ကြူး(KYUU)

Part 29(Zawgyi)

အတန္းထဲမေရာက္ခင္ ကမၻာမေက်သီခ်င္းဆိုခ်ိန္ႏွင့္ တိုးေသာေၾကာင့္ လမ္းတစ္ဝက္မွာတင္ ရပ္ေနၾကရသည္။ ပထမဆုံးေက်ာင္းဖြင့္ရက္ျဖစ္သည့္အျပင္ မိုး႐ြာျခင္းႏွင့္ ႀကဳံရေသာ္လည္း စည္းကမ္းက စည္းကမ္းပင္။ ေက်ာင္းေဆာင္ အျပင္ဘက္ ေရာက္ေနေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားကေတာ့ မိုးေရစက္မ်ားေအာက္ တိုက္ရိုက္ရွိေနသျဖင့္ ကမၻာမေက်သီခ်င္းဆိုခ်ိန္မွာလည္း လႈပ္ရွားခြင့္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ အမိုးေအာက္ ေရာက္သည္ႏွင့္ ထိုသူမ်ားလည္း ေရွ႕ဆက္သြားခြင့္မရဘဲ ေရာက္သည့္ေနရာမွာပင္ ခ်က္ခ်င္းၿငိမ္သက္ၾကရ၏။

အေနာက္လွည့္ၾကည့္ခြင့္မရေသာ္လည္း လူသံ၊
ေျခသံမ်ားအရ ထိုကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္နိုင္သည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ ခန့္မွန္းနိုင္သည္။ အေရွ႕တည့္တည့္မ်က္ႏွာမူရာမွာေတာ့
အေရာင္​အေသြးစုံလင္ေသာ ေက်ာပိုးအိတ္ပိုင္ရွင္မ်ားကို ဟိုတစ္စု၊ဒီတစ္စုေတြ႕ရသည္။ ထိုအထဲမွာမွ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္အတူလာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်ာခိုင္းထားေသာ ပင္လယ္ေရလွိုင္းျပာေရာင္ ေက်ာပိုးအိတ္ကေလးလည္း ရွိေနသည္။ သီခ်င္းဆုံးသြားေတာ့မွ ၾကဴးက ကြၽန္ေတာ့္ကို လွည့္ၾကည့္သည္။

ေစာင့္ေဖာ္ရသည့္အတြက္ ေက်နပ္စိတ္က
မဖုံးဖိနိုင္ဘဲ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕အနားသို႔ ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးလုပ္ရင္း ေျပးသြားလိုက္ကာ ေဘးခ်င္းယွဥ္မိသည္ႏွင့္ ေျခလွမ္းေတြကို ျပန္စတင္ၾကသည္။ မိုးေရမ်ားစြတ္စိုထားေသာ သမံတလင္းေျမမွာ သတိထားၿပီး မေလွ်ာက္လွ်င္ ေခ်ာ္လဲနိုင္သည္။ ေျခကုပ္ယူနိုင္မွ ေတာ္ကာက်မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အခန့္မသင့္ေသာ တခ်ိဳ႕အခ်ိန္မ်ားတြင္ သတိထားေနရင္းၾကားမွ ေခ်ာ္ခြၽတ္ၿပီး အရွက္ကြဲရသည္မ်ားလည္း ရွိ၏။

ေျခကုပ္ယူနိုင္တာခ်င္းအတူတူ ​တက္သစ္ၾကဴးက
အိႏၵျေရၿပီး ကြၽန္ေတာ္က်ေတာ့ အတန္းထဲမေရာက္မခ်င္း ခဏခဏ လဲခ်င္ေနေတာ့သည္။ လဲေတာ့မည္ႀကံတိုင္း မွီတြယ္စရာ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ ရွိသည္ကပင္ ေက်းဇူးတင္စရာ...။ ေနာက္ေန႕ေတြေရာ တက္သစ္ၾကဴးနဲ႕ ေက်ာင္းအတူလာရင္ ေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတုန္း ၾကဴးရဲ႕အသံက ကြၽန္ေတာ့္နံေဘးမွာ လြင့္လာသည္။