"Anne ben okula gidiyorum"
"Okuldan gelince sana çok güzel bir haberimiz var" dedi babam.
Babam iki elinide birbirine sürttüğüne göre çok kötü bir haberin olacağını düşünüyordum.
Ama babamın tabiriyle iyi bir haberse benim cehennemi yaşacağıma işar...
Azad gece ara ara uyanıp ateşimi kontrol etmişti. Bunu yaptığının farkındaydım ama cevap verecek yada konuşacak halim yoktu. Sabah olduğunda biraz daha iyiydim. Ben kalktığımda Azad uyuyordu. Onu uyandırmadan elimi yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi giymek için gardropa yöneldim. Giyecek kıyafetim kalmamıştı. Azadla alışverişe gitmeliydik bence yani beni götürmeliydi ne de olsa ben onun karısıydım.
Çok geçmeden Azad uyanmıştı. Yanındaki yastığı boş görünce korkmuştu. "Asya" diye bağırarak uyandı. Beni görünce korkusu gitmişti. "Asya Hanım kendinizi iyi hissediyorsunuz galiba" "Evet Azad Bey biraz öyle oldu." Sonra üzerime askılı bordo elbisemi giydim. Saçlarımı salık bıraktım. Yüzüme biraz makyaj yaptım. Benim makyajdan kastım hep fondöten ve rimel olmuştur. Azad beni sessizce izliyordu. "Çok güzel oldun hayatım hadi aşağı inelim" "Azad bir dakika not kağıtlarımı da almam gerekiyor" "Tamam bekliyorum seni" dedi ve kapının önüne çıktı. Bende okulda ihtiyacım olan eşyalarımı alıp kapıya yöneldim.
Asya'nın Elbisesi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Azadla birlikte aşağı iniyorduk. Ailecek kahvaltı yapacaktık. Altay Baba masanın başında oturuyordu. Onun hemen yanında inci anne inci annenin yanında ben benim yanımda Azad oturuyordu. Hep birlikte kahvaltımızı yapmıştık. Azad "Güzel ailem bize müsaade Asyayı okula bırakıp iş yerime geçecem size afiyet olsun" Bende gülümseyerek "afiyet olsun" diyerek masadan kalktım. Azadla arabaya bindiğimizde ikimizde konuşmuyorduk. Okulun önüne geldiğimizde yine dün ki yellozlar yerinde duruyordu. Ama ben bu sefer Azadın benim olduğunu kanıtlayacam. Azada "Kapıyı açar mısın Azad ellerim dolu açamadım" dedim. Azad arabadan inip benim olduğum tarafa geldi ve kapıyı açtı. Arabadan inip ona teşekkür mahiyetinde bir öpücük bıraktım. Azad şaşırırken ben gülerek "görüşürüz" dedim. Okulun girişinden bakan kızlar gözlerini devirerek başka bir yöne baktı. Sınıfa girmiştim arkamdan konuşan kızları duyabiliyordum.
"Şu yakışıklı oğlan Asyanın sevgilisiymiş" "Oha kanka nerden biliyorsun?" "Arabasından indi o oğlan Asya'nın kapısını açtı" "Kanka şoförü felandır belki hemen sevgilisi deme" "Ya kızım sevgilisi bir insan şoförünü neden öpsün" "Neyse kanka bak şu oğlanda yakışıklıymış"
Son derse kadar bütün notlarımı eksiksiz almıştım. Kapının önünden beni alması için Azadı bekliyordum. Çok geçmeden arabasını görmemle gülümsedim. Arabaya bindiğimde Azad yanağıma öpücük kondurmuştu. "Nasılsın bakalım güzelim" Bir yandan emniyet kemerimle meşgulken bir yandan Azadın sorduğu soruya cevap veriyordum. "İyiyim Azad teşekkür ederim sen nasılsın?" "Çok iyiyim ortaklarımızla bir iş yaptık ve çok yüklü bir gelir elde ettik." "Şu geçen bize gelen ortakların mı?" "Evet güzelim" "Hmm" dedim ve dışarıyı izlemeye başladım.
