Hiding The Engineer's Twins || HS#1

Chapter 14

Bago kami umalis ay sinabi ko kay Xzavier na dumaan muna kami kay mama para mag paalam.

"Mag-iingat kayo sa biyahe, ha?" Garalgal ang boses ni mama.

Napanguso naman akong lumakad palapit sa kaniya at niyakap siya nang mahigpit.

"Kapag may kailangan po kayo 'wag po kayong mag-aalinlangan na tawagan ako, hmm?" Sabi ko.

"Mamimiss ko kayo ng kambal," naramdaman kong may tumulong basa sa balikat ko kaya naman mas hinigpitan ko pa ang pag yakap kay mama saka hinagod-hagod ang kaniyang likod.

"O'siya, umalis na kayo at baka gabihin pa kayo sa daan." Aniya at saka binalingan si Xzavier. "Ingatan mo itong mag-iina mo, ha?"

"Opo, mama." Ani Xzavier at niyakap din si mama.

Sunod namang nag paalam ang kambal at nang matapos ay sumakay na kami ng sasakyan at umalis na.

"Twins, matulog muna kayo at mahaba-haba pa ang biyahe natin." Sabi ko sa dalawang busy sa pagkain.

"Hayaan mo muna silang kumain d'yan, Hon," mabilis ko namang nilingon si Xzavier. Iba pa rin talaga ang epekto ng call sign na 'yan sa akin kapag sa kaniya nanggaling.

Naramdaman naman niya ang pagtitig ko sa kaniya kaya naman saglit siyang tumingin sa akin bago ibalik ulit sa daan ang tigin. "What?" Natatawang tanong niya.

"Wala lang, ang sarap lang pakinggan ng call sign natin." Muli ulit siya lumingon sa akin at saka sinalubong ang titig ko.

Akala ko may sasabihin siya pero ngumiti lamang siya bago ulit ibalik sa daan ang tingin.

Saglit munang huminto ang sasakyan dahil traffic. Nilingon ko ang kambal sa likod dahil kanina pa sila tahimik. Mahina na lang akong natawa nang makitang tulog na tulog ang mga ito.

"Daan tayo mamaya sa drive thru para kapag gising ng kambal ay may kakainin sila." Sabi ko kay Xzavier habang nakatingin pa rin sa kambal.

"Sabi sa 'yo eh, aantukin din 'yang mga 'yan kapag busog," natatawang usal niya. "Ikaw rin, matulog ka muna dahil matagal pa tayo." Aniya.

"Saan pa ba tayo pupunta?" Tanong ko.

"We are going to Batangas for vacation." Sagot naman niya.

"Matagal pa nga," tawa ko. "Iglip muna ako." Tumango na lang siya kaya naman sumandal na ako sa may bintana at natulog na.

"Elara..." nagising ako nang mahina akong tapikin ni Xzavier.

"Nasaan na tayo?" Inaantok na tanong ko.

"Nasa daan pa lang tayo. Isang oras pa tayong magbi-biyahe, kumain ka muna," aniya at binigyan ako ng burger.

"Eh ikaw?" Tanong ko.

"Kasabay ko ang kambal kumain kanina, pero kung susubuan mo ako, why not 'di ba?" Nakangising usal niya.

Inirapan ko naman siya. "Nganga..." ngumiti nang nakakaloko bago ngumanga.

"Sarap?" Tumango naman siya.

"Sa 'yo na 'yan, baka ako pa ang maka-ubos ng pagkain mo eh," aniya saka natawa.

Nagkibit-balikat na lang ako at inubos na lang ang burger ko. Matapos 'yon ay sa labas na lang ang tingin ko.

"Nga pala, Xzav.."

"Yeah?"

"Gaano tayo katagal sa Batangas?" Tanong ko.