Yaren'im

Bölüm 45

▪Yaren'im▪

Geçen bölümde gelen en önemli iki soruyu yanıtlamak istiyorum;

1) Arkadaşlar Oğuz, Yaren'in üst katında oturan Perihan Hanımın oğlu, Sinan ve Halil'in kardeşi...

2) Oğuz, Sinan ve Mirza lise son öğrencisi. Yani 12. Sınıf

45.Bölüm

Yaren Alaz

Mantı tabağını alıp, mutfaktan çıktığımda masanın üstüne indirip baştan aşağı tamamlanan masayı izledim.

Miran'a uçağın kalkış saati ile ilgili ufak bir yalan söylemiştim. Eve gelip, uçağın inmesini bekleyeceğini söylemişti son mesajında ama bir gariplik vardı. İşin içine birden hançerli bir dövme meselesi karışmıştı. Geldiğinde soracaktım onu.

Kapıdan kilit sesi duyduğumda küçük hol'e çıktım. Ve sessizce gelmesini bekledim. Işıkların yandığını görmüş olmalıydı. Biraz sessizleştiğinde silah tetiğin çekilme sesini duymamla bir adımla karşısına çıktım. Kollarımı omuz hizzamda kaldırıp konuştum. "Hırsız falan değilim, sakin"

"Yaren?!" Silahı indirdiğinde arkasındaki dresuara bıraktı. "Sen mesaj atmadın daha"

"Küçük beyaz bir yalan söylemiş olabilirim sana"

Kollarını bedenime doladığında başımı huzurla göğsüne yerleştirdim. Saçlarımın arasına dudaklarını bastırdı yavaşça.

Geri çekildiğimde sargı bezinin üstünü kapatan saçlarımı geri itti.

"İyi misin?"

"İlacım bir sarılmaydı onu da aldım, gayet iyiyim"

Sargı bezinin üstüne yavaşça dudaklarını bastırdı. "Aç mısın? Sana yemek yaptım"

"Buraya gelirken seni alıp, yemeğe götürme planları yapıyordum. Öyle böyle açım"

"Mantı yaptım"

Nabzımın attığı yere dudaklarını bastırdı. "Ellerine sağlık"

Birlikte içeri geçtiğimizde masanın başında durup konuştu. "Üstümü değiştirip geliyorum"

Başımı salladığımda yukarı çıktı. Sandalyeye oturduğumda bir kaç dakika sonra eşofman takımı giymiş bir şekilde aşağı indi. Çaprazımda, baş köşede yerini aldığında konuştu. "Bir daha böyle birşey istemiyorum"

"Ne gibi birşey?"

"Şu tehlike geçene kadar sadece, tek başına dışarı çıkma güzelim. Bak az kaldı sadece bir müddet"

Elmacık kemiğimin üstündeki çiziklerde gezdirdi baş parmağını.

"Tamam" dedim başımı sallayarak.

Yemeğe başladığımızda ilk sessizliği bozan ben oldum. "Hançer dövemsini neden sordun?"

"Bir takım kamera kayıtlarına ulaştık, psikopatımızın boynunda hançer dövmesi var"