➖ wiesz, myślę, że jest dość duża szansa, że nasze życie już nigdy nie wróci do normy. ➖
stiles oznajmił, odtwarzając w głowie wszystkie wydarzenia, które miały miejsce do tej pory, a było ich całkiem sporo. życie tych nastolatków stało się jeb@ną k...
CHAPTER ONE; THERE'S NO WOLVES IN CALIFORNIA also known as: (the wolf moon)
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
☆★☆
AURORA MAYE NIGDY NIE SPODZIEWAŁA SIĘ, ŻE NIEDZIELNĄ NOC SPĘDZI W LESIE, POSZUKUJĄC CIAŁA. Tak więc, możecie się domyślić, jak niezadowolona była, gdy o poranku przyszło jej wstać, a następnie udać się do szkoły.
Brunetka nie mieszkała daleko od liceum, więc podczas gdy Stiles jeździł autem, a Scott motorem, ona- wybierała spacer. No chybaże groziło jej spóźnienie (tak jak i dziś), wtedy właśnie sięgała po swoją ukochaną deskę, dla której nigdy nie miała czasu.
Dziewczyna zatrzymała się tuż u boku jej przyjaciół, których zdołała dostrzec w tłumie, łapiąc kawałek drewna na kółkach w ręce. Dwójka chłopców stała tuż przed wejściem do budynku szkoły.
— Rora, wytłumacz Scottowi, że w Californii nie ma wilków. — Stiles zwrócił się do brunetki, nie wydając się zaskoczonym jej przybyciem. Oszczędził sobie nawet przywitania.
— Was też miło widzieć, chłopcy. — Aurora przewróciła oczami, przystając na jednej nodze, aby następnie całkiem zignorować pytanie rówieśnika. — Co się wczoraj stało, Scott?
Dziewczyna swoje spojrzenie skupiła na chłopaku o ciemniejszej karnacji, odnosząc się do wczorajszych sms-ów, które ten wysyłał. Mianowicie, Scott zgubił wczoraj w lesie swój inhalator, a przy tym stwierdził, że jakieś zwierzę musiało go ugryźć.
— Scott uważa, że ugryzł go wilk. — Stiles wtrącił się, wyrzucając ręce w powietrze, a przy tym ewidentnie wyśmiewając teorię przyjaciela.
— A jak się czujesz? — Rora zignorowała chłopaka, znów zwracając się do McCalla, który uniósł swoją koszulkę, pokazując zakrwawiony bandaż. — Powinieneś to zbadać, Scott.
— Tak, twój wilk mógł mieć wściekliznę. — Stiles sarknął, przez co Maye zdzieliła go łokciem w brzuch. Chłopak jęknął, zginając się w pół. — A to za co?
— Za to, że mam okazję widzieć cię każdego dnia bez przerwy, Stiles. — Aurora posłała brunetowi wymuszony uśmieszek, następnie obracając się na pięcie i ruszając w kierunku wejścia do budynku. — Sam!
Aurora zostawiła za sobą dwójkę dyskutujących chłopców, prędko łapiąc swoją jedyną znajomą z klasy. Właściwie, jedyną w całej szkole. Maye nie miała wielu znajomych i wcale nie śpieszyło jej się, aby to zmieniać.
☆★☆
Po skończonych lekcjach, Aurora w towarzystwie jej przyjaciółki, Sam udały się na boisko, gdzie rozpocząć się miały kwalifikacje do tegorocznej szkolnej drużyny sportowej lacrosse.
