Azad Karan, yüreğinin tam ortasına kor gibi düşen Nida'nın aşkıyla yanıp tutuşmaya başlamıştır. Ateşi bir türlü dinmiyordur çünkü Nida onun yanından bile geçmek istemeyen, köydeki diğer insanlar gibi ondan korkan bir kızdır. Aşkının karşılığını ala...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Azad, gelinliğe doğru bakarken hafifçe gülümsemişti. Ne düşünüyordu ya da aklında ne vardı bilmiyordum ama bu gülümseyişi tamamen içtendi. Gözlerini gelinlikten alıp bana doğru baktığında onu izlerken yakalanmış olamanın utancıyla dolup taşmıştım ama hiç çaktırmamıştım.
"Beğendin mi?" diye sormuştu Azad, gelinliği işaret ederken. Güzeldi ama hepsi benim için aynıydı. Zaten hepsi oldukça pahalı ve özel tasarımlardı, odaya girdiğim anda bile bunu anlayabilmiştim.
"Sen beğendiysen giyebilirim." demiştim, kendime verdiğim sözü tutarak. Bu yolu denemeye karar vermiştim, Azad'ın huyuna gidecektim, eğer bunu yapabilirsem belki de ortada hiçbir sorun kalmayacaktı. Ona ısınan kalbim belki de zamanla bu ilişkiyle mutlu olabilecekti, eskisi gibi neşemi kazanabilecektim, insanlar artık evli olduğum için arkamdan konuşup ailemi de beni de üzemeyeceklerdi. Denemem gerekiyordu, başka yolum da yoktu.
Azad'ın gülümsemesi dudaklarından yavaşça silinmişti. Gözlerimi ondan alıp gelinliğe baktığım sırada, saçlarımda hissettiğim elle kalbim deli gibi atmaya başlamıştı. O sıcak el saçlarımı yavaşça okşadığında sanki tüm içim dolup taşmıştı, olduğum yere çöküp keşke bana bunları yapmasaydın diye ağlamak istemiştim. Ve ben bunları söylerken o da elini saçlarımdan çekmesin istiyordum, merak ediyordum... Ben kaç dakika boyunca kıpırdamadan böylece durursam elini çekmezdi başımdan? O sıcaklığı ne kadar süre daha hissedebilirdim kalbimde?
"Söylediğin şu kelimelerin bana nasıl iyi geldiğini bilemezsin." demişti Azad, başı okşanan bir kedi yavrusu gibi onun gözlerine bakan bana. "Senden istediğim sadece buydu, istediğim sadece aşkındı."
O an da bir şey olmuştu, çok hafif bir şekilde ben de gülümsemiştim. Ama bu benim irademle olan bir şey değildi, o bana öyle bakıyorken, saçlarıma böyle dokunuyorken ve sesi ruhumu böyle okşuyorken o gülümseme dudaklarımda kendiliğinden oluşmuştu. Azad, siyah gözlerini gözlerimden alıp gülümsememe bakmış, daha sonra saçlarımda olan elini çekip kalbine bastırmıştı. Bunu yaparken öyle güzel bir görüntüsü vardı ki, tekrarı olsa defalarca izleyebileceğim bir şeydi.
