Stay strong (flikken maastricht)

Deel 6

Pov Noah
Ik word wakker en bedenk me dat ik vandaag weer chemo heb. Ik had mijn wekker pas om 10:00 uur gezet omdat ik toch niet naar school zou gaan. Gister was echt niet leuk, iedereen zit je aan te staren en vraagt hoe het met je gaat. Maarje ik snap het ook wel. Ik sta op en loop naar de badkamer. Ik zet de douch aan en stap eronder. Ik voel meteen de warme stralen op me rug. Ik was me haar en zet de douch dan weer uit. Ik droog me af en trek me joggingsbroek aan met daarop een lekkere warme trui. Ik loop naar beneden en zie me moeder op de bank zitten. "goedemorgen mam" zeg ik. "goedemorgen schat, hoe voel je je?" Vraagt ze. "wel oke" antwoord ik. "zou ik een lekker ontbijtje voor je maken" vraagt ze. "lekker" antwoord ik weer.

Het is alweer 14:45 als ik het ziekenhuis is kom lopen. We lopen meteen door naar de afdeling oncologie. Als we er zijn loop ik naar mijn kamer waar Sem ookal is. Ik ga op me bed liggen en pak mijn ipad. "yo noah, welke spel doe je?" Vraagt hij. "subway surfers" antwoord ik. Hij knikt. Zo hebben we nog even een gesprek over het spelletje. Niet veel later komt dokter Reid binnen met een collega. "zo, dit is zuster Maggie Lin en die gaat vooral jou behandelen sem. En ik ga Noah doen" zegt dokter reid. "oke" zeggen we in koor. Sem word aangesloten door dokter Lin en ik door dokter Reid. Het is pas mijn 2de chemo, de eerste ging goed dus ik hoop deze ook. "noah, je kan nu wel echt ziek worden, je lichaam moet er aan wennen" zegt dokter reid. "oh, oke" zeg ik.

Pov Eva
Ik zit even in het restaurantje beneden, noah wou me even weg hebben. Ik zit zo in gedachten dat ik niet eens door heb dat dokter Reid naast me is komen zitten. "hoe gaat het" vraagt ze. Ik kijk naast me en zie dokter reid zitten. "ja wel goed" zeg ik. "noah kan deze kuur erg ziek worden, dus ik denk dat het verstandig is als hij vandaag hier ook overnacht en dan kijken we morgen of hij naar huis kan." zegt ze. "oke" zeg ik. "kan ik bij hem blijven vanacht" vraag ik. "dat zou kunnen ja, maar misschien moet je dat nog even met noah overleggen" zegt ze. "ja, dat ga ik zo wel even doen" antwoord ik. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het al 15:00 is. "shit, ik moet Kian van school halen, zou u even aan noah willen doorgeven dat ik dadelijk weer kom" zeg ik snel. "tuurlijk" zegt ze lief. Ik geef haar dankbare blik en loop dan snel naar de auto om Kian van school op te halen.

Pov noah
Ik zit al anderhalf uur aan de chemo, dus nog twee en half uur tegaan. Ik voel me echt slecht, nu snap ik dat ze zei van neem altijd een logeertasje mee. Ik heb hoofdpijn, buikpijn en ben vooral heel misselijk. "Hey noah" zegt dokter reid terwijl ze binnen komt lopen. "Hoi" antwoord ik haar. Ze begroet sem ook nog even en loopt dan door naar mij. "zo hoe gaat het" vraagt ze. "slecht, ik heb hoofdpijn, buikpijn en ben heel misselijk" zeg ik. "ja dat dacht ik al" zegt ze. "ik ga even een bakje voor je halen, zodat als je moet spugen niet alles helemaal vies word" zegt ze. Ik knik en dan loopt ze weg. Niet veel later komt ze terug lopen met een bakje, ze zet het bakje op het dienblad achtige tafeltje naast me. "oja, je moeder is even kian van school halen" zegt ze. Ik knik en sluit dan even me ogen.

Pov eva
Ik heb kian thuis afgezet, Wolfs zou op hem passen want hij had een middagje vrijgenomen om al zn spullen even goed neer te zetten zei hij. Vette onzin natuurlijk maar nu kan hij wel mooi even op Kian letten.

Ik kom de kamer van Noah inlopen en zie dat hij ligt te slapen. Ik ga naast hem op een stoel zitten en besluit maar me boek te gaan lezen die ik mee had genomen. Na een tijdje word me boek ook wel weer saai dus stop ik maar weer met lezen. Ik staar een tijdje naar buiten en dan weer naar noah en dan weer naar buiten en zo kan ik nog wel even door gaan. Tussen mij en Wolfs gaat de goede kant op denk ik. Hij kijkt de heletijd zo lief naar me en hii is gewoon zo leuk. "Hoi, mevrouw van dongen" zegt dokter reid. "hoi, en noem me als je blieft gewoon Eva" zeg ik. Ze lacht. "noah blijft vanacht hier" zegt ze. Ik knik. "dit gaat nog heel vaak voorkomen dat hij zich enorm slecht voelt of niet" vraag ik. Ze knikt. "ik wou dat ik daar lag inplaats van hem, het doet zo'n pijn om je kind daar te zien liggen" zeg ik half huilend. Ze geeft me een knuffel en zegt dat ze echt hun best doen om hem beter te maken. Ik glimlach en schenk haar een dankbare blik.

Pov Noah
Ik word langzaam wakker en zie me moeder naast me zitten. Ook zie ik dat ze rode ogen heeft van het huilen. "mam" zeg ik meer verbaast. "ja schat" antwoord ze. "waarom heb je gehuild" vraag ik. "ik vind het zo knap van jou, dat je niet mopperd over hoe je je voelt maar gewoon jezelf probeert te blijven" zegt ze weer huilend. "het komt goed mam, ik win deze strijd! 100% zeker" zeg ik zelfverzekerd. ze glimlacht. "je moet vanacht hier overnachten" zegt ze. "ja dacht ik al" zeg ik. "wil je dat ik bij je blijf?" vraagt ze. "nee, ik wil dat je naar huis gaat en met kian gaat eten" zeg ik. "maar dat voelt niet goed om jou hier achter te laten" zegt ze. "mam, het komt goed, ik overleef het wel een nachtje hier" zeg ik. Ze glimlacht maar staat dan toch maar op. Ze geeft me wel 100 kusjes en loopt dan toch echt de kamer uit. Over ongeveer 3 minuutjes ofzo halen ze me weer van de chemo. Ik zit een beetje voor me uit te staren als ik hoor dat sem al van de chemo word gehaalt. Hij zegt me gedag en loopt dan met zijn ouders weer naar de auto om naar huis te gaan. Niet veel later ben ook ik weer verlost van de chemo, alleen mag ik niet naar huis.