Loving A Playboy (Montenegro Series # 1)

C H A P T E R 07

A/n:

Pasensya na, puso ko kung ngayon lang po ako nakag-update. Medyo nawalan po ako ng gana mag-update. Tapos sumabay ang maraming gawain sa school. But anyway, enjoy reading mga puso ko! Lab ko kayo!!

CHAPTER 7

MASAYANG akong pababa ng hagdan. Nakauwi kami kagabi mga ten pm ng gabi. Kahit pagod galing sa byahe, pero nangingibabaw ang saya ng nararamdaman ko.

Halos ayaw kaming paalasin ni Lolo Gab dahil ang bilis lang daw. Hindi pa daw kami masyadong nakakapagusap. Kung hindi pa sinabihan ni Clark na pupunta kami sa susunod na linggo. Kahit ako nagulat sa sinabi niya, wala sa plano yun pero napapayag namin si Lolo Gab.

Gusto ko sanang sabihin ang totoo dahil ayaw kong paasahin si Lolo pero agad akong pinigilan ni Clark.

"Morning, sweetie!" masiglang saad ni mommy habang nakabihis ng pagopisina at may itim na apron na nagsisilbing protection para hindi madumihan.

Ngumiti ako at lumapit kay Mommy. Niyakap ko siya galing sa gilid niya at humalik sa pisngi. "Morning, Mom."

"So, how's your date?" tanong agad ni mommy pagkaupo ko sa hair.

"Hindi yun date, mom. We're just visiting Lolo Gab." sagot ko at kumuha ng bread.

Ngumiti lang si mommy at umiling-iling. Naramdam ko ang pag-alis ni Mom sa mesa. Bumalik siyang may dalang gatas at kape niya at nilagay sa harap ng pinggan ko.

"Choose the right man, sweetie. Kung tingin mo siya ang magpapasaya sayo at ang tinitibok ng puso mo. Mommy, always here for you." she said.

Uminit ang sulok ng mga mata ko sa saad ni Mommy. "Thanks, mom." hinawakan ni mommy ang kamay ko ng marahan at binigyan ako ng matamis na ngiti.

Hindi ko alam kong paano na kayanan ni Mommy ang bumangon. Nasaksihan ko kung paano nahirapan at sobrang nasaktan nung naghiwalay sila ni Dad. Lalo nung nalaman niya na may ibang kinasasama si Dad.

Parang binagsakan ng buong mundo ang Mommy nung ilang araw ng wala si Daddy sa bahay. Nawalan ng interest si Mommy sa lahat ng bahay. Pati ako, ay nakalimutan ni Mom. But I understand, the only thing I know is that I will not leave her no matter what.

Masakit din sa'kin, sino bang hindi? Nakakagulat man, pero wala akong magawa kundi tanggapin. Sobrang saya naman ng pamilya namin, wala akong nakitang mali sa'kanila ni Mom. I can see how much they love each other. The way they look at each other, treating each other. I just can't believe, that Dad can do that to his wife, to my Mom.

I don't know what his reason is to have another woman. They love each other, I don't know what's wrong? Gusto kong magkulong sa bahay pero ayaw kong sabayan si Mom. Paano nalang kong pareho kaming magmumukmok sa bahay edi pareha kaming madadala sa hospital.

Kung hindi ko sinamahan si mom sa bahay baka nasa piligro ang buhay ni mom. Nakalimutan na ni mom ang kumain.

Sakit, sobrang sakit pero kailangan lakasan ko ang sarili ko. Wala na si Dad, at ayaw kong mawala din si Mommy sa'kin. Ayaw kong mawalan pa ng impornante tao sa buhay.

Hindi na ako makapasok sa paaralan. At patuloy na lumala ang sitwasyon ni mom. Naging pariwala si mom. Hindi na kumain, kung mapipilit ko man ang kaunti naman ng kinakain. I decided na umalis baka sakaling maging maayos ang kalagayan ni mom.

Tumira kami sa Lola at Lolo ko ang dating bahay nila mommy. Kahit wala na ang mga ito, hindi parin binenta ni mommy ang bahay. Masyadong maraming alaala kaya ayaw ni Mom ibenta ito. Tuwing linggo itong pinapalinisan ni Mommy para nataling malanis ang bahay.