Stay strong (flikken maastricht)

Deel 11

Pov Noah
Het is alweer 2 maanden geleden dat ik te horen kreeg dat ik leukemie heb. Ook heb ik het juiste dieet eindelijk voor mijn glutenallergie. Me moeder en Wolfs hebben inmiddels een relatie! Hij is echt super lief voor me moeder maar ook voor mij en Kian. Gister ochtend gingen we uit duiken. Na de zomervakantie ga ik naar de eerste van het Maaswaal College. (random school, die ik op internet zag staan) De klas waar ik in kom is 1T2 en de naam van mijn mentor is Jasper Dun. Ik heb er wel zin in, maar ben ook bang dat ik word uitgelachen aangezien ik nog kaal ben als school weer begint. Van de eerste weken ga ik ook veel missen maarja, ik probeer dat ik alle proefwerken kan maken zodat ik volgend jaar gewoon over kan naar de tweede. Ook gaan Me moeder en Wolfs trouwen deze vakantie echt super leuk! Dan krijgen Kian en ik een stiefvader. Nu ben ik lekker thuis. Het is zaterdag, we gaan zo lekker de stad in om te luchen. "Mam, wanner gaan we nou!" Roep ik naar boven. Ik hoor me moeder de trap afkomen. "we gaan over 5 minuten, ik moet Kian zijn haar nog even doen en Wolfs is net klaar met werken dus die pikt ons zo op" zegt ze. "oke, dan doe ik even een bandana om. Ik pak me vest doe die aan en doe dan de capucion van mijn vest over me bandana.

Het is ongeveer 16:00 uur als we weer thuis komen uit de stad. We hebben heerlijk geluncht. Tijdens de luch hebben me moeder en Wolfs gezegt dat ze volgende week zaterdag gaan trouwen. Ze hebben alles al geregeld. We hebben meteen een pak voor mij en Kian in de stad gekocht. Morgen moet ik weer naar het ziekenhuis. Het stomme is dat ik daar moet blijven tot volgende week vrijdag. Dan mag ik die avond naar huis zodat ik voor de bruiloft nog thuis kan slapen. Net als ik op de bank wil ploffen zegt me moeder. "noah, ga je even mee boven je tas inpakken voor naar het ziekenhuis". "Jep" zeg ik. We lopen samen naar boven en daar helpt ze met de goede spullen zoeken voor in mijn tas. "mam, ik voel me echt schuldig dat jullie niet op vakantie kunnen" zeg ik. "dat geeft toch helemaal niks, jij kan er niks aandoen dat jou lichaam besloot dat je ziek werd!" Zegt ze verbaast. "maar, door mij kunnen we nu niet op vakantie" zeg ik. "echt maakt niet uit! Dan gaan we volgend jaar gewoon 2 keer" zegt ze. "deal" zeg ik. Ze geeft me een knuffel en dan lopen we samen weer naar beneden.

Pov Eva
Noah voelt zich schuldig omdat we door hem niet opvakantie kunnen. Dat is natuurlijk wel zo, maar hij kan er niks aan doen. De hoogste prioriteit voor mij is dat Noah beter word. Nu zitten we gezellig met zn alle op de bank. Met wat te drinken en wat lekkers, natuurlijk voor Noah glutenvrije dingen. Morgen hoeven er pas om 16:00 uur daar te zijn. Om half 5 moet hij bloedprikken. Dan gaan we met zn tweeen lekker beneden wat eten en dan blijft hij daar slapen en ga ik weer naar huis. "zeg jongens wat willen jullie morgen doen" vraag ik. "naar de dierentuin!" Roept Kian blij. "ja is goed" zegt ook noah. "Nou dan gaan we morgen lekker naar de dierentuin!" Zeg ik. Wolfs en ik hebben beide vrij, want eigenlijk zouden we de eerste 3 weken van de vakantie naar Italië gaan dus de eerste 3 weken zijn we lekker vrij.

Ik heb net Kian en Noah naar bed gebracht, het was al 22:00 uur dus dat is wel een mooie tijd. Samen met Wolfs zit ik op de bank. Ik lig tegen hem aan en hij heeft zn arm om mij heen geslagen. Na een tijdje gaan ook wij naar boven. Als we in bed liggen beginnen we wat te zoenen wat later meer word dan alleen zoenen. Onze kleren liggenn zo ongeveer overal door de kamer heen. Maar we beleven de beste nacht van ons leven.