Yaren'im

Bölüm 44

▪Yaren'im▪

44.Bölüm

Gözlerim yavaş yavaş tepemden vuran beyaz ışığa açıldı. Kirpiklerim mum damlatılmışcasına açılmak istemezken başımın ağrısı bedenimi ele geçiren tek şeydi. Işığa alıştığımda kolumdaki serumu farkettim. Hastanedeydim. En son hatırladığım görüntüler gözümün önüne gelirken elim zar zor kaldırıma çarpan başıma doğru gitti. "Uyandı!" Sesini duyduğumda ayak ucuma geçen Elçin ile göz göze geldim. "Nasılsın kuzum? Ağrın var mı?"

"B-Başım..." dedim kuruyan boğazıma rağmen ama devamını getiremedim.

"Sert çarpmışsın başını" dedi Erkan abi.  "Ama doktorla konuştuk bir sıkıntı yok, bir iki saat daha bekletecekler seni taburcu olacağız"

"Ne kadardır uyuyorum?" Dediğimde Elçin kolundaki saate baktı. "Yaklaşık 26 saattir"

"M-Miran..." boğazımda ki sızı baş gösterdiğinde sustum. "Arıyor üst üste ama açmadık, açamadık ne diyeceğimizi bilemedik" dedi Elçin.

"Söylesek gelmek isteyecek seni asla bırakmaz bu halde. Ama o komutanıda izin vermeyecek. Deli olacak orda" Erkan abi sözünü tamamladığında, "İyi yapmışsınız" dedim fısıldayarak.

"Kuzum ne olduğunu hatırlıyor musun?" dedi Elçin yanımdaki koltuğa oturarak. "Eve gitmek için bir taksi çevirdim bindiğim an iki kar maskeli ile karşılaştım. İnmek istedim izin vermediler, ikiside konuşmadı tek kelime dahi etmedi. Issız bir yola girdiğimizde yanımda oturan kadın ellerimi bağladı. Direksiyondaki  adam izin vermedi, ellerimi çözmeye çalıştı ama araba kullanıyordu diye başaramadı. Adam ne kadar engellemek istesede kadın arabayı açıp beni hareket eden arabadan tek hamlede aşağı attı. Sonrasını hatırlamıyorum"

"Kadında mı vardı?"

Başımı olumlu anlamda salladım. "Elçin bunlar her kimse, iki kişiler ve biri kadın, saçları siyah. Erkek olan sürekli siyah bir hırka giyiyor."

"Ve sana kafayı taktıkları çok belli" Erkan abi cümlemi tamanladığımda sesli bir nefes verdim. "Anneme ne dediniz?"

"Ben açtım konuştum, uçağa binip Siirt'e gittiğimizi ve senin uyuduğunu söyledim şuan sadece ben ve Erkan biliyoruz ama bana kalırs-"

Araya baş ucumdaki telefon girdi. Elçin benim yerime kalkıp aldığında bana uzattı. Miran arıyordu.

"Efendim," dedim açıp, birşey belli etmemeye çalışarak. "Nerdesin kızım sen dünden beri arıyorum açmıyorsun? Bu kadar uzun trip mi olur?"

Trip attığımı zannediyordu, güzel fırsat burdan yürü Yaren.

"Evet bu kadar uzun trip olur, hakettin"

"Senin sesinde bir gariplik var birşey mi oldu?"

"Hayır, kızgınım sana".

"Bir şey olmuş, ben senin sesinin kızgınken olan tonunu, trip atarken ki tonunu adım kadar iyi biliyorum başka birşey var, o psikopat mı ortaya çıktı yine?!"

"Hayır-"

"Yaren bana doğruyu söyle!"

Bağırmış ve ses yanımda oturan Elçin'e kadar ulaşmıştı. Göz göze geldiğimizde başını olumlu anlamda salladı. Kulağımda ki telefon titrediğinde ekranı yüzüme denk getirdim. Görüntülü aramaya çevirmek istiyordu.