HORSESON [COMPLETED]

CHAPTER THIRTEEN

“The Duel”

HINDI pa rin niya pinapakawalan si Erso gamit ang kanyang abilidad. Hanggang ngayon ay namimilipit pa rin ito sa sakit at halos lumuwa na ang kanyang mga mata nito sa kanyang nararamdaman. Dahil hindi na alam ng bantay ang kanyang gagawin ay nataranta itong hanapin ang kanyang walkie-talkie para makahingi ng tulong sa iba niya pang kasamahan. Mabuti nalang ay nakahingi na siya ng tulong bago pa nawasak ang kanyang walkie-talkie.

Nagulat ito sa nangyari at dahan-dahang tinignan si Kevin at halos mapatalon ito sa takot nang nakita niya ang nakakahindak na mukha ni Kevin. Napasigaw ito sa sakit nang narinig ko ang pagdurog ng kanyang buto sa kanyang kamay at tumalsik ang sarili nitong dugo sa kanyang mukha. Naiyak na ito sa sakit ng kanyang dinarama at wala paring nararamdamang habag si Kevin sa bantay.

Wala itong emosyong tinitignan ito habang ginagawa niya ang pagpaparusa sa bantay.

Sa isang iglap ay narinig ko ang paglagatok ng leeg ng bantay at hudyat na iyon na nawalan na siya ng buhay. Nakanganga itong nakahiga sa sahig kasama si Erso na kanina pa na namimilipit sa sakit. Nabaling ang tingin ni Kevin sa akin at agad niyang intake ang electric bolts na nasa harap niya papunta sa akin. Agad ko namang ginamit ang abilidad ko para makaiwas sa pag-atakeng iyon.

“Why are you doing this? We’re both product by CRYPTIC’S experiment. We’re on the same side!” pagpapaliwanag ko sa kanya para hindi na niya ako atakihin pa.

Mukhang hindi niya ako maintindihan at mas lalong nandilim ang kanyang mukha sa aking mga sinabi. Nawawalan na siya sa kanyang sarili at tila ba ay hindi nito alam ang kanyang ginagawa. Nang maalala ko ang sinabi ng lalaking boses na nasa speaker tungkol sa aking abilidad ay agad kong ginamit sa kanya ang aking kakayahan.

I tried to cause him anxiety confusion by distorting the electricity inside his brain but he’s too strong and I couldn't fight his ability. He used his telekinesis ability to hold my both arms and feet. I couldn't move any single muscle with a strong grip of his thought. He slowly crush my ribs like he was squeezing a fruit until its juice burst out.

I screamed in intense pain. Hearing a slow crack of my bones gave me extreme fear to death. By crushing my ribs in a slow motion was a torture to me as I feel every pain on my chest. I tried to catch my breathe but I can’t. He also control my breathing pattern and I’m struggling to survive to his ability. One more broken rib and I will end up lying on the grave.

After a moment, A group of men entered the room and shoot Kevin’s neck with a piercing dart that made him unconscious. As he lying at the ground, his ability was gone and that was the time I finally breathe freely. Erso gasped a huge air after what happened. Two men helped me to stand while coughing so hard and I eventually passed out.   

                         
***

A weird smell interrupted my deep sleep and I quickly snatched that disgusting scent from Beatrice’s hand and threw it away. Beatrice stunned in shock after what happened. After a moment, I realized that I was in her laboratory. Lying on the white bed.

“That was a herb that helps you from you condition!” she scolded me and I only gave her a blank reaction. “Now, you spilled all of those, I have nothing to give you. That was the last one.”

“I’m sorry,” sabi ko sa kanya at agad niyang inikot ang kanyang dalawang mata sa sobrang inis sa ginawa ko.

Agad akong bumangon nang naglakad ito palayo sa akin. Medyo hindi pa maganda ang pakiramdam ko dahil sa ginawa sa akin ni Kevin. Napasinghap ako sa sakit nang maramdaman ko ang paggalaw ng mga buto ko sa dibdib.