Part 37(Zawgyi)

523 19 0
                                    

ၾကဴးက သူဘာလုပ္လိုက္လဲ သူ႕ကိုယ္သူ
သိေရာသိရဲ႕လား...။

ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကို တြန္းထုတ္ပစ္တာေရာ၊ သူ႕ေရွ႕မွာ
ငိုခ်လိဳက္တာေရာ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ရေသးခင္ စကားတစ္ခြန္းကို ေျပာခ်င္သလိုေျပာၿပီး အရင္ထြက္သြားခဲ့တာ...။ တကယ္ဆိုရင္ သူ ကြၽန္ေတာ့္ဆီက အေျဖတစ္ခုခုကိုလည္း နားေထာင္သြားခဲ့ရမွာ....။

အခုေတာ့ ဘာလဲ။
သူေျပာသလိုဆိုရင္ ဒီအနမ္းကို ရွိခဲ့တယ္လို႔လည္း
ယူဆနိုင္ၿပီး၊ လက္မခံခ်င္ရင္ေတာ့ အိပ္မက္တစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္နိုင္တယ္ေပါ့။

အဲ့ေလာက္ေတာင္ လြယ္သလား ၾကဴးရယ္လို႔
ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္ထဲမွာ ျမင္ရတဲ့ ပုံရိပ္ေလးကို ထပ္ခါထပ္ခါ ေမးေနမိေပမယ့္ ပုံရိပ္ေယာင္ထဲကလူကေတာ့ ဘယ္ေျဖနိုင္ပါ့မလဲ။ အဲ့ဒီအစား ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ထပ္ေတြ႕ရတဲ့ တက္သစ္ၾကဴးကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚမွာ ဘာမွမျပဳမူခဲ့သလို ေျပာဆိုဆက္ဆံေနခဲ့တာ...သူေပးခဲ့တဲ့အနမ္းက တကယ္ကို အိပ္မက္တစ္ခုသာ ျဖစ္ခဲ့သလိုမ်ိဳး...။

"တစ္ေန... လဘၻက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ဦးမွာလား။"

"မထိုင္ဘူး"

"မင္း ဗိုက္မဆာဘူးလား။ ဘာလဲ အိမ္ကေန တစ္ခုခုစားလာလို႔လား။"

"မဆာဘူး။ စားလည္း မစားလာဘူး။"

"ငါကေတာ့ ဆာတယ္။ မင္း ဘာမွမစားခ်င္ရင္ေတာင္ ငါ့ကိုအေဖာ္လုပ္ေပးပါလား။"

"တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္စားေလ။ မင္းက တစ္ေယာက္တည္းဆိုလည္း အဆင္ေျပတဲ့သူပဲ။"

ရယ္ေနတယ္ ဟုတ္လား...။ ၾကဴးကေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုေဒါသထြက္ေအာင္ လုပ္ေနၿပီ။ "ဘာလို႔
ရယ္ေနတာလဲ မင္းက အ႐ူးလား"ဆိုၿပီး ထပ္ေမးလိုက္ေတာ့ ဘာမွမေျပာဘဲ ေခါင္းခါျပေနတာ မ်က္ႏွာပိုးလည္း
မေသေသးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း စိတ္တိုတိုနဲ႕
လဘၻက္ရည္ဆိုင္ထဲ သူ႕ထက္အရင္ဦးေအာင္ဝင္ၿပီး
ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ေနရာတစ္ခု ေ႐ြးထိုင္ေတာ့ ၾကဴးကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕ကခုံမွာ တန္းတန္းမတ္မတ္ ဝင္ထိုင္လာသည္။

အဲ့ဒီခုံက လမ္းမနဲ႕နီးလို႔ သူ မထိုင္ခ်င္တဲ့ခုံ...။
ဖုန္ေတြ၊သဲေတြက အစားအေသာက္ထဲ ဝင္လာတတ္လို႔
ခါတိုင္းဆို ဆိုင္အတြင္းပိုင္းက ေနရာကို သူ႕ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ တက္သစ္ၾကဴးရဲ႕ ေနာက္လိုက္ကေလးေပါ့။

ကြူး(KYUU)Where stories live. Discover now