EYLİLA +18

❧ 27. Bölüm

Keyifli Okumalar!..  ❤️‍🔥

Gözlerimi açmamak ve bu lanet yataktan kalkmamak için resmen bir saattir yatakta debelenip duruyordum. Salona aşağıya inmek istemiyordum. Annem ve Barış yan yanayken ortam beni oldukça geriyordu. Zaten annemle de dün iyi bir konuşma geçmemişti aramızda. Artık o da biliyordu gerçekleri bildiğimi. Şimdi aşağıya inip ne konuşacaktık ki?

Annem Barış'a söylememiştir değil mi gerçekleri bildiğimi? Yok canım söylememiştir. Söylemezdi. Barış'ın bana anlatmasını beklemiyor muydu zaten kendisi. Dünde onları konuşurken duymuştum zaten. Barış'a anlat demişti.

Saat on buçuk olmuştu ve eminim ki bu kadar geç saat olup neden aşağıya inmediğimi de merak etmişlerdir. Annemin dünkü konuşmamız yüzünden cesaret edip yanıma gelmemişti büyük ihtimalle. Barış'ın da her an odama dalış yapması an meselesiydi. Şuana kadar gelmemesi şaşırtıcıydı asıl.

Yüzümü sağa doğru yastığa gömüp oflayarak kapattım. Cidden oftu... Gözlerimi açıp bu sefer de tavana diktiğimde beş dakika da tavanla bakışmıştım. Yataktan çıkmak istemiyorumm! Napıcam ben?

Dudaklarımı büzmüş kara kara düşünürken merdivenlerden ayak sesi duymamla gözlerim kocaman açıldı. Bu ayak seslerini nerde duysam tanırdım. Yani bu da bir kere merakına yenik düşüp gelmese olmazdı arkadaş. Bi sal be kardeşim. Bi sal!

Gözlerimi anında yaklaşan ayak sesiyle geri kapattığımda elimle saçım sanki hiç dağılmamış gibi yastığa iyice dağıttım. Dudaklarımı da sanki bir rüya görüyormuş gibi biraz büzüp yastık da sol tarafa döndüm ve uyku moduna girdim. Sabahları yüzüm şiş oluyordu dudaklarım da fazlasıyla şişiyordu. Büzmeme bile gerek yoktu zaten ama olsun. İnandırıcı olması lazımdı.

Ay gelmişti!

Sanki nefesini kapının ardından duyuyor gibiydim. Heyecandandı heyecandan.

Kapıya bir kez sert bir şekilde tıklatıldığında neredeyse duymamıştım. Birde adama her zaman odaya daldığında kapıyı tıklatmadığı için kavga çıkartıyordum ama bu duyulmuyordu ki abi. Bu ne tıklatmasa daha iyi!. Bir de tıklatıyorum demez mi? Bir kez daha tıklattığında ses almadığı için kulpu çevirdiğini duydum. Kulpu da ses çıkarmadan açmıştı. Adam cidden mafyaydı. Hatta bu ajan falan olsa hiç abes durmazdı. Zaten bana silah kullanmayı öğretmeye gittiğimiz de bile bana bakarak maketi kafasından şak diye vurmuştu.

Kapının açılması sesini ve yatağa yaklaşan adım seslerini duyduğumda kalbim tekledi. Ne zaman uyuma numarası yapsam anlıyordu çünkü. Adam ajan ajan cidden. Ben kanıtladım bunu. Geçerli delilerle hem de. Umarım yeniden anlamazdı ya.

Damla nefesini tutma. Onu bile anlamışlığı vardı çünkü. Ne eğitimi almıştı acaba? Kesin köpeklerin eğitimini de almıştır bu. Koklama yetisini geliştirmiş. Belli.

Ayak sesleri sanki kesilmişti kapıyı açarken ama kapı kapanma sesini duymuştum. Kapının önünde mi bekliyordu yoksa uyuduğumu görüp geri mi çıkmıştı? Ne olur olmaz gözleri kapalı tutalım bir beş dakika falan.

Kalbim yerinden çıkacaktı şimdi ha! Sakin ol be gülüm. Gelen alt tarafı ruh hastası. Beyinsiz çocukluk arkadaşın. Kim sanki bana ?

''Damla?''

Ayh gitmemiş bu. Anlamış mıydı uyumadığımı? Ay hayır anlamısın ne olur Allah'ım!

Süper bir oyunculukla kaşlarımı çatıp huysuzca başımı kımıldattım. Süper ya nasıl ama oyunculuk?

Bok.

Barış'ın bir an da elini alnıma doğru koymasıyla çıkmayan ateşim yeminle çıkmıştı şuan. Cayır cayır yanıyordum şuan. İtfaiye falan çağırın! Anca söner yangınım.