3 AY SONRA
"Asya çabuk hazırlan Reyyan ve ailesinin yanına gidiyoruz."
"Ne oldu Azad?"
"Bir şey duydum onu öğrenmek için gidiyoruz"
"Ne duydun birine bir şey mi oldu?"
"Sen hazırlan yolda söylerim"
"Tamam" diyip hazırlanmaya başlamıştım.
Reyyana bir şey olacağını sanmıyordum.
En son onu mutfakta saçını başını yolup bırakmıştım ve bir daha görmemiştim.
Ailesinin yanına gitmişti. Kimsenin anlamadığı bir şekilde kimseye haber vermeden apar topar gitmişti. Altay babamın aramalarına asla yanıt vermiyordu. Kimsenin telefonu açmıyordu.
Sadece anne ve babasından bilgi alıyorduk.
Odasından sadece yemek yemek için çıkıyormuş ve çok durgunmuş.
Reyyanın bu hareketleri sergilemesi ne kadar garibime gelsede onu önemsemiyordum.
Dışarısı soğuk olduğu için üzerime siyah kazağımı altımada siyah bir pantolon giymiştim.
Saçımı dağınık topuz yapıp bej renginde olan montumuda üzerime geçirmiştim. Siyah çantamı alıp odadan çıkmıştım.
Azadla birlikte yola çıkmıştık. Yolculuğumuz baya uzun geçmişti.
Reyyanların kapısının önünde cenaze arabası vardı.
Kim ölmüş olabilirdi ki?
Azadla beraber içeri girdik ve evin içi çok kalabalıktı.
Azadı gören herkes anlamadığım bir şekilde "başın sağolsun" diyordu.
Reyyan'ın annesi ağlıyordu. Gözüm sadece Reyyan'ı aramıştı.
Annesi birden ağıt yakmaya başladı.
Geç yaşta kızımı soldurdular
Reyyanımı aldılar benden
Daha doyamamıştım kızıma
Benim kara gözlü güzel kızım
Ben şoka girmiştim ve Azad yanımda olmasaydı yere düşebilirdim.
Azad birden yüzüme bakıp "Asya'm iyi misin?"
"Azad ne diyor bunlar Reyyan nerde yada ona ne oldu?"
"Bilmiyorum Asya gel sen şuraya otur ben öğreneyim"
"Tamam" dedim ve Azadın gösterdiği yere oturdum.
Azad erkeklerin olduğu tarafa gitmişti. Bende sessizce olanı biteni anlamaya çalışıyordum.
Reyyanın annesi birden ayağa kalktı ve bana doğru koşmaya başladı.
Bir çırpıda benim boğazıma yapıştı.
"Seni küçük şeytan seni sen olmasaydın kızım ölmeyecekti senin yüzünden öldü sen bir katilsin şeytaaaannnn"
"Ne oluyor neler diyorsunuz siz?"
"Sen öldürdün kızımı senin yüzünden öldü sen Azadla evlenmeseydin kızım evlenecekti ama sen ne yaptın kızımın hayatını mahvettin"
Konuşamıyordum ve boğazım iyice acımaya başlamıştı.
"Zeliha teyze sen ne yapıyorsun?"
Azad hemen zeliha teyzeyi kolundan tuttuğu gibi benden uzak bir yere oturttu.
Ben hala ne olduğunu anlayamadan Azad beni dışarıya çıkardı.
"Asya gidiyoruz buradan ortalık sakinleşince tekrar geleceğiz"
"Azad ne oluyor bana izah eder misin?"
"Asya Reyyan kendini öldürmüş"
"Ne ne ne Azad senin dilin ne söylüyor"
Şaşırıp kalmıştım ve sanki etrafımda her şey durmuştu.
Galiba hayatımda ilk defa birinin ölüm haberini alıyordum.
"Neden öldürmüş?"
"Not bırakmış ama notu götürmüşler delil olarak yani incelemeye almışlar kendi el yazısımı değil mi diye"
"Notta ne yazıyormuş?"
