Hiding The Engineer's Twins || HS#1

Chapter 13

May tatlong araw pa kaming papasok sa school bago tuluyang magbakasyon. May ilan pa kaming gagawin tulad ng pagpi-pirma ng permit ng ilang students.

"Last day na tomorrow! Vigan, wait for me!" Parang baliw na saad ni Amor.

"Saan kayo sa bakasyon?" Tanong sa akin ni Dennise.

"I don't know." Nagkibit-balikat ako.

Totoong hindi ko alam kasi alam kong may iba pa kaming pupuntahan bago pumuntang Manila.

"Eh kayo ni Harold, saan balak niyo?" Balik kong tanong.

"Baka mag-boracay na lang kami since may relatives naman siya roon." Tumango-tango naman ako.

"Wait a minute. Tama ba ako ng dinig na magbo-bora kayo?" Sabat ni Amor. Tumango naman si Dennise. "P'wede sumama? Kahit sa maleta niyo na lang ako pumwesto, ayos lang sa akin," dagdag pa niya.

"Akala ko ba sa Vigan kayo ni cupcake mo?" Ani ko at diniin ang salitang cupcake. Natatawa talaga ako sa call sign nilang dalawa.

Hanggang alas dos lang ako sa school kaya dumi-diretso na ako sa karinderya pagkagaling kong school.

Nasa loob ako sa tricycle nang maramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko.

"Hello, Lina?" Sagot ko.

["I miss you! Kumusta ka na? Kayo pala ng kambal? Sorry kung ngayon lang ulit ako nagparamdam ha?"] Dire-diretsong tanong niya.

"Miss ka na rin namin ng kambal. Okay lang kami, ikaw ba? Kumusta lovelife mo, meron na ba?" Narinig ko naman ang malalim niyang pagbuntong-hininga.

["Sad to say, wala pa..."]

"Eh paano puro ka trabaho, wala ka nang time para mag-enjoy." Ani ko.

["Papaano ako makakapag-enjoy eh tambak ang trabaho ko rito sa kumpanya na pinapasukan ko. Kung minsan nga nag-o-overtime na ako para lang matapos lahat ng papers na kailangang i-check at i-print."] Aww, kawawa naman ang bestfriend ko.

"Kung may super powers lang siguro ako baka isang snap ko lang tapos mo na 'yan lahat." I joked.

["Baliw ka talaga kahit kailan. Anyway, I got to go na dahil may tinambak na namang papers sa desk ko. Bye-bye, I love you!"]

"Bye, I love you more, Lina. Don't stress yourself too much." Tugon ko sabay patay ng linya.

Matapos kong ilagay ang cellphone ko sa bag ay ilang saglit pa ay binaba na ako sa tapat ng karinderya ni mama.

"Maraming salamat po." Sabay abot ng bayad kay manong driver.

Pagpasok ko ay nakita kong iilan na lang ang kumakain dito. Nasalubong ko naman si mama at sinabing natutulog ang kambal kaya naman pumihit na ako papunta sa kinaroroonan nila.

Nakangiti kong hinahaplos ang pisngi nila habang pinagmamasdan silang mahimbing na natutulog. Hindi ko maiwasang matawa dahil iisa lang ang namana ng kambal kay Xzavier, iyon ay ang katangusan ng ilong. Hindi ko sinasabing pango ako ah pero mas mataas ang ilong ni Xzavier kumpara sa akin.

Tahimik kong nilabas ang m&m's at nilagay sa gilid nilang dalawa.

"Anak," tawag sa akin ni mama.

"Ano po iyon ma?"

"Naka-usap ko isang beses si Xzavier," panimula niya. "Sinabi niya sa akin kung gaano niya kayo kamahal ng kambal. Humingi rin siya sa akin ng tawad dahil sa pagtaboy niya sa 'yo dati." Tuloy niya.