Pagkarating namin sa ospital ay agad ako pumasok at dumeritso sa emergency room.Agad akong hinarang ng dalawang nurse ng tangkain kong pumasok sa kwarto.
"Sir bawal po kayo diyan"pigil sakin ng isang nurse.
"Kailangan ako ng asawa ko miss"pagpipilit kong pumasok.
"Sir bawal po talaga kayong pumasok"
"Di mo ba ako narinig kailangan ako ng asawa ko"sigaw ko ngayon ay dalawa na ang pumipigil sa akin.
"Pare tama na"pigil ng bestfriend kong si brent.
"Pare yung mag ina ko" nakakabakla man pero di ko mapigilan ang di maiyak.
"Magiging okay ang mag ina mo"sabi nito sabay tapik sa balikat ko.Wala akong nagawa kundi ang umopo,mag antay at magdasal para sa kaligtasan ng mag ina ko.Halos trenta minuto din ang hinintay namin bago lumabas ang doktor.Agad akong tumayo at lumapit dito.
"Doc kamusta ang asawa ko?"
"We did our best but she's in coma masyadong malakas ang pagkakabagok ng ulo niya kaya ang mag gagawa na lang natin ay ang magdasal na gumising siya"paliwanag ng doctor.
"Y-yung baby po kamusta?"si brent na ang nagtanong tungkol sa baby namin.
"The baby is fine mabuti na lang at malakas ang kapit ng bata."
yun lang at nagpaalam na ang doctor sa amin.
******
After 3 month
"Tatay bakit po hindi pa rin nagigising si nanay?"tanong ng anak kong babae andito kami ngayon sa ospital.
"Kailangan ni nanay magpalaka Tatlong buwan na mula ng mangyari ang aksedinting yun.Tatlong buwan na rin akong pabalik balik dito sa ospital.Pero wala pa rin pinahbago ang kondisyon niya.
"Anak iuuwi ko na mona sa atin ang mga bata"paalam ni mama nauna kasi sila sa akin dito.Ako ang nagbabantay sa kanya palagi.Gusto ko kasi na ako ang una niyang makita pag nagising siya.Humalik ako sa kambal bago sila umalis at ng maka alia sila ay umopo ako sa tabi niya at hinawakan ang kamay niya.
"Hon kailan kaba gigising?Miss na kita."
