Uyandığımda ev sessizdi, üstümde ki pijamaları çıkartıp günlük şeyler giydim ve elimi yüzümü yıkayıp odamdan çıktım.
Mutfağa girip kendime yumurta kırma planları yaparken elime tavayı aldım.
Mutfağa birisinin girdiğini ayak seslerinden anlarken elimde ki tavayı sıkı sıkı tutup hızla vurmak için arkamı döndüm.
Elim havada kalırken bu kişinin ray olduğunu görmemle rahat bir nefes verdim.
"Neden hırsız gibi geziyorsun ya." Ray bileğimi bıraktı.
"Böyle güzel bir kadının eline tava hiç yakışmadı." Ona kötü kötü bakıp önüme dönerken tavayı ocağa aldım.
"Yardım lazım mı?" Yumurta kırmak için mi? "Atomu parçalamak biraz zor fakat tek başıma hallederim." Ocağın altını yakıp üstüne yağ koydum ve her tarafa yaydım.
"Diğerleri nerede?" Ellerini cebine atıp tezgaha yaslandı.
"Konsey son uyarılar için çağırmış olmalı oradan çıktıktan sonra da avlanmaya ve ondan sonra da antrenman yapmaya gitmişlerdir." Başımı sallarken ocakta ki işimi bitirdim.
"Konsey onlara zarar vermez değil mi..?" Tch sesi çıkarttı.
"Yaşlı bunakların götleri sadece kintasyolar'a bağlı onları da kendi sınırlarında salmazlar." Başımı sallarken tavayı içeri götürecektim fakat dalgınlığıma geldiği için sıcak tarafına dokundum.
Tava elimden kayıp gidecekken ray tuttu.
"Ayh dikkatsizliğim yüzünden öleceğim." Elimi suya tutarken ray elimi sudan çekti.
"Ben ilaç alıp geliyorum." Yanık o kadar şey değil aslında bile diyemeden ray eylülün odasının yolunu tuttu.
Çok kısa sürede yanıma gelip sargı bezini kenara koydu ve kremin kapağını açtı.
"Ben hallederim.." Beni dinlemeyip parmağımı elleri arasına aldı ve kremi nazikçe sürdü.
Sargı işini de bitirdiğinde ellerini yıkayıp kremi yerine geri koydu.
"Pars şuan birisi ile dövüşüyorsa canının yandığını hissedip dikkati dağılmıştır." Suçlulukla başımı eğdim.
"Ben bilerek yapmadım ki off." Ray güldü.
"Sorun yok hem dikkati şuan dağınık değildir çünkü geçti gitti." Başımı evet anlamında sallarken ray tezgaha koyduğu tavayı alıp içeri götürdü.
Bende bir parça ekmek alıp içeri giderken ray koltuğa oturmuş bana bakıyordu.
Onu umursamadan televizyonu açtım.
Öküz ada bari ister misin diye sor yemese bile ayıp oldu yani.
"Şey ister misin?" Ray hayır diye yanıtlarken ben hızla yemeğimi bitirip tavayı mutfağa götürdüm.
Sargı ıslanmasın diye elime eldiven geçirip bulaşıkları öyle hallettim ve işim bittiğinde eldiveni çöpe attım.
İçeri döndüğümde bir yastığı kucağıma koyup başka bir kanaldan başka bir dizi açtım.
"Aileni küçükken görmüştüm." Diziden odağım kayarken ray'a döndüm.
"Annen çok güzel bir kadındı, ona çok benziyorsun." Abimle ailem hakkında hiç konuşacak zaman bulamamıştık..
İçimden bir ses adam sana dolaylı yoldan çok güzelsin dediğini söylese de ailem hakkında öğreneceğim bilgiler benim için daha önemli.
"Baban da çok güçlüydü, tüm sorunlarına rağmen sürüyle tek başına ilgilendi." Merakla ray'in dediklerini dinliyordum.
"Annen vampir olduktan sonra herkes onun hakkında cesur ve güçlü birisi olarak bahsederdi." Gözlerim doldu.
Keşke tanıma şansım olsaydı sizi..
"Annemle annen dostlarmış, annem bahsetti." Gözümden akan yaşı sildim.
"Keşke herşey çok güzel olsaydı onlar için.." ray omzuma dokundu.
"Annen ve baban çok mükemmeller onların kızı olmanın hakkını veriyorsun." Bu sözler bana iyi geldi.
Adalet sistemi onlar için ters işlemiş, bir insan iken kurttan hamile kalmasını affeden herkes, vampir iken kurttan hamile kalmasını kabul etmemiş.
Çok açık değil mi? Korkuyorlar.
"Onları kim öldürdü? Bulabilir miyim?" Başını salladı. "Belki günün birinde öldüren kişi karşına çıkar nereden bilebiliriz ki?" Evet diyerek onu yanıtladım.
Sessizlik salona hakimiyet kurarken ray odasına geçti.
