In Another Life [Wrong Time With A Right Person] (Isabella & Cluster)

Prologue

Umuwi si Cluster. Mahina na sya. Ang katawan nya hindi na gaya noon. He' s so weak now. Hindi na nya kami naalala. Pati anak nya. He doesn't know he was we always tell to him that he's Cluster our hero. One night umiiyak sya sa sakit ng ulo nya. Hindi na kaya ng gamot nya ang sobrang sakit ng ulo nya. Dinala namin sya sa hospital but the doctor said. He's in coma.

Parang binuhas ako ng malamig na tubig sa nangyayari sa kanya. Last time nagflat line ang heart monitor nya and the other doctor and nurses want to survive him but.... it's too late. I found out that I'm 3 months pregnant that time. He gave me a Child before he's gone.

Nang mailibing na sya ay umalis kami sa dating bahay namin. Kasi kung ipipilit namin na doon kami tumira ay baka masiraan ako ng ulo dahil sa sakit na nararamdaman ko. They said ' Acceptance is the key,to be truly free' how can i accept that my husband died? How? Why him? Bakit hindi na lang ako?

"Mom" tinapik naman ako ng anak ko at natauhan ako. Lumingon ako at nakita ko si Alessandra katabi lang nya

"Tita,Tito Jaiden wants to talk to you. And we are here for you tita."

Ngumiti ako sa sinabi nya. Alessandra was angry at me when i said that her mom got shot and died. She accept now that her mom died. Ako? Eto isang buwan palang nang mamatay ang asawa ko pero parang gusto ko nang sumunod sa kanila.

Jaiden and I talked and he said that "Minsan hindi ko matanggap na wala na si Alicia. Minsan iniisip ko. Ang sakit. Iniwan nya ako kung kelan ayokong sumuko sa relasyon namin."

Lumungkot naman ang mukha ko "I really know kung bakit ka minahal ng kapatid ko. You really love her like no one can replace her."

Ngumiti naman sya "yeah"

My son forgive his father. We read together the message that he Left for us and we both cry. Ayun na lang ang alaala namin sa ama nya.

....

2 years past

Pumunta ako sa mental hospital at kinausap ko na si Isaak. He's in good condition na sya ngayon. Next week dadalhin na sya sa bilangguan.

Hindi man nya nagawang matulungan ang kapatid nya sa sarili nitong sakit. Ako na ang gagawa para sa akin,anak ko,anak nya.....at para makuha ko ang hustisya na para kay Alicia.

"I'm sorry" paghingi nya ng tawad. "Sana....sana hindi na lang ako naging ganoon. Sana....sana tayo pa din"

Natawa ako ng mapakla "masaya ka ba? Masaya ka bang napatay mo ang kapatid ko?" Umiling sya "Diba nagmakaawa kami sayo noon. Pakawalan mo na kami pero anong ginawa mo? Pinatay mo sya." Umiiyak kong sambit sa kanya.

"Kinuhaan mo ng isang mapagmahal na ina si Alessandra at kinuhaan mo din ako ng kapatid na minahal ako. Alam mo ba ang huling sambit nya saakin? Ok ka lang ba ate? "Napapikit ako nang maalala ko yun. "Doon...doon ko narealize na wala kang kwentang ama at asawa sa kanya. Sana tinakasan mo na lang ang kapatid ko"

Umiling ako "pero wala na hindi mo na sya mabubuhay pa" napayuko sya at narinig ko ang mga hikbi nya.

"Si...Cluster at mama?" Nanghihina nyang tanong.

Stand still my lady.

He is my brother. Please.....do everything to make things right to him

"H-he's dead" sagot ko at parang gusto kong umiyak.

"D-did i-i k-kill h-him t-too?" Nauutal nyang tanong sakin at umiling ako.

"He's suffering Brain cancer. I know you know it because you're the Surgeon too. Ako ngayon ang namamahala sa hospital and Jaiden Take care Alessandra para kay Alicia. Nang.....nang bumalik sya....doon ko lang nalaman kay mama na may sakit sya" huminga ako ng malalim at humagugol na. Napatakip ako ng mukha.

"He died without saying a word" naiiyak kong sambit "He died because of that pain."

Lumapit sya saakin at niyakap ako. This was the first time ever in my life na yakapin nya ako bilang sister in law. "Shhh...tama na... Maging matatag ka para kay Zaiver".

Niyakap ko sya pabalik. And we talked and forgive each other.

...

"I'm introduce to all of you. Our CEO and New Director of Mendoza Medical Hospital is Mrs. Isabella Lana Arravelo- Mendoza" the MC introduce me to people and umakyat ako sa stage.

Lumingon ako and i saw my husband buhat buhat ang isang bata. My child and my husband. Nabasa ko ang sinasabi nya "I Love you. You make it baby"

I smiled at tumingin sa mga tao. Kinuha ko ang mic at nagsimula na ako magsalita "Hi,everybody. I'm Isabella Lana Arravelo-Mendoza. Ex lover of Mr. Isaak Mendoza and Sister of Alicia Zeyn Mendoza. Kung inaakala nyo noon na si isaak ang nakatuluyan ko." Umiling ako "No, because we have pain and let each other free. Now it's Mendoza Medical Center's anniversary. I want to celebrate this with love and caring. I dedicated this speech to my husband who died suffering Brain Cancer, kumalat na yung sakit na iyon sa utak niya bago pa namin malaman. Honestly, masakit mawala ang Padre de pamilya namin dahil ang asawa ko na lang ang nakakasama ko maliban sa mga anak ko."

Naiyak na ako sa sinasabi ko "He really love me even i pushed him away....he still fighting that i can love him. Masaya ako para sa kanya dahil wala na syang sakit mararamdaman. Wala syang iiyakang problema. Pero may naiwan syang tatlong anak sakin." Ngumiti ako ng pilit at pinaakyat ko ang binata ko at ang kambal ko.

"This is Xyrania Abigail Arrevalo Mendoza. My First twin." Tinuro ko naman ang isang babaeng nakasimangot " This is Xyra Leandrea Arrevalo Mendoza my second twin" niyakap ko naman ang binata ko "And this is Zaiver Jade Arrevalo Mendoza. My only son and My first ever son before Xyrania"

Ngumiti ako sa mga tao "Sila ang pagasa ko kung bakit ako lumalaban ngayon... I have PTSD (Post traumatic Stressed Disorder) and I'm keep fighting for my children. Even i remember all the times that my sister is gone to me.... I'm still in.....hindi ako susuko dahil wala naman akong balak na sumuko"

Bumaba na kami sa stage kasabay ang anak ko.