"Yani herkes üniversite okumak zorunda değil."diye başladı söze Yakup bıkmış bir tavırla. "Bence üniversite işsizliği geciktirmek için kullanılan dört senelik bir işsiz bekleme yeri."Durmuş Bey'in tebessümünü görebiliyordu. Adamın aydınlanan pürüzsüz cildinde sabahtan özenle tıraş olduğu her halinden belliydi. Üzerindeki takım ceket,pahalı bir altın saat ve gümüş düğmeliklerle göz kamaştırıcı bir "patron" havası vardı.Dünyada patronluk diye bir olay olmasa dahi "patron" anlamına gelen adam olabilirdi.
Lakin gözlerinde hala solgun bir matem vardı kendisini açıkça belli eden. Güzel ve genç karısı da yenidoğan kızı da acısını bir yerlerde dindirememişti. Hala gözlerinde geçmişten yansıyan hayaletlerin ayak sesleri varmış gibiydi.
Yakup havuza gözlerini çevirirken kendisini izleyen Ersin ile göz göze gelmişti. Sorgular gibi duruyordu. Daha ziyadesiyle Yakup'un buradaki varlığını sorgular gibi duruyordu sigarasından uzun bir yudum alırken. Çatık kaşlarla birlikte süzüyordu oğlanı ve her hareketini zihnine kazımak istercesine dikkatle,pürdikkat yapıyordu bunu.
"Oğlum."demişti Durmuş Bey Yakup'un ince bileklerini sıkarken. "Ezilmeden,güzelce bir meslek edinirsin. Okumanın da zararı olmaz." Oğlanın bileğini hafifçe vururken "Ben buradayım,her durumda."
Yakup gözlerini yeniden Durmuş Bey'e çevirirken "Ne gerekiyorsa,biz bir aileyiz."diye yanıtladı gözlerini Yakup'un gözlerinden çekmeden.
Bu söz Ersin'e alaylı bir gülüşle soğuk mizaçlı o yüzünde aydınlanma etkisi yaratmıştı. "Biz bir aileyiz." lafı onu güldürmüş olacaktı ki gamzeli bir gülüş bahşetmişti eniştesine.
"Daha çocuk mezun olalı bir kaç ay bile olmamış,ne bu aceleniz."diye devam etti Ersin sigaradan uzunca bir nefes solurken. "Hayat kaçmıyor ya yakalar bir yerinden."Yakup bu yirmililerindeki adama bilmiş bir tebessüm sunarken Ersin göz kırpıp alayla omuz silkti.
"Genç adam,para lazım tecrübe lazım."dedi Durmuş Bey imalı bir bakışla Yakup'a. "Ne de olsa yaşamı idame ettirmek gerekli,hırlısı var hırsızı var. Devir kötü. Herkes kolay yoldan para kazanmanın peşinde malum. Gözümüzün önünde olur."
"Hayatını idame ettirecek parayı buluyor ki iş aramıyordur belki."dedi Ersin keyifle.
"Tuzun kuru tabi senin."dedi Durmuş Bey alayla. "Kendisi eşimin kardeşidir diye demiyorum,bölüm birincisi bitirdi geldi. Gel bizim şirkette başla diyorum,rakiplere kaptıracağız kendisini."
"Para konuşur,Durmuş Bey."dedi Ersin soğuk bir sesle. "Vakit,nakit."
"Aman Ersin Abi."dedi Meyra alayla ağabeyini süzerken. "Gören de ihtiyacın var sanacak."
"Benim değil."dedi Ersin kendi kendine mırıldanırken. "Ee..Tam olarak bu çalışmak istemeyen oğlanı ne zaman bana zorla iş öğret diye ikna çabasına başlayacaksınız,Teams üzerinden bir toplantım var ve Çin temsilcileri bekletilmeyi pek sevmiyor."
"Ben.."dedi Yakup merakla. "Ben bilmem ki senin işini,yani ben yapamam."
"Baka baka öğrenirsin yavrum!"diye atladı annesi hemen. "Zehir gibisin,bir gördün mü unutmazsın. Öğretsin Ersin Ağabey sana..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Onlyfans
Romance"Yani sadece bir kaç fotoğrafımı sana atmam için binlerce dolar mı? Yanlış mı anladım." "Sadece bir kaç fotoğraf ve ne istersen o bebeğim." diye yanıtladı karşısındaki adam. Ve ekledi. "Sadece bana özel fotoğraflar."
