A mogłem pracować na kasie ~Bakudeku~ /18+\

#9

- Bakugo! - Odwróciłem się na pięcie w stronę głosu różowo włosej dziewczyny. Nie byłem chętny do rozmowy, ponieważ czekałem na telefon od Brokułka. Chciałem go zaprosić do siebie. Mam w planach zrobić nam kolacje przy świecach oraz wręczyć mu mały drobiazg w postaci naszyjnika z otwieranym serduszkiem. Jest tam miejsce na małe zdjęcie i mam nadzieję, że w końcu znajdzie się tam moje.

- O co chodzi? Nie jestem w nastroju. - Zmarszczyłem brwi przyglądając się dziewczynie która już spokojnie do mnie podeszła.

- Słyszałam, że nasz blondasek się zakochał~ - Uśmiechneła się szeroko następnie mocno mnie przytulając - Jestem taka dumna z Ciebie!

- Puszczaj! Nie jest to wasza sprawa, ale tak! Zakochałem się! - Wysyczałem przez zaciśnięte zęby szarpiąc się by dziewczyna mnie puściła.

- Mam pełno informacji na temat tego chłopaka! - Odsunęła się wcześnie łapiąc za moje ramiona - Wiemo  nim więcej niż on sam o sobie! Co chcesz wiedzieć?

- Ty stalkerze pieprzony! - Zrzuciłem jej ręce ze swoich ramion i odsunąłem się z lekkim obrzydzeniem wymalowanym na twarzy. - Słuchaj.... Jeśli chcesz dawać mi jakieś informacje to chce aby były one NORMALNE. Znając Ciebie wiesz już nawet ile ma centymetrów kutasa.

- Ma około 17/18 oraz jest prawiczkiem. A! I jeszcze ma Głebokie... - Tutaj jej przerwałem zamykając dziewczynie usta ręką.

- To już jest pojebane dziewczyno! Skąd ty to kurwa wiesz!? - Zamknąłem oczy biorąc głęboki wdech. Zawsze mnie to uspokaja a gdyby był tu jeszcze Izuś~

- Dobra! Już! - Pisnęła wcześniej zabierając moją rękę. - Była już pierwsza randeczka!? Lub... - Chciała dokończyć gdy nagle zadzwonił jej telefon. Wyjęła urządzenie z kieszeni i odebrała połączenie. Przywitała się z uśmiechem lecz po chwili twarz dziewczyny znacznie się zmieniła. Uśmiech zniknął z twarzy a w oczach pojawiły się łzy. Telefon wypadł jej z ręki rozbijając się o podłogę.

- Ej... Co jest? Coś nie tak z twoimi rodzicami? - Podniosłem brew do góry, lecz ta się we mnie wtuliła zaczynając głośno płakać. - Mina?

- REANIMUJĄ IZUKU! - Krzyknęła głośno.
Moje serce w tej chwili rozpadło się na milion kawałków. Gardło zacisnęło się co uniemożliwiło mi wypowiedzenie czegokolwiek. Dziewczyna kontynuowała. - Nie wiadomo czy to przeżyje! Ma liczne obrażenia bo jakiś idiota rozłożył miny na posesji! Był to kontrolowany wybuch, ale nie poszło po ich myśli... - Mina ucichła na jakiś czas i popatrzyła na mnie wycierając zły. - Nie będę Cię kłamała.... Z tego co mówili jest fatalnie.

/////////////////////

Patrzyłem na pirotechnika który obkopywał ładunek. Po tym czasie już nawet nie miałem czym płakać. Straciłem rachubę czasu którego nawet nie mogłem sprawdzić, ponieważ dostałem KATEGORYCZNY zakaz jakichkolwiek ruchów. Nawet nie zauważyłem kiedy zaczął coś tam majstrować.

Mężczyzna wstał gdy skończył patrząc na mnie poważnie.
- Niestety musimy wykonać kontrolowany wybuch. Mina jest zabezpieczona z każdej strony i wszystko grozi wybuchem.

- C-Co!? NIE ZGADZAM SIĘ! - Krzyknąłem na całe gardło ile tylko mogłem. Chce mnie wysadzić!?

- Ale nie mamy wyboru. Masz wybór. Zostać tu i zginąć albo spróbować się uratować.

Zamknąłem oczy biorąc głęboki wdech zaczynając się zastanawiać. Pozycja, w której się znalazłem była między młotem a kowadłem. Ten wybór był jednym z najgorszych. Śmierć czy kalectwo? Zawsze może coś pójść nie tak i oby dwie rzeczy będą prowadzić do nieuniknionej śmierci.

Mężczyzna jeszcze zadał mi pytanie czy chce do kogoś zadzwonić. Pokreciłem głową. Nie będzie martwić mojej mamy. Ma za dużo problemów na głowie a tam bardziej jak jeszcze dowie się, że jej jedyny syn może właśnie umrzeć.

Pirotechnik podał mi jakiś ochraniacz ja klatkę piersiową, chełm oraz coś na wzór tarczy.

- Na trzy zabierasz nogę i starasz się odsunąć jak najdalej, rozumiesz? - Pokiwałem jedynie głową i zamknąłem oczy. - Raz... Dwa... TRZY.

//////

TEŻ WAS KOCHAM<33