NO WAY OUT

KABANATA 10

Domoble ang bilis nang tibok nang puso nang tuluyang makalapit, na para bang hindi na normal ang pintig nang puso ko. Im excited and happy to see him here right now.

"Hi.."muling bati ko habang nakatayo sa harapan niya. Umayos ito nang tayo at humakbang palapit saakin, invading my personal space. Napasinghap ako nang iangat niya ang pareho niyang kamay at ilagay sa likuran ng ulo ko. Naguguluhang sa ginagawa niya. Nagtataka kung bakit Tinanggal niya ang pin sa buhok ko, kaya tuluyang bumagsak ang nakaayos kong buhok.

"Don't show your neck to everyone."marahang sabi niya habang inayos ang buhok. Gusto ko sana itong tanungin kong bakit. Pero hindi ko natuloy nang maamoy ang pamilyar na pabango, tuluyan ko nang isinandal ang ulo ko sa dibdib niya at ipinikit ang mata.

"Take me home,"mahinang sabi ko. Naramdaman ko ang kamay niyang marahang humawak sa baywang ko. Ayoko mang tanggapin pero ang sarap noon sa pakiramdam, I feel safe. Ganito rin ba ang pakiramdam ni mama nang gawin ito sa kanya kanina ni tito jose? how about papa? how about him?

"I will."sagot neto, hindi na nagtanong kong bakit ko nasabi ang salitang iyon. Napangiti ako sa sinabi niya. Niyaya ko siyang umalis sa lugar nato. tahimik lang kami sa biyahe. Nakahawak ang isa niyang kamay sa kamay ko at isa naman niyang kamay ay nakahawak sa steering wheel. Smooth din ang biyahe dahil walang traffic.

Tahimik kami pero hindi awkward, I like it.

I just can't believe he is here with me. May isang salita nga siya. Ginagawa niya ang mga sinasabi niya. Akala ko nagbibiro lang ito nang sabihin niyang susunduin niya ako.

"Should we grab some food or I'll cook for us?"tanong niya sa kalagitnaan ng katahimikan. Napalingon ako sa kanya, pero nananatili ang tingin niya sa kalsada.

"Is it okay for you to cook? hindi ka pa ba napapagod?"balik na tanong ko.

"I'm fine."sagot naman nito at marahang pinisil ang kamay ko. Tipid akong Ngumiti."How was the party? any interesting happen?"

"It's boring.. and my feet hurts. At hindi ko kilala ang mga bisita ni tito jose, im sure hindi nila mapapansin kung wala ako doon."pagpapaliwanag ko naman.

"Is he your step father? Jose madrigal?"pagbanggit niya sa pangalan ni tito. Bahagyang Kumunot ang noo ko.

"You know him?"

"I met him two years ago sa Cebu. Father introduce him to me."

Hindi ako nakasagot sa sinabi niya. Kung ganoon ay nakilala na niya ito. I don't want to talk about tito, it's making me uncomfortable. Hindi lang ako gaanong makapaniwala na naaalala niya parin ito kahit dalawang taon na ang nakalipas.

Hindi na nasundan ang usapan namin, hindi naman nakakailang ang katahimikan, kaya ayos lang. Halos hindi ko rin namalayan ang oras at nakarating kami sa condo niya. Ang bilis nang biyahe. Muli akong napatingin sa paligid nang tuluyang makapasok. Parang kagabi lang ay Nandito rin ako, tapos ngayon ay Nandito ulit.

Napatigil lang ako sa iniisip nag mapansing bigla itong lumuhod sa harapan ko.

"Anong ginagawa mo?"takang tanong ko nang hawakan niya ang paa kong namumula, napahawak ako sa balikat niya para hindi matumba.

"It's bleeding."pagpuna niya sa likuran nang paa ko. "Take a bath first bago ko lagyan nang gamot."sabi niya at ibinaba ang paa ko.

"Huh?"naguguluhang tanong ko. Muling nagtama ang paningin namin. Blangko ang ekspresyon nang mukha.

"Nasa ikalawang palapag ang kwarto ko, you can take a bathe there."pagpapatuloy niya.

"Ayos lang ako-"

"I don't like what you wearing right now and your scent too.."marahang sabi niya at tumalikod. napaawang ang bibig ko sa sinabi niya. Medyo na offend sa sinabi niya. Naligo naman ako kanina bago bumaba sa party. What about my dress? I like my dress and it's pretty decent too. gusto ko mainis sa naramdaman ko kanina sa kanya, I thought we're good.

Pero nangibabaw ang hiya ko kaya naglakad nalang ako papunta sa ikalawang palapag. Napatingin ako sa tatlong magkakalayong pintuan, I don't know where his room kaya binuksan ko nalang ang unang pinto. And I think it's a guest room. I think im good here.

Pero wala akong masusuot. Lalabas na sana ulit ako nang biglang bumukas ang pintuan nang kwarto.

"This is not my room."salubong niya.

"I can take my shower here. But..wala akong pamalit."nahihiyang sabi ko. Saglit itong natigilan bago lumabas ulit at iniwang nakabukas ang pintuan, ilang sandali lang nang makabalik ulit. Pero sa pagkakataong ito ay may dala nang pair of blue pajamas.

"Take your time, magluluto lang ako."sabi niya at naunang lumabas. Napatingin ako sa hawak na pajamas bago pumasok sa isang pinto na sa tingin ko ay bathroom. This room is all white, kumpleto rin ang mga gagamitin ko. Saglit lang akong nag halfbath bago lumabas nang kwarto. Namangha pa nga ako dahil katamtaman lang sakin ang dinala niyang damit.

Then something hit me. Kung sakanya ang PJs na ito, hindi bat parang masyadong maliit size na to sa kanya?

Naabutan ko siya sa kitchen, tapos na siyang magluto. It's a light meal dahil late na nga. Ngumiti siya nang makita ako.

"Let's eat first."marahang sabi niya. Ngumiti ako bilang pagsang ayon. tahimik lang kami habang kumakain hanggang sa matapos. Maghuhugas na sana ako nang hawakan niya ang kamay ko at hilain papunta sa sofa. Pinaupo niya ako. Magtatanong sana ako kung bakit pero nang makitang may hawak na first aid kit ay tumahimik nalang ako.

Nakaupo siya sa kabilang dulo nang sofa, medyo nailang pa ako nang ipatong niya ang pareho kong paa sa hita niya. Unti unting nag init ang mukha ko nang matapos niyang lagyan nang gamot at bandaid ang likurang bahagi nang paa ko ay marahan niyang pinipisil pisil ang paa ko na para bang hinihilot niya ito.

May kung anong gumagalaw nanaman sa kalamnan ko habang pinapanood siya. It feels nice. He is so nice and sweet, and at the same time, scary. Siguro dahil sa Mabilis na nagbabago ang mood niya. Pero bukod don ay wala nang problema sa kanya. Hindi nga lahat nang tao ay perpekto.