NO WAY OUT

WAKAS

It's okay if she gets hurt by me, but if she gets hurt by a different person, that's a different story. That bastard. He doesnt know his place. Making my june, scared.

Anong ginawa niya dito para umakto nang ganito si june. How dare him.

"We both know you're not someone to be messed with."rinig kong sabi ni hussain. Samantalang ako naman ay nakatingin sa monitor nang computer niya, na kong saan kitang kita at naririnig ang mga nangyayari sa labas nang opisina niya. Cafe.

I called hussain last night, gusto kong makita mismo nang dalawa kong mata kong ano ang nangyari, kaya pina review ko ang footage yesterday.

At Kaya kaagad ko itong ipina-ban.

Let's take it simple and easy.

Ipinasok ko si june dito para hindi na siya mag hanap nang ibang trabaho, ipinatanggal ko pa ang mga naunang mga professional na barista at waitress para lang mapaniwala si june na kailangang kailangan ni hussain nang staff.

Tapos mapapansin kong iba ang kinikilos niya, she won't admit it at first. Making me lose my patience. And then she open up. It's because of her high school classmate, benjie.

"It's okay. I'll take care of everything."i said trying to make her calmed. Nang makabalik sa kotse, kaagad kong tinawagan ang secritary nang salvadore. Siya ang pinagkakatiwalaan nang pamilya ko. Siya ang mga gumagawa nang maduming gawain para hindi madungisan ang kamay namin.

That's what my father used to say. He taught me not to dirty or use my hand. Pinaimbestigan ko ang lalaking iyon, kasama ang buong angkan niya tapos malalaman kong he used to bully my june before. Making me mad. Sinabihan ko ang Salvadore's secretary na siya na ang bahala, pero huwag niyang papatayin.

And weeks past nang tumawag si hussain, telling me na gustong bilhin nang gagong iyon ang cafe. What does he think of us? Akala niya ba hindi ko alam na may pagnanasa siya sa babae ko? hindi ako tanga para hindi malaman iyon.

Kaya hiningi ko kay hussain ang mga footage na kausap si june, tormenting her with his cheap words. Medyo dismayado sa sarili dahil bakit nakaligtas ito sa paningin ko noong highschool si june. Kung alam ko lang, sana matagal ko nang pinaligpit ang taong iyon.

Pero dahil dinamay niya ang cafe ni hussain kaya napatamik ito. Atleast hindi na ako nag sayang nang pera.

Problem solved.

Sinusuklay ko ang mahabang buhok ni june. Nakaharap siya sa salamin at nakapikit ang mga mata. Hindi makapaniwalang akin na siya, hindi tulad noon na hanggang tingin lang ako sa kanya sa malayo. Ngayon naman ay abot abot ko na siya nang kamay.

She's indifferent.

"You went around saying that you'll be on the national team, and the olympics."

"Now you cannot even compete in the preliminary match."

"Be careful of what you say, bitch."rinig kong sabi nang lalaki sa harapang bench ko, nandito kasi kami sa loob nang meeting room nang department namin.

She was freshmen back then when these happen. Napapalibutan ng mga estudyante ang dalawang taong nagtatalo. Walang nagbabalak na awatin sila, mga nanonood lang.

All she did was stay quiet in her seat reading book, she didn't seem interested in mingling with people. Walang pakealam kong may nag aaway sa paligid niya.

"Keens what should we do?"tanong nang babaeng nasa gilid ko. Hindi ko ito pinansin at nakatitig lang kay june. Naghihintay kong ano ang gagawin niya. Nang may kung anong kumalabog at napansin kong itinulak nang lalaki ang babae kaya natumba ito.