TAŞ ŞEHRİN MUCİZESİ

Bölüm 6

MERHABALAR:)) BİRİSI SÖZÜNÜ TUTAMADI KUSURA BAKMAYIN LÜTFEN.  UMARIM BEĞENİRSİNİZ BÖLÜMÜ, KEYİFLİ OKUMALAR

YORUM YAPMAYI VE OY KULLANMAYI UNUTMAYIN

HAYALET OKUYUCU OLMAYINN:))

***

Uykunun en tatlı yerinde gelen mesaj titreşimi ile söverek gözlerimi araladım. Saf saf etrafa bakarak gerçekliğe dönmekle uğraştım.

Telefonumu alıp ekranı açtığımda gözlerim kamaştığı için geri kapatmak zorunda kaldım. Bir süre bekleyerek ekranı tekrardan açtım. Kayıtlı olmayan bir numaradan birkaç mesaj vardı. Üzerine tıklayarak konuşmaya girdim.

0532...  : İyi geceler rahatsız ettiysem kusura bakma ufaklık.

0532... : Yarın akşam konakta yemeğe bekleniyorsun. Haberin olsun itiraz istemiyoruz ufaklık.

Kaşlarım havada ekrana bakmaya devam ettim. Kimin yazdığını tahmin etmek pek de zor olmasa gerekti. Bana Mirzan Koroğlu'ndan başka kimse ufaklık demiyordu. Numaramı da telefonumu alıkoyduğu zaman almış olmalıydı. Kafama takılan tek şey bu saatte yazmasıydı.

Yusuf : Gelmeye çalışırım amcacım . Ama neden bu saatte yazdığını anlayamadım.

0532... : Çalışırken saatin geç olduğunun farkına varmamışım ufaklık. Rahatsız ettim sanırım.

Yusuf : Yok rahatsız falan etmedin. Bu saate kadar çalışıyor musun? Zor olmalı."

0532... : Alıştım artık o yüzden zor gelmiyor. Sen uyuyor muydun?

Yusuf : Evet ama şu an uykum kaçtı. Konuşabiliriz.

Yusuf : Tabii istersen yani.

0532... : Benim için sıkıntı yok. Ne konuşacağız?

Yusuf: Mesela numaramı nasıl aldığını konuşabiliriz.

[0532... kişisini 'Mirzan' olarak değiştirdiniz]

Mirzan :Telefonunu alıkoyduğum zaman almıştım. Sonuçta o kadar muhabbetimiz oldu, numaranı almamda sıkıntı olmaz diye düşündüm.

Yusuf : Keşke bana da danışsaydın. Eğer başkası bunu yapsaydı çok kızmıştım.

Mirzan : Bana niye kızmıyorsun?

Yusuf : Sana da kızmalı mıyım?

Mirzan : bilmem

Tam cevap verecekken Mirzan'ın tekrar yazması ile durakladım.

Mirzan : Benim şimdi gitmem gerek ufaklık. Yarın yemekte görüşürüz, iyi geceler sana.

Yusuf : Görüşürüz amcacım.

Mirzan çevrimdışı olduğunda ben de telefonu komidine bırakıp yatağa geri uzandım. Ne güzel ya, hem benim uykumu kaçırıp hem de ortadan kaybolmuştu.

Kafamdaki düşünceler ile birlikte uykuya dalmaya çalışıyordum.

Yarım saat geçmeden gözlerim kendiliğinden kapanmaya başladığında. Uykunun tatlı kollarına teslim olmuştum bile.

*

*

*

Şu an konağın önünde durmuş içeri girip girmemek konusunda kendimle çelişiyordum. Resmen evsiz gibi her Allah'ın günü konaktaydım. Ve işin tuhafı bunu kimsenin yardırgamamasıydı.

Mirzan dün gece yazdığında uykunun getirdiği sersemlikle beni neden yemeğe beklediklerini soramamıştım. Şimdi yazsam da tuhaf olacağı için konağın önünde durmuş derin düşüncelere dalıyordum.