Stay strong (flikken maastricht)

Deel 30

Pov Eva
Ik schrok me dood toen ik gisteravond kian niet in zn bed zag liggen. Bleek dat hij bij noah was gaan liggen. Lief van noah dat dat mocht. Vandaag moet ik de mentor van noah bellen en vertellen dat hij weer ziek is en vragen hoe we dat dan met school moeten gaan doen. Morgen is hij de heledag niet op school want ze gaan de potocat weer terug plaatsen met een kleine operatie en daarna moet hij de hele week daar blijven want ze willen kijken hoe hij reageert op om de week een week lang chemo. Luuk zou zo met vrienden naar de stad gaan dus die zou zo ook wel weg gaan. Floris gaat samen met kian naar de winkel. Dan heb ik even de tijd samen met Noah. Vanochtend had ik luuk verteld wat noah had, hij schrok er op recht van. Ik zag aan hem dat hij het wel echt heel erg vond.

Pov Luuk
"Ik ben weg!" Roep ik naar boven. "is goed! tot vanavond" krijg ik als reactie van eva. Ik pak mijn fiets en fiets naar de plek waar ik wacht op me vrienden. Als die er eindelijk zijn fietsen we naar de stad. Ik zit er niet echt met mijn gedachten bij, ik moet de hele tijd aan noah denken, ik vind het echt heel erg. Als ik de bocht wil nemen voel ik dat ik op de grond val. Ik hoor een auto hard remmen en mijn vrienden schreeuwen. Ik zie allemaal zwarte vlekken en niet veel later zie en hoor ik niks meer.

Pov Eva
Ik heb net samen met Noah even alles besproken en ook zij mentor gebeld. Zijn mentor zou het doorgeven aan de andere docenten. Hij is de hele week niet aanwezig en die week daarna wss halve dagen of hele als hij zich goed voelt. Als we dat allemaal geregeld hebben gaat mijn telefoon, het is wolfs.
(E: eva. W: wolfs)

E: hee met mij
W: luuk is aangereden het gaat niet goed met hem kom zo snel mogelijk naar het ziekenhuis.

E: ik kom eraan

Terwijl ik dat zegt hangt hij al op. Ik roep noah en samen rijden we snel naar het ziekenhuis. Kian was de heletijd bij wolfs dus die zou ook al wel in het ziekenhuis zijn. Als we het ziekenhuis inkomen zien we meteen wolfs en kian op ons af komen lopen. "Ze zijn hem aan het opereren hij is aangereden. Hij wou een bocht maken maar had niet gekeken of er aan auto aankwam "verteld wolfs totaal in paniek. "en de bestuurder" vraag ik. "die heeft meteen een ambulance gebeld en daarna mij" zegt hij rustig. "Hoe weet je dit allemaal" vraag ik. "de vrienden van luuk net gesproken en die vertelde dit" zegt hij. Als hij gekalmeerd is haal ik een koffie en 3 keer chocomel. Ik geef de koffie aan wolfs en de chocomel is natuurlijk voor Noah, Kian en mij. Als we ons drinken op hebben komt er een arts aanlopen. "de operatie ging goed" verteld de arts. Ik zie wolfs opgelucht adem halen. "maar het gaat heel slecht met hem" zegt de arts weer. "gaat hij het halen" vraag ik. "die kans is heel klein, ik wil u vragen de komende 2 dagen bij hem te blijven" zegt hij weer. "heeft hij nog maar 2 dagen" zegt wolfs huilend. "Ja, het spijt me meneer, we hebben gedaan wat we konden" zegt de arts. De arts loopt weg en meteen zitten wolfs en ik vast in een knuffel.