Hiding The Engineer's Twins || HS#1

Chapter 12

Hindi na nakabalik si Xzavier matapos ang gabing iyon. Nag-text siya sa akin na sabihin sa kambal na ilang araw muna siya mawawala dahil may kaunti silang babaguhin at aayusin sa hotel.

Linggo na ngayon at katatapos lang ng misa kaya naman pumara na kami ng tricycle at nagpababa sa tapat ng mall.

Ngayon pa lang ako bibili ng damit na susuotin ko para bukas.

"Alin dito ang mas maganda, this or that one?" Turo ko roon sa peach dress na ang tantiya ko ay baba lang ng aking tuhod.

"Mas bagay po sa 'yo 'yan," turo ni Ainsley sa hawak kong off shoulder.

"No. Mas bagay kay mama 'yong peach." Suhestyon naman ni Aislinn.

Bago pa sila mag-talo ay nagsalita na ako.

"Hep! Ganito na lang, mag jack en poy kayo at kung sino ang manalo siya ang mamimili ng dress ng mama," usal ko at nag jack en poy na sila.

"Yes, I win!" Tuwang-tuwang sabi ni Ainsley.

Since si Ainsley ang nanalo, 'yong napili niyang off shoulder ang binili ko. Mahaba naman ang nguso ni Aislinn nang makalabas kami.

"Don't be sad, Linn. Bibigyan na lang kita mamaya ng favorite kong peach mango pie." Wika ni Ainsley sa kakambal.

"Promise?" Paniniguro ni Aislinn habang nakanguso pa rin.

"Promise. Let's go na, mama." Aniya at hinila na kami ni Aislinn papuntang Jollibee.

"Wait me here, mag-o-order muna ako." Tumango naman sila kaya naman lumakad na ako papuntang counter.

Nang makuha ko na ang order ay lumakad na ako pabalik sa puwesto ng kambal at inilapag na ang pagkain.

"Here oh," gaya ng pangako ni Ainsley sa kapatid ay hinatian niya ito sa pagkain niya.

"Yey! Thank you, Ley!" Masayang wika ni Aislinn at niyakap ang kapatid.

"Ang cute niyong tignan," nakangiting sambit ko habang nakapatong ang baba sa aking palad.

"Let's eat na lang po." Tila nahihiyang usal nila.

Umiling na lang ako at saka kumain na lang. Matapos kaming kumain ay nag-aya ang kambal na mamasyal muna sa Park.

"Mas masaya sana kung kasama natin si papa," nakangusong wika ni Ainsley na sinang-ayunan naman ni Aislinn.

"Wala tayong magagawa kundi ang mag hintay sa papa niyo." Sagot ko.

"Papa!" Mabilis naman akong napalingon sa likuran at nakita ko si Xzavier na nakatayo 'di kalayuan sa amin habang suot ang sobrang lawak niyang ngiti habang nakatingin sa amin.

"Anong ginagawa mo rito?" Tanong ko nang makalapit ako sa kanila.

"Ayaw niyo bang nandito ako?" Nakangising tanong niya.

"Hindi naman sa ganoon. Hindi ka ba busy?" Tanong ko pa.

"Kaunti na lang matatapos na kami. Makakasama ko na kayo nang matagal." Ika niya. "At once na mangyari 'yon ay isasama ko na kayo sa Manila." Hindi naman ako nakaimik sa huling sinabi niya.

"S-Sigurado ka ba sa sinasabi mo?" Utal na tanong ko.

"Of course! Tsaka gusto rin kayong makita ni mommy." Sagot niya.