"Anne ben okula gidiyorum"
"Okuldan gelince sana çok güzel bir haberimiz var" dedi babam.
Babam iki elinide birbirine sürttüğüne göre çok kötü bir haberin olacağını düşünüyordum.
Ama babamın tabiriyle iyi bir haberse benim cehennemi yaşacağıma işar...
Sabah gözlerimi açtığımda Azad yanımda uyuyordu. Hemen heyecanla "Azaaaaaad" diye minik bir çığlık atarak ve doya doya öpmeye başladım. Azad korkarak uyandığı için ne olduğunun farkına varamadan ben hala öpmeye devam ediyordum. Azad yattığı yerden kalkıp "sanada günaydın canım" diyerek ayağa kalktı. Hemen bende ayağa kalkmıştım ama başım dönünce sendeledim. Başımı tutarak tutunacak bir yer aradım ama bulamadım. Azad hemen kolumdan tutarak beni kendine çekti. "Herhalde bir anda ayağa kalkınca oldu" dedim ve yatağa oturdum. Azadın gözleri bana bakıyordu "bir daha bir anda ayağa kalkma hadi ben olmasaydım yanında yere düşüp başını bir yere çarpabilirdin daha dikkatli ol" diyince tekrar onu öpmeye başladım. "Seni çok özledim çok çok çok" "Bende seni özledim ama en çok" Azad tam konuşacakken elimi ağzına götürüp "Hayır hayır hayır" dedim ama Azad beni bir anda yatağa atmıştı ve üzerime çıkmıştı. "Demek beni çok özledin ha" "Eve" Evet diyecekken dudaklarıma gömülmüştü. "O kadar çok özledim ki anlatamam sana Asya'm Güzelim" "Ben daha çok özledim hayatım" Azad dudağını dudağımdan çekince gözlerimiz birbiriyle buluştu ve ben Azadın üzerimden kalkacağını düşünürken Azad boynuma küçük öpücükler bırakmaya başlamıştı. Bir anda ağzımdan ah diye küçük bir inleme çıkınca Azad yastığı sıktı. "Yapma Asya beni bitiriyorsun" "Elimde olan bir şey değildi ayrıca burda olmaz eve gitmemizi beklemen gerekiyor şansına küs" Azad üzgün bir suratla üzerimden kalktı ve pantolonunu giymeye başladı. Bende üzerimdeki pijamalarımı çıkarıp elbisemi giydim.
İkimizde hazır olunca odadan çıkmıştık. Annem kahvaltı sofrasını hazırlamıştı. Elimizi yüzümü yıkayıp masaya oturdum. Herkes masaya oturmuştu ve babamın yemeğe başlamasını bekliyordum. Zilin çalmasıyla masadan kalkıp kapıya yöneldim. Kapıyı açınca abim ve ezgi yengem kapıda duruyordu. Hemen ezgi yengemin kucağından Emiri alıp ayakkabılarını çıkarmaları için kapıda bekledim. Onlar ceketlerini çıkarırken ben Emirle mutfağa girdim. "Baba abimgil nereden çıktı tamam yengemle Emir okeyde abim neden geliyor?" Abim mutfağa girdiğinde gülerek "beni bu kadar çok sevdiğini niye babama söylüyorsun?" dedi. "Ya ne demessin bayılıyorum sana abi" Hepimiz masaya oturunca babam yemeğe başladı. Babam başlar başlamaz bende yemeye başladım. Ezgi yengem masanın fotoğrafını çekiyordu. Kendisi sunum aşığı biriydi ve bu alışkanlığı anneme de geçmişti. Annemde sofra kurunca sunum yapıyordu. "Sofrayı çektim sizi etiketliyorum bak sizde storynize ekleyin" Ezgi yengem paylaşmıştı ve hepimize aynı anda bildirim gelmişti.
Ezgi'nin Storysi:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahvaltımızı yaptıktan sonra anneme yardım edip mutfağı topladık. Ezgi yengem Emirle ilgileniyordu çünkü Emirin dişleri çıkıyordu ve sürekli ağlıyordu. Mutfağı topladıktan sonra biraz daha oturup artık eve gitme kararı almıştık. Anneme babama sarılıp sıra abime gelince "görüşürüz abişko" dedim abişko demem Emirin hoşuna gitmişti sanki gülüyordu.
Evden çıkıp arabaya bindiğimizde Azad bana gitmek istediğim bir yer olup olmadığını sordu ona "birlikte sinemaya gitmeye ne dersin canım" diyince "olur hayatım gidelim" demişti. Biletlerimizi alıp sinema salonundan yerimizi almıştık. Birlikte "Delibal" filmini izlemeye gelmiştik. Romantik bir film olduğu için bu seçmiştim çünkü diğerleri ya korku yada aksiyon filmleriydi.
