Stay strong (flikken maastricht)

Deel 8

Pov Noah
Ik word wakker van enorme buikpijn en hoofdpijn. Ik kijk om me heen en zie dat het pas 02:30 is. Ik klik op het knopje voor hulp. Al snel komt er Dr Lin aanlopen want Dr Reid haar dienst is al afgelopen. "wat is er noah" vraagt ze. "ik heb hoofdpijn en buikpijn" zeg ik. "oke, dan ga ik nu even paracetamol voor je halen" zegt ze terwijl ze alweer de kamer uitloop. Ik ga recht opzetten en merk meteen dat dat geen goed idee was, ik voel het beedje dat ik gedronken heb omhoog komen. Ik pak meteen het spuug bakje zodat niet alles op de grond komt. Nadat ik heb overgegeven komt dr Lin weer binnen. "gaat het wel" vraagt ze, terwijl ze het bakje van me overneemt en het even weg zet. Ik knik. "Noah, ik ga je even uit bed tillen en dan gaan we even tandenpoetsen en was ik je even" zegt ze. "waarom" vraag ik moe. "omdat dan de smaak van spuug weg gaat en er zit wat spuug op je pyjama, dus die gaan we wassen dan was ik meteen jou even en in die tussen tijd gaan mijn collega's even je bed verschonen" zegt ze lief. "Oke" zeg ik. Ze helpt me uit bed en samen lopen we langzaam naar het badkamertje in mij kamer. Ik poets mijn tanden en kleed me daarna uit. Dr Lin wast mij even en daarna lopen we naar de kast on te kijken voor een nieuwe pyjama. Ik ga weer in mijn verschoonde bed liggen en wacht tot Dr Lin een schoone pyjama heeft gevonden. "ik kan niks vinden noah" zegt ze. Ik wacht nog steeds vermoeid totdat ik me ogen zwaar voel worden en weer inslaap val.

Dit keer word ik wakker van me moeder die aan komt lopen. Ik open langzaam mijn ogen en zie inderdaad mijn moeder zitten. "goedemorgen schoonheid" zegt ze. Ik lach naar haar. "ik ga even plassen" zeg ik. Ik sta op en bedenk me dan dat ik dus geen pyjama aan heb, maar alleen een onderbroek en een hempje. Best koud. "Waarom heb je geen pyjama aan" vraagt ze. "Ik was vannacht niet lekker" zeg ik. "oh gaat het nu wel weer" vraagt ze. "Ja, beetje hoofdpijn verder niks" zeg ik. Ik loop naar de badkamer om even naar het toilet tegaan. Ik hoor dat me moeder ergens naar toe loopt weer stil staat iets opent en dan weer terug loopt. Als ik klaar ben loop ik de kamer in en zit me moeder zoals verwacht op de zelfde plaats met kleren in haar hand. "Ik heb even je joggingbroek en een shirt gepakt anders krijg je het misschien koud" zegt ze. "dankje mam" zeg ik. Ik trek de kleren aan en geef me moeder een lange knuffel. Ik ga weer op me bed liggen en vraag me moeder of ze naast me komt liggen. Ze komt lekker naast me liggen.

(Het is een uur later)

Ik lig nog steeds heerlijk tegen me moeder aan als Dr Reid binnen komt. "hey, hoe gaat het" zegt ze vrolijk. "ja wel goed" zeg ik. "ja Dr Lin vertelde me over vannacht, gaat het nu weer goed" vraagt ze. "ja, ik heb alleen nog maar een beetje hoofdpijn maar verder niks meer." zeg ik. "gelukkig maar" zegt ze. "Heb je al ontbeten?" Vraagt ze. "nee nog niet" zeg ik. "zou ik iets voor je halen?" Vraagt ze lief. "ja lekker" zeg ik. "moet ik ook iets voor jou meenemen eva" vraagt ze ook weer lief. "nee bedankt ik heb net ontbeten" antwoord me moeder.

"Mam ik heb wat voor je gemaakt" zeg ik terwijl ik het laatste stukje brood in mijn mond stop. "wat heb je gemaakt, of mag ik dat nog niet weten" vraagt ze nieuwsgierig. "Jawel" zeg ik terwijl ik het blaadje pak waar mijn rap opstaat. "wat is dit" vraagt me moeder als ze het leest. "het is rap, luister maar" zeg ik vrolijk.

There's this girl I know
SHe feels unkown
Just wants to have attention
Cries on her own

She's got a couple friends
They think that's she's okay
Inside the pain haunts her
Day by day

She hides herself
No one hears her cry
If only you could see the world
Through her eyes
All she wanted is one little friend
To stick by her til the very end.

Nadat ik het gerapt heb heeft ze tranen in haar ogen. "wauw" kan me moeder nog net uitbrengen. Ik geef haar weer een dikke knuffel.

Pov Eva
Wauw, dit was echt zo lief en mooi. Hij geeft me een dikke knuffel en ik denk dat hij me voorlopig nog niet loslaat.