You Only Live Once

Rozdział 17: Chuck

Dawniej bym się narzucał, dopóki obiekt moich westchnień by uległ i dał się zaprosić na randkę...Ale zmieniłem się. Już taki nie jestem.

Olivia potrzebuje czasu, a ja to uszanuję. Tyle, że tak cholernie mnie to męczy. Ta niepewność wierci mi dziurę w głowie. Porządny trening zwykle pomagał mi zebrać myśli, wyciszyć się, uspokoić. Dziś wcale nie czułem się spokojniejszy. Raczej połamany i rozdrażniony. Myślałem nie tylko o Olivii, lecz o przyszłości fundacji i moich kolejnych, zawodowych planach.

Kiedy wpadłem do biura, spostrzegłem, że Olivia jest zajęta i odetchnąłem z ulgą. Zrobiłem szybki skłon i pochyliłem się nad blatem. Chyba za szybko, bo poczułem strzykanie w kościach i gwałtowny ból w dole pleców. Jęknąłem głośno i z trudem się wyprostowałem. Ogarnęło mnie zażenowanie. „Przestań jęczeć jak jakiś stary zgred, bo panna na bank się z tobą nie umówi" - skarciłem się w duchu.

Za późno...Nim się pozbierałem, stała w progu.

- Wszystko w porządku? - spytała z przejęciem.

- Taaak – odparłem przeciągniętym tonem. - Dałem sobie wczoraj wycisk na treningu...

Stary, pogrążasz się...To nie świadczy dobrze o twojej kondycji...Pewnie pomyśli sobie: „mięczak musi być słaby w te klocki".

- Z badań naukowych wynika, że na takie rzeczy...najlepszy jest seks – błysnęła zuchwałym uśmiechem.

Przesłyszało mi się, czy ona powiedziała...seks? Z wrażenia podparłem brodę.

- Interesujące...

- Ee...naprawdę...- kręciła głową. Wydawała się teraz zmieszana, a jej policzki uroczo zapłonęły rumieńcem. Uśmiechnąłem się. - Podczas seksu mięśnie się rozluźniają, a ból łagodnieje...ustępuje...To świetne lekarstwo, zwłaszcza po wielogodzinnym siedzeniu za biurkiem.

Straszna z niej panna podpuszczalska...Musiałem ugryźć się w język, żeby nie palnąć, czy to propozycja. Trochę już ją znałem. Nie dała się zaprosić na randkę, a trajkota o seksie...Kusicielka, ale na samą myśl o tym...o niej...ból zelżał.

- Może wybiorę się potem na masaż...do mojego fizjoterapeuty.

- Dobry pomysł...

- Olivio...- zawołałem, kiedy się obróciła. Nie wiem, czy to, co powiedziała, miało być dla mnie zachętą, ale musiałem zadziałać. - A może masz ochotę wyjść w sobotę na imprezę...twoja przyjaciółka idzie z moim kolegą. Sam bym się nie wybrał, ale gdybyś chciała się przyłączyć...

Byłem namolny, ale jak długo można się czaić. Poza tym ile ja mam lat, żeby bawić się w szczeniackie podchody. Wiedziałem, czego chcę i uparcie do tego dążyłem. Wspólne wyjście na imprezę nie było moim marzeniem. Wolałem randkę we dwoje, ale lepsze to, niż nic...Miałem nadzieję, że skoro Hailey wybiera się z Mikiem, Olivia się zgodzi.

- Co to za impreza? Wychodzicie do klubu? - Ściągnęła brwi.

Potrząsnąłem głową.

- Nie. Kameralna impreza na Brooklynie...

- Na Brooklynie?!

Zaśmiałem się. Pewnie spodziewała się wystawnego przyjęcia na Manhattanie.

- Na Brooklyn Heights – sprecyzowałem.

- Jasne. Brooklyn Heights...OK. Skoro Hailey też się tam wybiera...

- Super – nie kryłem radości. - Podjadę po ciebie.

- Ninją czy limuzyną? Bo nie wiem jak się ubrać?

- Tak, żebyś ty się dobrze czuła...Dostosuję się.

Odpowiedziała uśmiechem. Byłem wniebowzięty. Już dawno serce nie waliło mi tak mocno. Co ona ze mną robiła? Podpuszczalska czarownica rzuciła na mnie jakiś urok...