İLTİCA |+18|

İ. || BÖLÜM 2 || L.B

İyi okumalaarr<33

|•'

"Heyecanlı mısın kuzum."

Yandan bir bakış attım, 'ciddi misin?' dercesine.

"Ne heyecanlı olucam sende, topal bir adam için."

Kahveleri hazırlarken, gelen misafirleri anam karşılamıştı. Ben o sırada, tabi kıyafet seçmekle meşguldüm. Babamla daha sonra hesaplaşacaktık. Katliam çıkacaktı, o belliydi.

Kahveler hazır olurken, tepsiyi aldım elime.

"Kız daha tuz karıştırmadık, dur."

"Ya bir git sende görende adamı seviyorum zanneder."

Suratsız bir şekilde odaya giriş yaparken, hiçbirini yüzüne bakmadan kahveleri dağıttım.

Kenarda öylece otururken, yanımda Ayşenin oturması ile bakışlarımı ona çevirdim. Hiç ona yakışmayan bir ciddiyetle, etrafa bakıyordu.

Bakışlarımı etrafta gezdirirken, yaşlı bir kadın ve bir adam tek vardı. Ne yani istemeye bile gelme zahmetinde bulunmamış mıydı? Resmen saygısızlıktı.

••

Öylece konuşulurken elime geçirmişlerdi bir yüzük, sonra da çekip gitmişlerdi. Gerçekten inanamıyordum.

"Baba, saçmalama istemiyorum diyorum. Sen ne ara böyle oldun. Hani benim kararıma saygın vardı senin."

Sinirle bağırırken, yanağıma değen tokat ile, öylece durdum. Alıştım sanırım, acımamıştı çünkü.

"Git."

Duyduğum o bir kelime bana yeterdi bile, gidecektim. Herşeyi de arkamda bırakacaktım. Kimsenin de beni üzmesine izin vermeyecektim, bunun içinde üzecektim.

Herkesten ve herşeyden gidecektim.

•||
Bir ay sonra

Üstümde ki gelinliğe baktım, ne acıydı ama. Daha evleneceğim adamı bile görmemiştim. Görmek istiyor muydum orası muammaydı.

Kapı yavaşça açılmıştı, sonra ise adım sesleri. Odada sessizlik hakim iken, derin bir nefes aldım.

"İsterse-"

Duyduğum erkeksi ses, onun geldiğini gösteriyordu. Gelmişti..

"İstersem ne, ne istersem?"

Sinirle bağırıp arkamı dönerken, öylece bakıyordu bana, bakmamıştım asla yüzüne. Bakmayacaktım. Alayla güldüm. Başım öne eğik, bedenini süzdüm. Oldukça uzundu benden. Resmen yanında kaybolmuştum.

Herkese karşı bir kinim vardı. Ve bu adam, bende ki bütün kini tadacaktı. Sadece kin besleyecektim. Huzuru bulamayacaktı.

Ben bulamazdım bundan sonra, o da bulmayacaktı. İzin vermeyecektim.

"Gidelim mi?"

Masum aynı zamanda erkeksi sesi kulaklarımda dolarken, derin bir nefes aldım. Uzattığı koluna girerken, aksayan bacağı yüzünden yavaş yürüyordu. Gerçekten beni buna mı layık görmüşlerdi.

"Biz düğüne yetişemeden kaçıracağız sanırım."

Kısık ama aynı zamanda duyduğuna emin olduğum bir ses tonuyla konuşurken, yandan bir bakış attım. İlk defa bakıyordum yüzüne. Ama hemen kaçırmıştım bakışlarımı.