Σημάδια(Wings #2)

Κεφάλαιο 18

«Αν ήξερα ότι με το "να φροντίζω τον Ντανιάλ όσο διαβάζω το Γλωσσάριο" εννοούσες "να κοιμηθώ μαζί του", θα ήμουν εγώ αυτός που θα το πρότεινε». Η φωνή του Άαρον κάνει την υπνηλία να εξαφανιστεί ξαφνικά από μέσα μου. «Γιατί δεν το σκέφτηκα αυτό νωρίτερα;»

Τα μάτια μου ανοίγουν σχεδόν αμέσως μόλις μιλάει, αλλά δεν λέω τίποτα. Απλά ανοιγοκλείνω τα μάτια αρκετές φορές για να αποτινάξω τη ζαλάδα και τον αποπροσανατολισμό που προκάλεσε το απότομο ξύπνημά μου.

Μου παίρνει μερικά λεπτά να επεξεργαστώ αυτό που το Ίνκουμπους - το οποίο στέκεται στα πόδια του κρεβατιού, με τα χέρια διπλωμένα και με πονηρή έκφραση - λέει, αλλά, όταν το κάνω, μια λάμψη ντροπής με κυριεύει.

Ένα φρύδι ανασηκώνεται τη στιγμή που τα νυσταγμένα μάτια μου πέφτουν πάνω στα δικά του και ένα στραβό χαμόγελο σέρνεται στα χείλη του.

Τα κυματιστά μαλλιά - που συνήθως είναι πάντα χτενισμένα - πέφτουν στο μέτωπό του με ένα ατημέλητο τρόπο και μου δίνει να καταλάβω ότι, όπως κι εγώ, μόλις ξύπνησε κι αυτός.

«Τι ώρα είναι;» ρωτάω, αποφεύγοντας το σχόλιό του και το χαμόγελό του διευρύνεται.

«Θα προσποιηθούμε την παραφροσύνη;» ρωτάει, παιχνιδιάρικα. «Εντάξει, λοιπόν», γνέφει και προσθέτει: «Είναι επτά το πρωί».

Τα χέρια μου - ζεστά από το γεγονός ότι παρέμειναν όλη τη νύχτα επάνω στο δέρμα του Ντανιάλ - τρίβουν τα μάτια μου σε μια προσπάθεια να ξυπνήσω, και, μόλις αποτινάξω τα υπολείμματα του ύπνου, επιτρέπω στον εαυτό μου να κοιτάξει τον δαίμονα που είναι κουλουριασμένος στα πόδια μου.

Το κεφάλι του στηρίζεται σε ένα από τα πόδια μου, ενώ τα σταθερά του χέρια είναι τυλιγμένα γύρω από τους γοφούς μου σε μια χειρονομία που μου φαίνεται κτητική - και το σώμα του, ελαφρώς κυρτωμένο προς τη μία πλευρά, του επιτρέπει να τυλίξει το ένα του πόδι πάνω στο ελεύθερο δικό μου.

Τα πάντα πάνω του δείχνουν ξεκούραση και άνετη, και δεν μπορώ παρά να νιώθω καλά γι' αυτό.

«Βρήκες κάτι χρήσιμο;» Προσπαθώ να απαλλαγώ από το ζεστό συναίσθημα που με κυριεύει καθώς μιλάω. Η φωνή μου ακούγεται βραχνή από την έλλειψη χρήσης.

Προσπαθώ να ανασηκωθώ λίγο, αλλά τα μπράτσα του Ντανιάλ με αγκαλιάζουν τόσο σφιχτά που δεν μπορώ να σηκωθώ. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να κουνιέμαι με δυσανασχέτηση.