Keyifli Okumalar!.. ❤️🔥
Korku neydi? Korku aslında çok şeyi ifade eden bir kelime. Korku titrerken bile ölecekmiş hissi veren şey değil midir aslında? Belki de çok basit bir kelimedir kimisine göre..
Basit miydi sizce de?
Bence hiç de basit olmayan bir kelimeydi. Ben ameliyathanedeyken kim ne hissetmişti? Elif ve Reyhan ne hissetmişti. Korku mu? Yoksa kaybetme korkusu mu? Aslında ikisi de aynı şey değil miydi?
Siz en çok ,en son korkutan şey neydi?
Sanırım ben en son babamdan korkmuştum. Bana iftira attığı gece korkmuştum. Aslında babam için değil annemin bana inanmayacağını düşündüğüm için korkmuştum.
Ne kadar da acı verici bir şey değil mi?
Peki annem bu magazini gördüğü zaman bana inanacak mıydı aynı o gece de bana inandığı gibi? Ya inanmazsa? O zaman ne olacaktı?
En kötüsü de birinin size inanmamasıydı acı veren şey. Özellikle de sevdiklerinizin size inanmaması ne kadar da ağır bir şey oysaki. Onlar size inanmadığı zaman insan gerçekten de ölmek istiyordu.
Elif sanki konuşup konuşmamak arasında kararsız kalmışçasına ''Damla eve geldiğimizden beri ağzını bıçak açmadı '' dedi.
Evet eve geldiğimizden beri düşündüğüm tek şey annemdi. Annem görmüş müydü? Görünce ne tepki vermişti?
Ve neden hala beni aramamıştı gördüyse?
Bunu düşünmekten ne eve geldiğimizin farkındaydım ne de konuşmadığımın. Ne diyebilirdim ki?
Kocaman harflerle yazmışlardı zaten neymiş 'Ünlü iş adamı Barış Sarsılmaz'ın nişanlısı Damla Acar alışveriş mağazasında kavgaya karışmış' ve daha onlarca abartılan şeyler yazıyordu.
Hala düşüncelerdeyken bu sefer de Reyhan koluma dokunarak ''Damla artık bir şeyler söyler misin korkmaya başlıyorum ben'' dedi.
Oturduğum yerden başımı kaldırarak Elif ve Reyhan'a baygın bakışlar attığımda en son Reyhan'ın gözlerinde durduğumda ''gerçekten de korkmaya başladın mı yoksa sadece beni kendime getirebilmek için mi söylüyorsun bunları?'' diye sordum.
Gerçek anlamda merak etmiştim. Korkuyorsa hangi anlamda korkuyordu, nasıl bir korkusu vardı şuan?
Reyhan ''Damla o nasıl söz tabi ki de senin için endişeleniyorum, korkuyorum böyle yapma lütfen'' dedi.
Reyhan'ın ardından hemen Elif ''bak tamam şuan Barış yüzünden tedirginsin anlıyorum ama biz senin yanındayız korkma tamam mı?'' dedi ellerimi tutarak.
Elimi Elif'ten çekip gülmeye başladığımda ''ben Barış'dan neden korkayım ya sizin hiç aklınıza annem gelmiyor mu, bu magazini görmüşse ne hissetti , gördü mü en önemlisi ve daha da önemlisi benim hakkımda ne düşünüyor?'' dedim.
İkisinin renginde değişimleri olduğunu gördüğümde salakların aklına gelmediğini anladım. Bu ikisi gerçekten de benim arkadaşım mı?
Şaka mı bunlar?
Annem deyince bu kelimenin varlığını bile yeni duymuş gibi şaşkınca bana bakıp kaldılar. Bunlar annenin ne demek olduğunu biliyor muydu acaba?
Umarım biliyorlardı yoksa ramak kalmıştı kendimi şu evin camından atmaya. Zaten Elif'in anne kavramını unutmasına acayip şaşırmıştım çünkü annesine hepimizden daha düşkün olan oydu.
Elif yüksek sesle ''lan ben Gülcan'ım faktörünü nasıl unuturum oy benimm güzel anamm unuttuğumu duysa terlikle kovalar beni valla'' dedi.
Reyhan gülerek ''lan harbi sen Gülcan'ımı nasıl unutursun hadi biz bu karmaşa da anamız aklımıza gelmedi de sen, şaşırdım valla'' dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EYLİLA +18
Teen FictionOlduğum yerde hareketsizce yerde yatan adama bakıyordum. ''Hayır...hayır...hayır b-bu...bu olamaz'' dedim. Ne diyeceğimi bilmez halde şaşkınca yerde kafasından kanlar akan adama bakıyordum. Ben az önce ne yapmıştım? Ellerim , ayaklarım her yerim tit...