Hiding The Engineer's Twins || HS#1

Chapter 04

Naka-ilang balikwas ako sa kama dahil hindi pa rin maalis sa isip ko kung paano at saan niya nakuha ang number ko. At saka bakit niya gustong makipag-kita? Tatanungin niya 'yong about sa kambal? No way! Kahit na ano pang sabihin niya, hinding-hindi ako magsasalita about sa kambal.

Bumangon muna ako upang uminom ng tubig at pagbalik ko sa kuwarto ay himbing na himbing pa rin ang tulog ng kambal. Tinabihan ko na lang ulit sila at saka pinilit nang matulog.

Kinaumagahan, maaga ko silang hinatid kay mama at doon na pinakain.

"Sigurado ka bang hindi ka na kakain?" Tanong sa akin ni mama.

Umiling naman ako. "Doon na lang po ako kakain sa school," sagot ko.

Matapos akong makapag-paalam sa kambal ay nagtawag na ako ng tricycle at saka nagpababa sa coffee shop na malapit lang sa school. Maglalakad na lang ako mamaya.

Pagpasok ko sa coffee shop ay agad na akong nag-order ng isang espresso at isang cinnamon roll. Humanap na agad ako ng mauupuan nang makuha ko na ang order ko.

Tahimik lang akong kumakain nang may isang pigura ng lalaki ang umupo sa bakanteng upuan na nasa harapan ko. Hindi ko na lang siya pinansin baka kasi nakiki-upo lang.

"I didn't expect na makikita kita rito." Muntik ko nang maibuga 'yong iniinom ko nang mag salita siya.

Dahan-dahan kong binaba ang tasa at saka tinignan siya. Mabilis kong iniwas ang tingin ko nang magtama ang paningin namin. Shit, ang bilis ng tibok ng puso ko!

"Can I ask?" Tanong niya.

Napalunok naman ako. "What?"

"Iyong dalawang batang kasama mo sa mall, anak ko ba sila?" Hindi agad ako nakapag-salita. "Answer me, Elara."

I took a deep breath before answering. "Hindi."

"That's impossible, Elara." Sarkastiko siyang tumawa.

"Nalimutan mo na ba 'yong sinabi mo sa akin dati? Hindi ba at gusto mong ipalaglag 'yong dinadala ko dati?" I'm so sorry, twins, but I have to do this.

"You mean—" I cut him off.

"Pinalaglag ko. At 'yong kambal na kasama ko sa mall, anak ko sila sa ibang lalaki." Sagot ko.

"I don't believe you." Umiiling na sambit niya.

"Hindi kita pinipilit na paniwalaan ako." Inayos ko na ang gamit ko at saka iniwan na siya roon.

Paglabas ko ng coffee shop ay agad kong dinial ang number ni mama.

["Napatawag ka? Gusto mo bang tawagin ko ang kambal?"]

"Ma, kayo po ang gusto kong maka-usap." Pigil ko.

["Ano bang pag-uusapan?"]

"Sa inyo po muna pansamantala ang kambal," sagot ko.

["Bakit, 'nak? May problema ba?"]

"W-Wala po, kayo na po ang bahalang mag-sabi sa kanila." Sabi ko saka binaba na ang tawag.

Mamayang ala-una pa ang klase ko kaya naman buong umaga akong nasa faculty at nagchi-check ng quiz notebooks. Matapos 'yon ay inayos ko na muna lahat ng notebook at inilagay ito sa isang tabi bago buksan ang laptop ko.

"Hay! Puputi agad buhok ko dahil sa mga batang iyon. Jusko!" Reklamo agad ni Amor nang makapasok siya sa faculty.

"Ano na naman ba ang problema mo?" Natatawang tanong ko.