Sabah olduğunda, Lirisha Tom'a sarılmış bir biçimde uyuyordu. Ve Tom'da küçük kıza. İlk uyanan Tom oldu. Lirisha'ya sarılıyor olduğunu fark eder etmez geri çekilmek için bir harekette bulundu fakat Lirisha'nın da kendisine sarılmış olduğunu da fark etti. Bu yüzden hareket edemedi. Küçük Tom iç geçirdi ve bir süre öylece Lirisha'nın uyanmasını bekledi.
Lirisha yavaş yavaş hareketlenmeye, esnemeye başladı. Gözlerini ağır ağır açtıktan sonra yanındaki Tom'u fark etti. Tom'a sarılıyordu. Tom ise uyanan kıza bakıyordu, bakışlarında anlaşılması zor bir samimiyet vardı. Tom kendisine ilk defa bu kadar arkadaşça ve samimi bakıyordu.
"Sonunda uyandın. Artık kalkabilirim değil mi?"
"Günaydın! Tabiki, affedersin."
Lirisha geri çekildi ve yatakta doğruldu. Tom da yataktan kalktı.
Çocuklar yavaştan güne hazırlıklarını yapmaya başladılar. Albus gelmeden giyinmeli ve valizlerini son bir defa daha kontrol etmeliydiler.
Lirisha hazır olduğunda Tom'da hazırdı. Tam o anda Albus kapıyı tıklattı ve içeriye girdi.
"Hazır mısınız çocuklar?"
"Hazırız efendim!" Dedi Lirisha.
"Tamam öyleyse, gelin yola koyulalım."
Çocuklar, Albus'un eşliğinde ekspres'in bulunduğu yere doğru yola çıktılar.
...
"Peron 9¾ de neyin nesi? Böyle bir peron yok."
"Koskoca profesör yanılamaz değil mi? Elbette buralarda bir yerdedir. Hadi birine soralım!"
Tom iç çekti ve Lirisha'nın arkasından onu takip etti.
"Merhaba, bir şey sorabilir miyim?"
"Buyurun?"
"9¾ peron nerdedir acaba? Biz bir türlü bulamadıkta..." Lirisha adama gülümseyerek Tom'un omzuna dokundu. Tom ise beklentisizce adama bakıyordu.
"9¾ peron mu? Dalga mı geçiyorsun!"
"H-hayır!" Lirisha tek kelime daha edemeden adam yanlarından ayrıldı.
"Böyle olacağını biliyordum. Asla bulamayacağız."
"Hey! Siz az önce 9¾ peronu aradığınızı mı söylediniz?"
Arkalarından kahverengi sacli, acik tenli kendileriyle yasit bir kiz onlara seslenerek yanlarına doğru ilerledi.
"Evet." Dedi Lirisha hızla kıza dönerek.
"Hogwarts ekspresine mi bineceksiniz?"
"Evet, sen de mi o peronu arıyorsun?"
"Haha, hayır ben zaten nerede olduğunu biliyorum. Benimle gelin."
...
"imkansız!"
"Hey, büyücülük okulundan söz ediyoruz." dedi kız.
Tom sinirle cevapladı. Ses tonunda kuşku ve aksilik vardı.
"Bu duvardan geçmem gerektiğini mi söylüyorsun? Bu nasıl mümkün olabilir!?"
"Hey, pekala şöyle yapalım. inanmanız için ilk önce ben geçeceğim, koşmanızı tavsiye ederim. Sepetinize sıkıca tutunun."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
free | Tom Marvolo Riddle fanfic
Genel Kurgu-Tom Marvolo Riddle fanficidir- Adeta kendi kendini hapsettiği bir kafes içerisinde git gide büyüyen ve onu yiyip bitiren, yutan bir karanlıktaydı Marvolo. Lirisha onun için buradaydı. Bilmiyorlardı ama birbirleri için nefes alıyorlardı. Beraberken...