Konağın önüne geldiğimizde kapıda 2 tane araba vardı. Ay yine kim gelmişti acaba? "Azad neden misafirimiz olduğunu söylemedin?" "Benimde şimdi haberim oldu güzelim" İçeriye girdiğimizde "İyiki Doğdun Azad" yazılı bir pankart beklemiyordum. Annem babam abim yengem herkes buradaydı. Ayrıca tanımadığım bazı insanların yüzüde gözümden kaçmamıştı. Reyyan çıngıraklısı köşede sessizce duruyordu. "Azad doğum günün olduğunu neden söylemedin?" "Bugün günlerden ne ki güzelim?" "18 Temmuz" "Aaaa bugün benim doğum günüm" Azad şaşırmıştı bir insanın doğum gününden nasıl haberi olmaz ya. Ayrıca benimde haberim yoktu. Hediye de almadım. Ne yapacaktım? Azad pastasını söndürmek için masaya doğru ilerlemişti. "Bu güzel günümde bana eşlik eder misiniz?" Azadla birlikte pastayı üfledik sonra alkışlar gülmeler her şey çok güzeldi. Herkes hediyesini vermeye başlamıştı. Ben mahcup bir şekilde bakıyordum. "Neden banada haber vermedin?" "Neyi?" "Doğum günün olduğunu hani seni düşünüp hediye falan alırdım?" "Güzelim sen zaten en güzel hediyesin"
Ne diyeceğimi bilemeyerek Azada verilen hediyeleri masaya koyuyordum. "Asya sen hediye almadın mı?" Bunu diyen çıngıraklı tabikide Reyyandı. Ne desem de şunu mort etsem ne desem ne desem? "Onun hediyesini ben odamızda verecem" Reyyan neyi kast ettiğimi anlamış olacakki yüzü mosmor bir şekilde mutfağa doğru ilerledi. Azad gülerek yanıma geldi. "Odamızda ne vereceksin bana bakalım?" Azada gülerek "görürsün" dedim. Sonra annemle babamın yanına gittim. Onlarla sohbet derken saat geç olmuştu. Yengem 2 gün sonra doğum yapacaktı. Abimle ikisinin heyecanlı olduğu yüzlerinden belliydi.
Herkes evine ve odasına dağılmıştı. Azadla bende hediyeleri alarak odamıza çıkmıştık. Azad hediyeleri komodinin üzerine koyarak bana doğru yaklaştı. "Senin hediyen neymiş bakalım Asya Hanım?" Ne bok yiyeceğimi bilmiyordum Reyyan mort etmek isterken kendimi ele vermiştim. Azada ne diyeceğimi bilemeyerek bir çözüm yolu arıyordum. "Sen benim vücudumdaki dövmeyi gördün mü?" En saçma şeyi söylemiştim vücudumdaki dövmeyi Azad ne yapsın Allah aşkına Asya Azad şaşırır gibi "hayır görmedim göstersene" dedi. Üzerimdeki giysimi göğsüme kadar çekerek göğsümün altındaki dövmeyi gösterdim. Azad baya etkilenmiş gibi görünüyordu. "Bu çok güzel Asya" "Teşekkür ederim Azad" "Bunu 2 sene önce arkadaşımla yaptırmıştım. Arkadaşımı 10 ay önce trafik kazasında kaybettim." "Başın sağolsun Asya" "Senin vücudunda dövme var mı diye sormuyorum sırtındaki dövmeleri görmemek elde değil"
Asya'nın Dövmesi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Azad gülerek "hadi güzelim uyuyalım" dedi. Onu onaylar bir şekilde üzerimi değiştirip barbie pijamalarımı giymiştim. Azad bana bakarak gülüyordu. "Çok asil bir dövmen var ama barbie pijamasınıda giymeyi ihmal etmez" "Ne var ayol" diyerek yatağın içine girdim.
