Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΜΑΣ

Κεφάλαιο 38: Στιγμές...

Στρατούλα:  

   Σήμερα η μέρα άρχισε πολύ όμορφα. Ξύπνησα γυμνή στην αγκαλιά του και αυτός με κράταγε στην μέση ενώ το κεφάλι του ήταν ακουμπισμένο πάνω στο λαιμό μου. Είναι πολύ ωραίο να ξυπνάς με αυτό τον τρόπο. Έχουμε ξυπνήσει πολλές φορές έτσι παρόλα αυτά συνεχίζω να τον χαζεύω κάθε φορά. Ήταν τόσο χαλαρός και παραδομένος στον ύπνο που δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του. Το άρωμά του έχει ποτίσει τα μαξιλάρια, τα σεντόνια ακόμα και εμένα την ίδια.

    Ανυπομονούσα πολύ για αυτή την μέρα. Σήμερα πάμε οι δύο μας για διακοπές δύο εβδομάδες στη Χίο, έχουμε σκοπό να επισκεφτούμε όσα περισσότερα μέρη μπορούμε. Το ξυπνητήρι ακόμα δεν έχει χτυπήσει αφού είναι μόνο επτά μισή. Του χαϊδεύω τα μαλλιά απαλά και αυτός αναδεύεται στην αγκαλιά μου και χαμογελά. Υποθέτω, βλέπει κάποιο όνειρο.

Αχιλλέας:

    Ξυπνάω από τον ήχο του ξυπνητηριού ο οποίος για κάποιο λόγο σταματά μόλις άνοιξα τα μάτια μου. Μάλλον η Στρατούλα το έκλεισε. Με κοιτάει και της χαμογελάω αγουροξυπνημένος πάω να την φιλήσω και απομακρύνεται την κοιτάω απορημένος. Mα καλά τί έπαθε;

-Ίου πρωινή αναπνοή καθόλου ελκυστικό! Την κοιτάζω σοκαρισμένος και αυτή χασκογέλασε.

- Ώστε έτσι ε; Τι μας λες κυρία μου! Τώρα θα σε φτιάξω εγώ. Απαντάω και την πιάνω από την μέση φιλώντας τα χείλη της έντονα ενώ εκείνη ανταποκρίθηκε με την ίδια ευχαρίστηση στο φιλί μου. Το φιλί συνεχιζόταν χωρίς σταματημό και τα χέρια μου διαπερνούσαν το γυμνό κορμί της και ο ανδρισμός μου φούντωνε με κάθε χάδι της.

-Έι έχουμε και ένα ταξίδι να κάνουμε. Λέει ξέπνοα. Χαμογέλασα στραβά φέρνοντάς την και πάλη κοντά μου.

- Πετάμε σε 3 ώρες και το αεροδρόμιο είναι μόνο είκοσι λεπτά με το αυτοκίνητο. Τώρα σκάσε και φίλα με! Ακούγοντάς με γέλασε απαλά και ένωσε ξανά τα χείλη μας. Απομάκρυνα το ένα μου χέρι από αυτή και ψηλάφισα το κομοδίνο για να μπορέσω να βρω το προφυλακτικό μου.

... ... ...

    Μπορεί να έπρεπε να φύγουμε στις εννέα και μισή και να φύγαμε μία ώρα αργότερα όμως άξιζε η καθυστέρηση. Τώρα είμαστε στο αεροδρόμιο και πίνουμε καφέ. Περάσαμε τον έλεγχο και περιμένουμε να επιβιβαστούμε.

- Έχω μία σοβαρή ερώτηση. Είσαι κοπέλα, λέω και με κοιτάει παραξενευμένη

- Ναι; Λέει και περιμένει να συνεχίσω.