Chapter 21: Double Date

27 6 0
                                    

Nakasimangot akong humarap kay Doom na ngayon ay inaayos ang kanyang black coat

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Nakasimangot akong humarap kay Doom na ngayon ay inaayos ang kanyang black coat. He was wearing his usual black robe from the ends of his hair to the tip of his toe.

"Do we really have to do this?" Walang gana kong tanong sa kanya.

After what happened the other day, nagkausap pala sila ni Kristine through text. The nerve! Tsk.

They decided to go with the four of us which Kristine called it as a "double date". I should've known better. She's that type. Huminga ako ng malalim at baka masabunot ko itong paladesiyong lalaking ito.

I decided to refrain from thinking too much from now on. Mamaya ay mabasa na naman ni Doom 'yung mga sinasabi ko. He's a natural creep.

"I could definitely hear you swearing at me," Inismidan ko lang siya at nagpatuloy sa aking ginagawa.

I combed my wavy hair and let it flow freely. Hindi na ako nagpabongga ng suot dahil wala rin naman akong disenteng damit panglakad. Wala rin naman ako sa mood to go all out so why bother. I paired my brown shirt with a denim pants and a sneaker. They felt comfortable on my body.

"You ready?" He asked. Tumango lang ako.

We waited outside my house for the two to arrive. Napagkasunduan kasi nila na ang sasakyan ni Hanzo ang gamitin. Wala na akong nagawa. Nakakahiya namang kung ako lang ang tatanggi e tatlo silang nag-usap-usap.

Hindi ako pumayag sa mga suhestiyon nila lalo na sa komento ni Kristine. And why would I listen? What am I? Nine?

I never agreed to live with anyone in the first place. Lalo na kay Doom. Baka kung anong maligno 'yung nakatira sa bahay niya. Pass na lang. Instead, he went with me and slept in my house. I don't get why he's such a lad right now. He's suddenly out of character.

"Malapit na raw sila." May binasa ito sa kanyang phone, nagtipa, at saka binalik sa bulsa ng kaniyang coat ang kaniyang phone.

"May phone ka pala?" I didn't know because I never saw him carry one.

"Yeah?" He replied in an as-a-matter-of-fact tone.

"Meron naman pala siyang phone pero di man lang kinuha number ko." Bulong ko sa hangin.

Napa- "huh" ito sa akin ngunit umuling lang ako. Mamaya kung anu-ano na naman ang iisipin non.

Pumarada ang itim na Honda Civic sa harap namin. Mula sa driver's seat, natanaw namin si Hanzo. Binaba nito ang window ng sasakyan at saka sinenyasan si Doom. Lalabas pa sana ito para pagbuksan ako ng pinto pero inunahan na siya ni Doom. Umupo ako sa passenger's seat at bumungad sa akin ang mukha ni Kristine.

Her smile was as bright as the sun.

"Good morning, Ash!" She exclaimed. Hindi naman halatang good mood siya. Palibhasa nakatabi kay Hanzo.

Binati ko siya pabalik para naman hindi ako magmukhang ampalaya. Sinilip ako ni Hanzo mula sa driver's seat saka tipid akong nginitian. Ngumiti rin ko pabalik. Ayoko mang maging awkward towards him dahil isang buong araw kaming magkasama ngayon.

Hello DoomTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon