Yaren'im

Bölüm 49

~Yaren'im~

49.Bölüm

Miran; Yavrum, gelip seni almayı çok isterdim de

Miran; Abim arabayı başıma bıraktı. Süsleteceğim.

Miran; Daha hazırlanmadım bile. Kuaföre falan gideceğim abimin yanına

Yaren; Sorun yok sevgilim:)

Yaren; Hem gelsende seninle gelemezdim.

Miran; Neden?

Yaren; Annemler varya, babam izin vermezdi seninle gelmeme.

Miran; Salonda görüşürüz o zaman.

Yaren; Tamam

Miran; Bana bak, fazla da güzel olma ha.

Miran; Gül gibi gecemiz, cinayetle bitmesin.

Yaren; Tamam tamam, işlerine bak sen. Geç kalacaksın sonra.

Miran; Bu arada tayinim çıkmış.

Yaren; Ne?!

Yaren; Nereye?!

Miran; Temelli burdayım artık.

Miran; Siirt'e vermişler.

Yaren; Yaa!

Yaren; Çok sevindim aşkım...

Miran; Kutlar mıyız gece?

Yaren; Aman bir fırsat eline geçmesin!

Miran; Özledim kızım ne yapayım?

Yaren; Bakarız.

Yaren; İşlerini hallet sen hadi.

🍁

Taksici salonun önünde durduğunda annem kapının önündeki gelin arabasını görmesiyle bana döndü. "Geç kaldık ışte!"

"Tamam hayatım sakin ol" dedi babam kravatını düzelterek. "Dünürlere ayıp olacak Kenan!"

"Anne abartma"

"Ne abartma?! Çıkartamadık ki seni evden. Ay rujum dağıldı. Yok saçım bozuldu"

Hafifçe güldüğümde salona ilerledik. İçeri girdiğimizde Asım babanın ve Esma annenin kapıda misafirleri karşıladığını gördüm.

"İyi akşamlar" dedi babam önden geçerek. "Hosgeldiniz"

Asım baba, ve babam tokalaştıklarında annemde sevgiyle Esma anneye sarıldı.

"Buyrun masanıza geçelim"

Hep birlikte ilerlediğimizde uygun bir masaya oturduk. Gözlerim Miran'ı arıyordu ama yoktu. Annemler ve Esma annemler koyu bir sohbete daldığında gelin masasına çevirdim gözlerimi. Elçin ile göz göze geldiğimizde eli ile yanına çağırdı beni.