"Bilmiyorum not henüz gelmedi"
Azada bildirim gelmişti.
"Hayatım sen bakar mısın araba kullanıyorum"
Azada Mehmet isimli biri fotoğraf atmıştı
"Aşkım Mehmet diye biri fotoğraf atmış."
Azad bir anda arabayı durdurunca korkmuştum ve ani fren yaptığı için kafamı vurmuştum.
"Ahhh" diye inledim.
"Kafam acıdı" dedim Azada bakarak
Bu önemli Reyyanın yazdığı not bu otopsiden arkadaşım attı.
"Canım ailem böyle olmasını istemezdim evet sizi üzeceğimin farkındayım ama bunu yapmak zorundayım.
Keşke her şey böyle bitmeseydi ama artık yaşamak dahi istemiyorum.
İlk önce sevdiğim adam elimden alındı daha sonra tecavüze uğradım. Bunu kimseye söylemedim tecavüze uğradığımı kimse bilmesin istedim. Ama o adam beni sürekli gittiğim her yerde taciz ediyordu. Daha sonra ondan kaçamadım ve tecavüze uğradım.
Bunu size söyleseydim ailemizi yüzümüzü iki paralık ettin derdiniz elalemin içine nasıl çıkacağız derdiniz ve ben yine kendimi öldürecektim.
Asya sevdiğim adamı elimden alan Asya.
Eğer sen olmasaydın belkide Azadla ben evlenmiştim. Ama sen ne yaptın hayatımıza girdin ve hayatımıza hep zarar verdin zarardan başka hiçbir şey vermedin.
Bu mektubu yazmamdaki asıl amaç ölümümden sadece beni tecavüze uğratan adam suçludur.
Evet asyaya sinirliyim ve öfkeliyim ama yapacak hiçbir şeyim yoktu.
Umarım Azadla birlikte çok mutlu olursunuz. Çünkü ben mutlu olmayı beceredim bunu yapamadım.
Gözüm Azaddan başkasını görmedi başka kimseye bakamadım.
Benim kalbimde sadece Azad vardı ve hala Azad var.
Azadım seni çok seviyorum "
"Nasıl ya Azad ne diyor bu not nasıl olabilir bu"
Sinirden sinir küpüne dönmüştüm.
"Reyyan kendini nasıl öldürmüş?"
"Babasının silahıyla kendini vurmuş"
"Azad sen ne diyorsun?"
Ağlamaya başlamıştım ve kendimi tutamıyordum.
"Hepsi benim yüzümden oldu ben senin hayatına girdim ve her şeyi mahvettim.
Hepsi benim yüzümden azad keşke hayatına girmeseydim sende reyyanla evlenirdin ben her şeyi mahvettim.
Azad çok özür dilerim
"Her şey benim yüzümden her şey"
"Asya kuzum ne diyorsun sen gel arabadan çık bir nefes al"
Dışarıya çıkmıştım artık iyice ağlamaya başlamıştım.
"Neden Azad neden neden her şey benim yüzümden öldü belki ben hayatınıza girmeseydim reyyan yaşayacaktı. Kendini öldürmeyecekti azad kendimi suçlu hissediyorum sanki Reyyanı ben kendi ellerimle vurmuşum gibi çok kötüyüm"
Azad bana sarılmıştı ve ben hala ağlıyordum.
•Bebişkolarım sizce bölüm nasıl olmuş sonraki bölümler nasıl devam etmeli fikirleriniz benim için çok değerli yorum yapmadan geçmeyin lütfen 💘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Urfa Gelini / Texting
Short Story"Anne ben okula gidiyorum" "Okuldan gelince sana çok güzel bir haberimiz var" dedi babam. Babam iki elinide birbirine sürttüğüne göre çok kötü bir haberin olacağını düşünüyordum. Ama babamın tabiriyle iyi bir haberse benim cehennemi yaşacağıma işar...
