SEVECEKSİN (Köy serisi I ) Tamamlandı

"Yaşıyorum"

Babamın hastaneye kaldırıldığını duyduğumda adeta aklım başımdan gitmişti. Üzerimde Azad'ın seçtiği gelinlikle bahçeye nasıl koştuğumu, bana gösterilen arabaya nasıl bindiğimi bile hatırlamıyordum. Ama bundan sonrası benim için her şeyden kötü olmuştu. Arabayı kullanan görevli sürekli ağlamamı söylüyordu, benim bu halime çok üzülmüştü. Ben hıçkıra hıçkıra ağlarken adamın birden bağırmasıyla neye uğradığımı şaşırmış, yaşlı gözlerle adama doğru bakmıştım.

"Az daha ölüyorduk, ne yapıyor bu manyak!" diye bağırıyordu adam, ben de onun öfkeyle baktığı yere bakmıştım. Bizim arabamızın önüne doğru biri arabasını kırmıştı, kapısı aralanmıştı ve ardından bir baston görmüştüm, bastonu görür görmez Ahmet beyin neden böyle bir şey yaptığını düşünmüştüm ama bu Ahmet bey değildi. Arabadan inen kişi Azad'ı vuran adamdı. Bu adamın ismini bile bilmiyordum ama onunla ilgili bir çok olayı biliyordum. Annesi onu Azad'ın elinden alabilmek için bahçede neler yapmıştı, şimdi o nasıl Ahmet beyin elinden kurtulmayı başarabilmişti? Hızlı bir şekilde bizim arabamıza doğru gelirken elindeki bastondan destek alarak yürüyebildiğini fark etmiştim ve içim acımıştı, çünkü onun vuran ve bacağını bu hale getiren kişi Azad'dı.

Ama benim yetişmem gereken bir yer vardı, babam hastaneye kaldırılmıştı ve ben ona ne olduğunu bile bilmiyordum.

"Ne oluyor?!" diyerek arabadan inen görevli adama aldırmadan, bastonla hızlı bir şekilde gelmiş ve benim kapımı açarak kolumdan tuttuğu gibi beni arabadan indirmişti.

"Bırak!" diye bağırmıştım korkuyla yüzüne bakarken. Neler oluyordu? Neler olduğuna dair en ufak bir fikrim yoktu. Korku, şaşkınlık ve endişe içindeydim.

"Ne yapıyorsun lan sen?!" diye bağırarak beni tutan adamın üzerine doğru yürümüştü arabayı kullanan adam. Hiç beklemediğim bir an da beni tutan adam bastonunu kaldırıp karşısındaki adama sert bir şekilde vurmuş, onun yere düşmesini sağlamıştı ve o kanayan başını tutarken beni hızlı bir şekilde çekiştirerek kendi arabasına doğru sürüklüyordu.

"Bırak beni, bırak!" diye sesim çıktığı kadar haykırıyordum ama o hızını asla kesmiyordu. "Yardım edin! Yardım edin, kimse yok mu?!"

"Var!" diye bağırmıştı beni arabasının arka koltuğuna doğru atarken. "Birileri geliyor ama seni öldürmek için, o yüzden sus, seni kurtarmama izin ver."

"Ne saçmalıyorsun sen, lütfen bırak beni," diyerek arabadan çıkmak istemiştim ama bana engel olmuştu. "Babam hastanede, ne olur bırak beni şu an hiçbir şey umurumda değil. Babamın yanına gitmem gerek!"

"Baban iyi ama şimdi hemen buradan gitmezsek sen öleceksin." demişti.

"Azad bunu yaptığını öğrenince seni mahveder!" diye bağırmıştım gözlerindeki ciddiyetin gerçekliği beni korkuttuğunda. Ne yapmaya çalışıyordu? Beni kaçırarak Azad'a mı zorluk çıkarmak istiyordu? Ama benim babam şu an hastanede canıyla uğraşıyordu, Azad'ın yüzünden bana bunu yapamazdı.

"Azad?" diye sorarken sesi alaylı çıkmıştı. Ani bir şekilde bana eğilip parmağımdaki alyansı çıkardığında neye uğradığımı şaşırmıştım, boynumdaki şalı da çekip almış, ikisini birden çimenlere doğru fırlatıp atmıştı.

"Artık bu gelinliğe de, bu alyansa da ihtiyacın yok. Azad'ı bir daha asla göremeyeceksin, zaten hep ondan kaçmak istemiştin değil mi? Canını kurtarmak istiyorsan kaçmak zorundasın."

Benim ne diyeceğimi beklemeden kapımı kapatmış ve kilitlemişti. Bağırmıştım, kapıyı açmaya çalışmıştım o arabaya bindiğinde kolunu çekiştirmiştim ama hiçbiri fayda etmemişti. O arabayı çalıştırdığında bizim arabaya doğru bakmıştım. Adam kanlar içinde kalan başını tutarak kendini arabaya zor atmış ve direnerek bizi takip etmeye başlamıştı. Tam da o sırada karşımızdan hızla bir kamyon geliyordu. Öyle hızlı geliyordu ki korkmuştum, sanki fren nedir bilmiyor gibi, ondan başka yolda araba yokmuş gibi şiddetli bir hızla geliyordu. Olduğum araba kamyonun diğer tarafına doğru hızlı bir şekilde geçiş yaptığında başımı cama doğru sertçe vurmuştum ama korkarak hemen arkama doğru bakmıştım. Görevli adam zaten yaralanmıştı, şimdi de bu kamyon deli gibi üzerine gidiyordu.