İyi okumalar!
...
Şarkılarımın tümü sadece en büyüğüyle bestelenmiş olabilir acıların,
Her bir dize sadece en büyüğünden doğmuş olabilir umutların,
Dilerdim, yaşayacak tek bir gecem daha olmasını...
...
Ensesinden süzülen soğuklukla hafifçe kıpırdanmaya başladı. Beyninin içinde sanki yüzlerce metal parçası birbirine sürtüyor gibi sesler yankılanıyor, dayanılmaz bir ağrı oluşturuyorlardı. Teninde hissettiği soğukluğun git gide arttığını hissederken zorlukla ağırlaşan göz kapaklarını araladı Laçin.
Uzunca bir ıslık sesiyle yüzünü buruşturup gözlerini açmaya çalıştı. Tanıdık gelmeyen, kalabalığa ait sesleri işitse de herhangi birine odaklanamıyordu. Gözleri sonunda açılıp karanlık odayla karşılaşınca içinde bulunduğu durumu hatırlayıp içine dolan sıkıntıyla bir nefes almaya çalıştı. Ancak aldığı hiçbir nefes rahatlamasına sebep olmuyordu.
Loş bir ışıkla aydınlanan karanlık odada tahta bir sandalyede oturuyordu. Elleri, bileklerinden sıkıca zincirlerle bağlanmıştı. Üzerinde ne olduğunu merak etmediği, yanındaki masayı es geçerek etrafındaki kalabalığa döndü. Takım elbiseli adamlar odanın her yerini sarmışlardı. Ancak hepsi figüran gibi dururken asıl dikkatini çeken, önündeki bedenlere döndü.
İsminin Fuat olduğunu hatırladığı adam kapıda beklerken hemen önünde ilk defa gördüğü, simsiyah gözlü bir adam dikiliyordu. Elleri cebinde umursamazca kendini süzerken yutkunma ihtiyacı hissetti Laçin. Burasının kendine ait olduğunu hissettiren havasından bu adamın, meşhur Şahin'in mafya babası olduğunu anlamak zor değildi.
Gözleriyle de kendini hapsetmeyi düşündüğünü hissetse de içindeki meraka yenik düşerek elalarını adamın gözlerinden çekti Laçin. Ve hemen sağ tarafında, sırtını duvara yaslamış ayakta durmaya çalışan gence çevirdi. Memnuniyetsizliği her halinden okunan Şahin, kendine dönmüyor ve öylece karşısındaki duvarı süzüyordu. Ancak koyu renk gözlerindeki hareketlenmeler ve ara ara da başını çevirmesi sanki aslında dansçıya bakmamak için özel bir çaba sarf ettiğini düşündürtüyordu.
''Demek arkadaşındı...''
Laçin, duyduğu kalın sesle bakışlarını önündeki adama çevirmeden önce saniyelik de olsa Şahin'in kendine döndüğünü fark etmişti. Ancak bu sefer de kendisi bakışmak istemeyip konuşan adama dönmüştü.
En son bahçede olduklarını hatırlıyordu. Fuat denilen adam ellerini bağlamıştı ancak sonrasını, bu odaya nasıl geldiğini hatırlamıyordu. Sanki bilincini kaybetmiş gibiydi.
Şahin kaçamak bakışlarla Laçin'i süzdükten sonra babasına döndü. Bahçede bir anda bayılınca belli etmemeye çalışsa da paniklemişti. Ancak normal bir durumda değillerdi ve bir hastaneye götürmek yerine bodrumdaki odalardan birine taşımak zorunda kalmışlardı dansçıyı.
Babasının, kendine dönmeyen, Laçin'i süzen gözlerinde biraz daha oyalandıktan sonra kaçmadan elalara döndü. Bu sefer de Laçin kendine dönmezken ''Arkadaşım değil'' diye karşılık verdi.
Laçin duyduğu sesle Şahin'e dönünce bu sefer direkt olarak kendine baktığını fark etti. Gözlerini kaçırmıyorsa kendisi de kaçırmak zorunda değildi. Birbirlerinin hiçbir şeyi olmadıklarını biliyordu ve ufak tartışmaları hala zihninde dönüp duruyor, ağrıyan başına destekte bulunuyordu. Ne dediyse hala arkasındaydı ancak böylesine bir ortamda aşina olduğu tek kişi tarafından görmezden gelinmek de gerilmesine sebep olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAN GÖLÜ BALESİ - BL
AksiyonDansçı, yalnız olduğu salonda bir tur kendi etrafında dönüp parmak uçlarından tabanlarına indi. Mükemmeldi. Hiç durmadan bir kez daha döndü. Ve bir kez daha... Bulanıklaşan görüşü, bir çift gözle karşılaştığında ise panikle tabanları üzerine düştü. ...
