"Anne ben okula gidiyorum"
"Okuldan gelince sana çok güzel bir haberimiz var" dedi babam.
Babam iki elinide birbirine sürttüğüne göre çok kötü bir haberin olacağını düşünüyordum.
Ama babamın tabiriyle iyi bir haberse benim cehennemi yaşacağıma işar...
Azadı arayıp alışverişe gitmek istediğimi söylemiştim. Azadda beni kırmayıp kabul etmişti. Üzerime siyah kabanımı giyip yatağın üzerinde duran siyah çantamı alıp odamdan çıktım. Aşağıya indiğimde İnci annem "nereye gidiyorsun kızım" diye sordu. "Anne evde sıkıldım da biraz dışarıya çıkıp hava almak istiyorum hemde alışveriş yapacağım" "Bak Kenan Reyyanı havaalanına götürecek senide gideceğin yere bıraksın" "Anneciğim ben kendim giderim teşekkür ederim" "Yok kızım gel senide götürsün" "Tamam olur seni kırmayım" Reyyan yukarı kattan valizini indirmeye çalışıyordu hemen yanına gidip ona yardım ettim. "Asya yardımın için teşekkür ederim" "Önemli değil Reyyan"
Reyyanla birlikte havaalanına kadar gitmiştim. Onu orada yalnız bırakmak istemedim. Kenan abi beni havaalanından gelirken alışveriş merkezine bırakacaktı. Reyyanın uçağı 10 dakika içinde kalkacaktı. Reyyan bana birden sarıldı. Bende ona sarıldım. Evet onu geçen gün gördüğüm rüyayı görene kadar sevmiyordum. Ama artık içimde ona karşı bir şeyler ısınmaya başlamıştı. Ne o bana kötü davranıyordu ne de ben ona karşı kötüydüm. Aramızdaki buzların eridiğini düşünüyordum. "Oraya gittiğinde beni haberdar etmeyi unutma yoksa küserim" "Tamam Asya ilk önce sana haber verecem yeterki bana küsme" Reyyan bu gülerek söylemişti bende dayanamayıp güldüm. Reyyan çok geçmeden valizini alıp gitmeye başladı. Onun gittiğini görünce gözümden akan yaşa engel olamadım. Hemen kimse görmeden elimin tersiyle siliverdim. Kenan abi arabada bekliyordu. Havaalanından çıkıp arabaya doğru ilerledim. "Kenan abi yeni açılan bir mağaza varmış orayı biliyor musun?" "Açılışı dün yapılan mağaza mı?" "Evet galiba orası oraya gitmek istiyorum"
20 dakika geçmeden mağazaya gelmiştik. Kenan abi beni kapısının önünde bırakıp gitmişti. Tekrar beni almaya gelecekti ama ben istememiştim. Buradan annemgile gidecektim. En son Azadın doğum gününde görüşmüştük. Mağazadan anneme ve bana bir kaç bir alıp çıktım. Babamada bir şeyler almıştım ki anneme aldığım şeyleri ona zehir etmesin. Çünkü babamın huyunu biliyordum. Anneme bir şey alıp babama almassam bir ton laf ederdi. Bu lafları anneme ederdi ama ucu hep bana dokunurdu.
Mağazadan çıkmıştım. Annemlerin evi mağazanın 2 sokak ilerisindeydi. Annemlere gideceğimi Azada haber vermiştim. Azad beni kırmayıp annemlerde kalmama da izin vermişti. Kapının önüne geldiğimde sadece baktım. Bu evde o kadar çok anım vardı ki. Hiçbiri aklımdan çıkmıyor gözümün önünden sanki bir film şeridi gibi geçiyordu.
Evin kapısını çalmıştım. Annem "kim o?"diyip kapıyı açmıştı. Beni görünce "Asya'm bal kızım Hoşgeldin" dedi. İçeriden "anne kim gelmiş" diyerek abim geldi. Abim beni görünce "Asya Hoşgeldin" dedi ve annemden sonra abim sarılmıştı. Emir ağlayınca abim içeriye gitmişti. Anneme tekrar sarıldım. "Anne seni çok özledim" "Bende seni özledim kızım nasılsın iyi misin?" Kabanımı askıya asıp vestiyerden ev terliği alıp ayağıma giymiştim. "Terliğini giymeyide ihmal etmez" "Anne ya" Anneme aldığım şeylerin olduğu poşeti uzatmıştım "anne bunlar senin için benden saan minik bir hediye" dedim. "Ya kızım sen gelsen bile yeterdi hediyeye ne gerek vardı zahmet etmişin" "Anne öyle deme bunlar Azadın hediyesi" Azad almamı istemişti bende hoşuma giden şeyleri anneme ve çok sevdiğim babama(!) almıştım. Salona girdiğimde babam yoktu.
