Loving A Playboy (Montenegro Series # 1)

C H A P T E R 09

CHAPTER 9

I HUGGED my pillow tight at walang tigil na pagtulo ng luha ko sa mata. He made me believe that he's already changed pero nagkamali ako dahil hindi talaga siya magbabago O hindi na talaga siya magbabago.

Dapat alam ko na, once a playboy always a playboy. Pero dahil tanga ako, nasaktan na naman ako. Walang tigil ang paghikbi, at ang pagtulo ng luha sa unan.

Sinuksok ko ang mukha sa unan ng naramdaman ko ang pag-upo ni mommy sa gilid ng kama ko. She gently caressed my hair at mas lalong lumukas ang iyak ko dahil sa paghaplos niya.

"Sweetie...you can tell mommy." inalis ko ang pagsubsob sa unan at umatras para sumandal sa kama.

She help me to wiped the tears on my face at inayos ang buhok na magulo ang nasa mukha ko na nakatabon. Sumandal ako sa balikat ni mommy habang humikbi.

"Akala ko nagbago na siya.."

"Alam mo sweetie, nung nalaman ko nagtaksil ang daddy mo...pinatawad ko siya nung una kasi akala ko hindi na niya uulitin uli pero ginawa niya ulit...tinanong ko siya pero wala siyang sinabi. Siguro tanga na siguro ako, kasi hinayaan ko lang siya...pero pumasok sa isip ko...ikaw...paano kung ikaw na mismo ang makakita? Makatuklas sa ginagawa ng daddy mo...mas masakit makita kang nasasaktan..I decided to divorce your dad...na hindi mo malalaman.. pero hindi ko naman inakalang dadarating ka nung gabing 'yon."

Kumirot ang puso ko. Simula nung gabing 'yon, hindi nagkwekwneto si mommy tungkol sa nangyari sa'kanila ni dad. Hindi rin naman ako nagtanong dahil alam kung masakit pa kay mommy ang nangyari. At pilit ko naring kalimutan ang nangyari kahit imposible naman makalimutan ko.

At wala din akong planong malaman ang lahat. Tama na ang alam ko na, nagtaksil si Dad kay Mommy.

"Gusto ka daw makausap ni Clark.."

Anong ginawa niya dito? "Matutulong na ako, mommy." Paos na sagot ko dito.

"Magusap kayo. Papasukin ko nalang siya dito." Hindi na ako kumibo hanggang sa lumabas si mommy sa kwarto ko.

Mabuti narin siguro para...matapos na ang lahat.

Hindi ako lumingon ng bumukas ng pinto ng kwarto ko. Pagkapasok palang niya naamoy ko na ang gamit niyang perfume. Natili lang ang tingin ko tv na nakapatay.

"Ellise..I'm sorry.."

I'm still silent naghihintay na magsalita siya muli.

"Dapat hindi ko 'yon ginawa...I'm sorry kung nasaktan kita...ulit."

"Wala ka ng sasabihin? Pwede ka nang umalis, matutulong na ako." Malimig na saad ko sa'kanya bago humiga ng maayos at tumalikod sa direksyon niya.

"Ellise...I'm sorry...nagseselos lang naman ako."

Nagseselos siya? Talaga lang ha?!

"Kapag ba ng seselos ka ng hahalik ka ng ibang babae? Ang galing naman pala!"

"Hindi sa ganon...nawala na ako isip dahil sa selos. Hindi ko napigilan at kinain ako ng selos at inggit.." mahina niyang sabi.

Pero kumulo ang dugo ko sa'kanya. Ang babaw naman ng rasyon niya para maghalik nalang siya ng ibang babae. O baka naman hindi niya pigilan ang sarili niya dahil hindi siya sanay na hindi mangbabae.

Baka hindi na talaga siya magbabago na mga salita niya ay hindi niya kayang gawin. Na hanggang sa salita lang siya at wala sa gawa. Na magbabago na siya pero hindi pala. Dahil hindi niya kaya, dahil sanay siyang mangbababe.

Nagsimula namuo ang luha ko sa mata at paninikip ng dibdib ko. Bumalik sa'kin nung nasa parking lot kami, nakita ko na kung gaano siya kasabik na sumasagot sa halik ng babae.