İLTİCA |+18|

İ. || BÖLÜM 16 || L.B

İyi okumalarr<33

Yorumlarınızı bekliyorumm

||•

"Ben seni üzmem, bu sana yeter değil mi?"
Ayakkabılarını takarken, kısık sesle mırıldandıklarımı duymuş olmalı ki duraksamıştı hareketleri. Yanlış bir şey söylememiştim öyle değil mi?

Ayağa kalkarken, ceketine uzandım. Ah zor durdurmuştum onu. İşe geç kalmıştı! Ceketini ona uzatırken, arkasını dönmüş kolunu uzatmıştı. Tatlı tatlı gülümserken, kolundan geçirdim ceketi.

Arkasını dönerken, dudaklarımı ani bir şekilde öpüp geri çekilmişti. Şaşkınlıkla ona bakarken, ellerimi istemsizce dudaklarıma götürmüştüm. Dudaklarımdan öpmüştü.

"Yeterdi, şimdi yeter değil yavrum." Göz kırpıp beni kendine çekerken, boynumda yine yer edinmişti dudakları. Burnunu sürterken, derin bir nefes çekti içine. İçimin titrediğini hissedebiliyordum.

"Gitmesem, böyle kalsak?" Boğukça mırıldanırken, ellerimle saçlarını kavradım. Bu adam beni deli edecekti, biraz daha böyle dursak evden çıkmasına izin vermezdim ki ben.

"Seni akşam bekliyor olucam, Baray'ım." Başını gömdüğü yerden çıkartırken, sırıttı. "Baray diyen o dudaklarını.." parmağımı dolgun dudağına bastırırken, gözlerimi kaçırdım. Bu adam şimdiden delirtecekti beni.

"Hadi git artık, dikkat et."
Yanağıma bir öpücük daha bırakırken, yanağını uzattı. Bu adam neden bu kadar tatlıydı allahım. Yanağına sulu bir öpücük bırakırken, kulağıma doğru eğildi.

Sıcak nefesini kulağımda hissederken, usulca üfledi. Artık bu adam beni sinirlendiriyordu ama, yaptığı her hareket onu eve kilitlememe sebep oluyordu ama farkında değildi!

Bacaklarımı sertçe birbirine sürterken, "gece beni bekle!" Bakışlarının göğüslerimde olduğunu hissedebiliyordum. Yanaklarım kızarırken, yakasını yukarı doğru çekiştirdim. "Çok güzel planlarım var, bunlar için."

Parmağını boynumdan aşağıya kaydırırken, göğüs aramda durdu. Göğsüm hızla inip kalkıyordu. Parmağını iterken, sinirle baktım ona. Bir kaç adım geri çekilirken. Dudaklarını büzüp sonunda dış kapıya yönelmişti.

"Dikkat et kendine."

Elini havaya kaldırırken, gülümsedim.
"Sende benim için dikkat et kendine. Daha çok işim var senle!" Kapıyı çarpıp çıkarken, yerimden sıçradım, kırsaydın. Bu adam gitmeden önce beni deli etmek zorunda mıydı? Bu kadar açık konuşması, beni deli ediyordu. Ve tabi uyandırıyordu.

Son tepsiyi de fırına atarken gülümsedim. Umarım beğenirdi, yaparken oldukça yorulmuştum. Kendimi duşa atarken, bakışlarım Baray'ın şampuanına kaymıştı. Benim bitmişti, ne yazık.

Kendi kendime gülerken, onun gibi kokmak istemiştim birazcık. Duş almış kendimi koltuğa atmıştım bile. Bütün eşyalarımı da Barayla kaldığımız odaya taşımıştım.

Kapı zili çalarken, kaşlarımı çattım. Baray'dan başka kim olabilirdi ki. Kapıyı açınca, kaşlarım daha fazla çatılmıştı. "Buyurun?"

"Ah burası anne, Baray abim burası demişti!"
Bunlarda kimdi, hem Baray bana haber vermemişti.

"Kimsiniz acaba?" Hafif şişman olan kadın gülümserken, ben de gülümsedim.

"Evet oğlum güzel bir seçim yapmış, ondan da bu beklenir!" Yanında ki ona göre genç duran kadın, onaylarcasına mırıldanırken. Yanaklarım kızarmıştı bile! "kızım Baray sana haber vermedi mi bugün geleceğimizden?"