Σημάδια(Wings #2)

Κεφάλαιο 5

Υπάρχει ένας άγγελος που κοιμάται στο δωμάτιό μου.

Υπάρχει ένας γαμημένος άγγελος αλυσοδεμένος στο πάτωμα του μικρού μου δωματίου, αλυσοδεμένος -επίσης- με ένα ξόρκι που έφτιαξε η Σύναξη των μαγισσών στην οποία ζω και, παρά το γεγονός ότι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον κρατήσουν ακίνητο με τη βοήθεια της μαγείας τους, δεν σταμάτησαν να διαβάζουν και να ξαναδιαβάζουν τις σελίδες των αρχαίων κειμένων που φυλάνε. Δεν έχουν σταματήσει να ρωτούν η μία την άλλη αν πιστεύουν ότι η σύνδεση που έχουν φτιάξει θα είναι αρκετή για να τον περιορίσει.

Είναι όλες πολύ ανήσυχες. Εγώ ο ίδια, παρά την αποσύνδεση που παρουσιάζω πάντα στον υπόλοιπο κόσμο, αισθάνομαι άβολα και ανήσυχα εξαιτίας της παρουσίας τους στο σπίτι μας.

Έχουν περάσει ώρες από το περιστατικό στο δρόμο. Έχουν περάσει ώρες από τότε που ο Ντανιάλ προσπάθησε να με δολοφονήσει, και παρόλο που δεν έχει περάσει τόσος καιρός όσο φαίνεται, εξακολουθώ να αισθάνομαι τον πόνο στο σώμα μου από τις βίαιες και βάναυσες επιθέσεις του. Ακόμα νιώθω τον σφυγμό του χεριού του στο λαιμό μου και το τσούξιμο των πληγών που μόλις έραψα για άλλη μια φορά.

Όταν οι μάγισσες έφτασαν στο δρόμο, το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να με επιθεωρήσουν. Η Ντινόρα, ειδικότερα, με έλεγξε από την κορυφή ως τα νύχια. Δεν μπορούσα να χάσω ούτε στιγμή τον τρόπο που με κοιτούσε. Η ανησυχία στο πρόσωπό της με εξέπληξε τόσο πολύ, που δεν μπόρεσα να την ξεχάσω ούτε δευτερόλεπτο από τότε που φύγαμε από το μέρος.

Ποτέ δεν την είχα δει τόσο αναστατωμένη. Δεν την είχα δει ποτέ να συμπεριφέρεται με τόσο... μητρικό τρόπο.

Όταν τελείωσε ο εξονυχιστικός έλεγχος και όλες οι μάγισσες βεβαιώθηκαν ότι ήμουν σε άριστη κατάσταση, άρχισε η ανάκριση.

Προσπάθησα να μην παραλείψω καμία λεπτομέρεια σχετικά με το τι συνέβη, και τη στιγμή που έφτασα στο σημείο που μου μίλησε ο άγγελος, όλες τρελάθηκαν.

Έκπληξη, τρόμος και αγωνία γέμισαν τον αέρα τη στιγμή που τους είπα πού βρισκόταν το ουράνιο ον. Κανείς τους δεν είχε παρατηρήσει την παρουσία του στο δρόμο και αυτό τους αναστάτωσε όλους λίγο περισσότερο.

Ακολούθησε πανικός όταν όλοι συμφωνήσαμε ότι κανείς τους δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί οποιοδήποτε είδος ενέργειας που προερχόταν από αυτόν. Πράγμα που σημαίνει, λοιπόν, ότι ο τύπος μπορεί κάλλιστα να με ακολουθούσε για μέρες, μήνες ή χρόνια, και εγώ μπορεί κάλλιστα να μην το γνώριζα ποτέ.