχνά. Είναι σαν να είμαι κάποιο είδος αυτόματου μηχανήματος. Ένα πλάσμα που δημιουργήθηκε με μοναδικό σκοπό να με κρατάει σε καλή κατάσταση ενώ περιμένω να εκτελεστεί μια άλλη εντολή.

Οι πρώτες τέσσερις ημέρες της παραμονής μου σε αυτό το μέρος ήταν λίγο πιο υποφερτές από τις τέσσερις τελευταίες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το μόνο που έκανα ήταν να ξαπλώνω μπρούμυτα στο κρεβάτι του κεντρικού δωματίου και να τρώω αυτό που μου έφερε ο Ντανιάλ - αλλά, από τότε που μπόρεσα να κινηθώ πιο ελεύθερα, δεν υπάρχει πια βοήθεια από αυτόν.

Τώρα τα τρόφιμα, τα ρούχα και τα προϊόντα προσωπικής υγιεινής κατατίθενται δίπλα στην πόρτα του δωματίου όπου μένω.

Από τη στιγμή που είχα την ευκαιρία να μην περνάω το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας ξαπλωμένη μπρούμυτα ή καθισμένη με την πλάτη όρθια στην πολυθρόνα που έχω κρατήσει κατευθυνόμενη προς το παράθυρο, ο Ντανιάλ έγινε φάντασμα. Οι συνεχείς επισκέψεις του για να με ταΐσει έχουν εξαφανιστεί και τώρα είναι σαν να είμαι ολομόναχη σε αυτό το μέρος όλη την ώρα. Λες και όλη η καλύβα ανήκει σε μένα. Παρά όλα αυτά και τις ελευθερίες που μου επιτρέπει ο δαίμονας, δεν έχω προσπαθήσει να δραπετεύσω. Όχι ακόμα. Έχω περιπλανηθεί σε όλο το σπίτι σε αναζήτηση κάποιου χώρου που δεν έχει σφραγιστεί από αυτόν, αλλά δεν τα έχω καταφέρει. Παρόλα αυτά, δεν αποθαρρύνομαι. Θα βγω από εδώ, ό,τι κι αν γίνει- αλλά για να το κάνω αυτό πρέπει να είμαι δυνατή, και για να αποκτήσω αυτή τη δύναμη, πρέπει να αναρρώσω όσο το δυνατόν περισσότερο. Πρέπει να τρώω καλά και να ξεκουράζομαι αρκετά.

Δεν σταμάτησα να πλένω τις πληγές στους καρπούς και την πλάτη μου όλο αυτό το διάστημα που ήμουν παγιδευμένη εδώ.

Είναι λίγο πιο δύσκολο να φροντίσω τις πληγές των νέων στιγμάτων, αλλά δεν είναι αδύνατο. Έχω αναλάβει να πλύνω σχολαστικά κάθε μια από τις πληγές με ένα σφουγγάρι για την πλάτη και, αν αυτό δεν ήταν αρκετό, έβαλα τον Ντανιάλ να τις αλείψει όλες με αλοιφή καθόλη την διάρκεια των πρώτων τεσσάρων ημερών που με φρόντιζε και με πρόσεχε.