"Anne babam nerede?" "Kızım bir işi varmış ona bakmaya gitti" Ezgi yengem emirle ilgileniyordu. "Yenge nasılsın ne yapıyorsun hoşgeldiniz" "İyiyim kuzum gördüğün gibi Emir bey ile ilgileniyorum sen nasılsın ne yapıyorsun?" "Benimde evde canım sıkıldı öyle hava almak için dışarıya çıkmıştım burayada uğradım" "İyi olmuş kuzum değişiklik olur"
Emiri kucağıma almıştım. Tosun paşa gibi olmuştu. İlk doğduğu halinden eser yoktu. "Emir bey siz nasılsınız?" "Bakıyorum da keyifler yerinde" "Sen büyüdünde babanneye gezmeye mi geldin?" Ben böyle diyince abim ve yengem gülmüştü. Annem mutfakta olduğu için beni duymamıştı.
"Abi oğluşun senden yakışıklı öyle değil mi yenge?" "Evet Asya" "Asya evlendin diye seni dövemeyeceğimi sanma" "Abişko beni dövemezsin çünkü ayağımda annemin terlikleri var bir koşarım rüzgarım seni havaya savurur" Ezgi yengem bunu dediğime gülmüştü Emir sanki benim dediğimi anlamış gibi güldü. "Bak oğluşun da benden yana" "Asya seni döverim bak cidden" "Yenge kurtar beni" "Aşkım sal Asya'yı rahat bırak"
"Yengecim Emir beyi sana veriyim de ben bir anneme bakayım" "Olur kuzum" Yengem Emiri almıştı bende anneme bakmaya mutfağa gidiyordum. Kapı çalmıştı "anne ben bakıyorum" Kapıyı açtığımda karşımda çok sevdiğim babam(!) vardı. Soğuk sesimle "Hoşgeldin baba" dedim. Babamda bana "Hoşbulduk" dedi ve içeriye geçti. Montunu alıp askıya astım ellerini yıkamak için lavaboya girmişti. Bende annemin yanına mutfağa geçtim. "Sultanım ne yemek yaptın?" "Masada görürsün bal kızım" "Anne salatayı ben yapıyım mı?" "Yap kızım dolapta her şey var" Evimi özlemiştim yıllarca büyüdüğüm bu evi özlemiştim. Utanmasam resmen oturup ağlayacaktım. Dolaptan malzemeleri alıp salatayı yapmaya başladım.
Yemeklerin hepsi hazırdı yemekleri salondaki masaya taşıyordum. Sunum konusunda üstüme sunum yapan tanımazdım. Öyle güzel sunum yapardım ki anlatamam. Masanın fotoğrafını çekmiştim. Sonra telefonumu salondaki ünitenin üzerine koyup herkesi masaya çağırdım. Herkes oturmuştu ama Azadaşkım yoktu. Azadın yokluğunda içim çok burkuluyordu ona artık o kadar çok alışmıştım ki kendimi o yokken çölde susus kalan bir bedevi gibi hissediyordum. Canım kocam artık gelsen keşke...
Babam benimle tek kelime bile konuşmamıştı. Ama ben onun gibi kötü bir insan değildim. Masadan kalkıp vestiyere koyduğum paketi elime aldım. Salona tekrar geldiğimde ona paketi uzattım. "İçimden geldi güzel günlerde kullan baba" "Sağol kızım" Babama sarıldığımda babam bunu beklemiyordu sanırım şaşırmıştı. Paketi ünitenin üzerine koyup yemek yemeye devam etmiştik.
Çayımızı içtiğimde abimler evine gidiyordu. Onları uğurladıktan sonra bende odama geçmiştim. Telefonumu elime alıp Azada mesaj attım.
Siz: Bir fotoğraf gönderdi Siz:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siz: Bak bak karın nasıl sofra hazırladı Hayatım: Cidden bunu sen mi hazırladın? Siz: Bana inanmıyor musun? Hayatım: İnanıyorum Hayatım hiç görmedim de o yüzden şaşırdım Siz: İnci annemgilin yanında izin vermiyorsun ki hünerlerimi göstereyim Hayatım: Sende haklısın artık mutfaktan çıkma bütün yemekleri sen yap yada hayır ya sadece bana hazırla o güzel ellerinden sadece ben yemek yiyeyim. Siz: Kıskandın mı sen? Hayatım: Evet 😍 Siz: Yerim seni Hayatım: Bende seni yerim güzelim Siz: Ne zaman geleceksin gel artık özledim seni Hayatım: Ne kadar özledin? Siz: Çok özledim Hayatım: Sadece çok mu? Siz: Bu çok özledim dememim içine dünyaları sığdırdığımı bilmesen de olur Azad Korkmaz Hayatım: Ama ben sana ölürüm Hayatım: Sen bana trip mi atıyorsun? Siz: Evet dememi bekleme ama atıyorum Hayatım: Ben senin gönlünü alırım Siz: Hadi bakalım Hayatım: Ben uyuyacağım güzelim iyi geceler Siz: Tamam hayatım görüşürüz iyi geceler öptüm Hayatım: Bende seni öptüm
. . .
Hello sonraki bölüm biraz geç gelecek kusura bakmayın 💞 Sizce Azad ve Asya birbirini çok güzel sevmiyor mu? Bu bölümde en çok hoşunuza giden olayı söyleyin ❤ Bir sonraki bölümde görüşürüz bebeklerim 💖
